De daken van Osuké

De daken in Osuké zijn meestal niet hoog, dus kan je er zonder problemen op klimmen. Toch heb je er een prachtig uitzicht als je er zit. Als het dag is en de zon schijnt, kan je heerlijk gaan zonnebaden. Als het nacht is, kan je de sterren en de maan er prima bewonderen. Ook kan je genieten van de lichtjes uit de huisjes en vaak ruik je een heerlijke geur van eten als iemand aan het koken is. De plek staat vooral bekend bij jongeren, als ze er even tussenuit willen, gewoon even weg willen van alle stres, of hun klusjes willen ontlopen.

Personen: Vrij, er zijn veel daken, dus maakt het niet echt uit
Level: Vrij
Regels: Minstens 2 per post

Sorrow lang languit op het dak van Shimara's huis waar hij logeerde.
Hij staarde naar de sterrenhemel. Het maakte niet uit waar hij was.
De sterren zagen er altijd even prachtig uit.

Shimara klom via het zolderraam op het dak en schrok even toen ze Sorrow zag zitten. 'Gosh... Ik ben vervloekt.' Zuchtte ze en ging staan maar voelde toen iets trekken aan het einde van haar lange jas. Ze keek achter zich en zag Sanou eraan hangen. Hij keek haar met zijn grote blauwe ogen lief aan en maakte een schattig piep geluidje. 'Ik dacht dat jij eindelijk sliep...' Zei ze op een beschuldigende toon tegen Sanou en trok hem van haar jas af.

Sorrow keek op en zag Shimara. Veel aandacht schonk hij haar niet en keek weer verder naar de sterren.

Kira klom ergens op het dak. Ze wist niet waar precies, maar dat maakte haar niet uit ze kon vanaf het dak toch precies zien waar ze was. Ze liep een stuk over de daken heen tot ze op een warm dak terecht kwam. Daar plofte ze neer en keek omhoog naar de sterren. Ze genoot van de hemel boven haar, oppeens dacht ze aan haar familie in het zuiden die vaak nog s'avonds laat buiten zaten te eten.

Shimara ging een eind van Sorrow vandaan zitten en werd gevolgd door Sanou. 'Vooruit, je mag blijven.' Zei ze tegen hem hoofdschuddend, alsof hij het zou verstaan. Sanou keek haar vrolijk aan, maar wende toen zijn blik weer af naar Sorrow en waggelde daar vrolijk naar toe, zonder dat Shimara het merkte. Zij lette meer op de maan en het lied van de wolven dat ze verderop kon horen.
Sanou ging bij het hoofd van Sorrow liggen, pakte een plukje van zijn haar vast en begon er op een speelse manier aan te trekken.

'itai!'
Sorrow schrok en kwam met een snok overeind. Hij pakte Sanou op en keek hem recht in de ogen aan.
Hij zag de deugeniterij in zijn ogen schitteren in het licht van de maan en sterren. Hij grijnsde en zette hem weer neer.

Sanou ging op een speelse manier met zijn tong langs zijn bek en maakte een klein brul geluid. Hij groeide snel. Piepen was veranderd in zacht gebrul, zijn klauwen begonnen langzaam groter te worden en zijn tanden leken te groeien met het uur.
Shimara keek vanuit haar ooghoek naar wat Sanou aan het doen was en lachte. Het was vreemd als ze erbij na dacht dat hij op een dag groot zou zijn, net als Cuazulo, de draak van Maliah. Ook was het vreemd als ze erbij na dacht dat ze missies samen zou doen met hem en dat ze ooit op zijn rug zou zitten en samen zouden vliegen. Het zou geweldig zijn, maar ze zou de kleine Sanou ook missen, dus kon ze maar beter genieten van dit alles op dit bewuste moment.

Sorrow keek met grote ogen hoe Sanou voor zijn ogen groeide. 'cool...' mompelde hij tegen zichzelf.
Beneden in de logeerkamer lag Ciara rustig te slapen op een kussen.

Shimara keek omhoog toen ze iets kouds op haar neus voelde landen. Sneeuw, dat was al de 3e keer deze week. Maar, steeds verdween het in het niets als het de grond raakte, dus een dik pak zou er nooit kunnen komen.
Sanou sprong vrolijk omhoog om de sneeuwvlokjes te kunnen vangen met zijn bek. Hij hapte er vrolijk naar en knalde uiteindelijk tegen Shimara aan, omdat hij niet uitkeek waar hij naartoe sprong.
Op dat moment greep Shimara hem stevig vast met haar armen en tilde hem of. Wilde spartelde hij tegen en probeerde zich los te krijgen. Hij krapte haar per ongeluk met zijn klauwen, waardoor ze een grote kras op haar arm kreeg en de wond begon te bloeden, maar daar had ze niks van. Ze voelde het nauwelijks. 'Bedtijd kleine.' Zei ze tegen hem, alsof het haar kind was en ze klom via het zolderraam haar kamer in. Daarna klom ze snel weer naar buiten en deed het raam dicht, zodat Sanou niet meer naar buiten kom klimmen.

Zero keek vanaf zijn eigen dakje naar boven de lucht op . Hij verdwaalde diep in ze eigen gedachtes. "If you wish to kill me, hate me, detest me, and live a detestable life... Run, run and cling to life. And one day, when you have the same eyes as me, come before me." Zero ze ogen begonnen te bloeden, een witte druppels van ze rechter oog! en uit zijn linker oog een roode bloed plas..

Beetje bij beetje begon Katsuro groter te worden. Nog steeds was hij een klein schattig draakje maar met twee dagen geleden was hij nu wel groter geworden.
In de zelfde twee dagen hadden Yuri en Katsuro een band geschept. Ook al kon hij nog wel fel uit de hoek komen tegen onbekende mensen, hij deed altijd normaal tegen haar. En belangrijker hij luisterde.
Katsuro ging niet weg als Yuri daar geen toestemming voor gaf.
Vrolijk fladderde hij met ze kleine vleugeltjes naast haar terwijl Yuriko van dak naar dak sprong en bijna tegen een onbekende jongen op botste.
'Kijk waar je loopt', zei ze kil.

Heathcliff had zichzelf tegen een lage schoorsteen gezet, en slaakte een diepe zucht. Hij haalde voorzichtig zijn ei uit zijn zak. Hij staarde er naar. Hij zuchtte opnieuw en legde zijn hoofd naar achteren, op de schoorsteen. Zijn ogen waren naar de hemel gericht. Zijn handen voelden het ei dat in zijn schoot rustte. Heathcliff wou aan niks denken. Hij sloot zijn ogen en genoot van de stilte, en af en toe de stemmen die hij beneden aan de daken hoorde. Zo kende hij het leven weer, zo was het altijd al geweest.. Vroeger, met Edwardian.. Dan genoten ze van het niks doen, gewoon liggen. Heerlijk.

Yuriko sprong rustig verder van dak naar dak toen ze zich zelf weer moest afremmen voor een jongen die zo nodig moest zitten.
Ze keek hem geïrriteerd aan en ging voor zijn voeten staan. 'Dus was je nog van plan om op te staan', zei ze kil.
Ook Katsuro leek zo wel geïrriteerd te kijken en landde neer op e schouder van Yuriko.

Heathcliff keek gestoord op, en was van plan degene die hem stoorde de huid vol te schelden, tot hij zag dat het een meisje was. Heathcliff was altijd al geïnteresseerd geweest in vrouwelijk schoon. Een brede grijns verscheen op zijn gezicht.
'Als de dame graag heeft dat ik rechtsta, dan doe ik dat met alle plezier..' Hij knipoogde charmant, maar een beetje klef.

Kira keek uit over Osuké ze zag een meer en de stallen waar ze als eerst aan was gekomen. Ze genoot van het uitzicht maar na een paar minuten vond ze het eigenlijk wel genoeg. Ze keek om zich heen, maar op dit gedeelte van de daken was niemand. Ze sprong van het dak af en liep weg

Yuriko kon de verleiding niet weer staan om even een spottend lachje te laten horen. Toch vond ze het best schattig hoe hij een mislukte flirt actie op haar uit oefende. Nou ja mislukt, hij viel nog best te waarderen.
Ze keek hem onderzoekent aan en haar ogen bleven hangen op zijn gezicht. 'Staant of zittend, ik heb toch niets beters te doen', zei ze met een subtiel lachje en ze ging naast hem zitten. 'Dus je bent nieuw of iets in die richting', zei ze terwijl ze hem weer even snel aan keek.

Heathcliff grijnsde en knikte.
'Ja.. Ik ben nieuw hier.. Ik ben een Zuiderling, weetjewel..' zei hij koel. Hij ging even met zijn hand door zijn haar. 'En wat is de naam van het charmante meisje dat nu hier naast me zit?' vroeg hij glimlachend. Hij had zich ondertussen wat rechter gezet en keek haar aan.

Yuriko keek hem even grijnzens aan. 'Hmm zuiden zeg je', zei ze terwijl ze na probeerde te gaan welk element hij kon bezitten, maar ze kon er zo snel niet op komen.
Zelf begreep ze niet helemaal waarom ze naast hem kwam zitten. Iets van hem trok haar aan op een nogal vage manier. Ze liet nog maals haar ogen over hem glijden om na te gaan wat haar zo kon aan trekken. Ze wist het niet. Ze keek weer voor zich uit en ze had een prachtig uit zicht over Osuké.
Ze keek even naar de jongen en lachtte. 'Yuriko, en met wie heb ik het genoege?', vroeg ze terwijl ze hem met een kleine grijns aan keek.

'Heathcliff. Maar noem me maar Heath.' Hij grijnsde en keek naar haar. Ze beviel hem wel. Even zei er niemand iets. Tot Heathcliff.
'Je bent het eerst meisje hier dat tegen me praat, weet je..' Heathcliff waardeerde haar. 'Nu ja, op een goede manier dan..' Hij rolde even met zijn ogen terwijl hij aan Shimara dacht.
'En je lijkt heel erg op een vriend.. een kennis van me..' Zei hij terwijl hij haar gezicht bestudeerde.
'Maarreh.. hij ligt nu in het ziekenhuis..' zei hij met enige spijt.

Yuriko knikte. 'Heath', herhaalde ze mompelend in haar zelf. 'Bijzondere naam', voegde ze er snel acher na. Het was raar hoe makkelijk Yuriko met jongens om kan gaan en de meeste meisjes wel kon wurgen. Thuis ging ze ook veel meer met jongens om dan met meisje. Meisje waren voor haar al snel veel te lief en te braaf, terwijl Yuriko graag gevaar op zocht.
Ze keek Heath even verbaast aan. 'De eerste?', vroeg ze terwijl je vaag in haar stem kon horen dat ze verast was. Heath leek haar best een ardige jongen. En dat was heel wat aangezien Yuriko niet snel nieuwe mensen mocht. Al helemaal niet van zijn soort typjes. 'En op welke manier hebben meisje dan wel met je gepraat?', vroeg ze terwijl ze hem even verbaast aan keek. Ze kon het niet bedenken hoe een ander meisje zijn flirt manieren kon afwijzen.
Bij het horen van Resi's naam ging er weer een steek door haar heen. Ze moest hem vermoorden, was alles wat ze dacht als ze aan hem dacht. Maar Heath had het over het ongeluk waardoor hij een coma lag. 'We zijn.. nou ja tweeling broer en zus', zei ze met een trotste ondertoon. 'En hij is aangevallen.. door een ehh, schaduw', ze beet op haar lip en kon er nog steeds niet over uit waarom ze dat gedaan hadden.

Heathcliff zuchtte. 'Wow, ik wist niet dat het zo ernstig was..' zei hij bij het horen van wat Resi was overkomen. 'Dus jij bent zijn zus?' Hij glimlachte even. 'Ja, ik had het moeten weten, jullie lijken echt sprekend op elkaar..' Hij grijnsde en bekeek haar nog eens.
'Maar wat dat andere meisje betreft.. Tja.. Ik denk dat ze mijn "manier van aanpakken" maar niks vond..' Hij grinnikte even. 'Ik weet eigenlijk niet hoe ze heet, maar ze heeft roze haar, en nogal een temperament..' Hij grijnsde en trok snel even zijn wenkbrauwen op. 'Ze heeft bijna m'n arm uit de kom gedraaid! Ik had wel een lichte kwaadheid verwacht - toen ik mijn hand op haar heup legde - maar dit was toch echt overdreven!' Terwijl hij het vertelde waren zijn ogen groot. Heathcliff had al gemerkt dat ze niet zoals andere meisjes was. Hij kon beter met haar praten, eerder als een makker.
Heathcliff had ook wel gezien hoe ze reageerde toen hij over Resi begonnen was, maar besloot er maar niets meer over te vragen. Na enige tijd grijnsde Heath en keek haar aan. 'Je bent ook het coolste meisje dat ik hier al gezien heb..' Hij knipoogde, maar geen flirterige knipoog. Een vriendschappelijke.

Yuriko knikte en keek hem even moeizaam aan. 'Hij komt er wel weer boven op', zei ze met zekere stem. Ze kende Resi, hij was sterk en zeker geeb op gever. Hij zou vechten voor wat hem lief was, dus ook zijn leven.
Yuri knikte trots toen hij over de gelijkenis begon. 'We zijn indentiek', zei ze met een enorme grijns op haar gezicht. Resi en zij leken sprekend op elkaar. Alleen had Resi kort haar en was hij een jongen en Yuri lang haar en was ze een meisje. Verder was elk deeltje het zelfde. Zelfs de verschillende oog kleuren waren het zelfde. Dat was ook het belangrijkste ken merk van hun gelijkenissen.
Yuriko keek hem verbaast aan toen hij verder ging over de meisjes waar hij tot nu toe geen goed gesprek mee had gehad. Toen Heath over een meisje met roze begon keek ze hem grote ogen aan. 'Shimara..', zei ze verbaast. 'Het meisje met dat roze haar.. dat is Shimara', herhaalde ze weer. Shimara beviel zijn manier van aan pakken niet, herhaalde ze in haar hoofd. Ze lachtte even.
'Typish Shimara', zei ze terwijl ze nog steeds lachtte. Ze zag het al voor haar hoe hij haar probeerde te versieren. Maar ja daar was Shimara niet van gedient. Daar was haar eer te groot voor om zich zomaar te laten versieren. Ze grinnikte en keek hem lachend aan.

Heathcliff grijnsde. 'Maar, ik heb m'n verontschuldigingen aangeboden.. En!..' Hij grinnikte even. '..Ik heb haar op de wang gekust!' Hij lachte even luid. Je zag dat hij er trots op was. De onbereikbare Shimara had hij, Heathcliff Raven, op de wang gekust, en hij leefde nog! 'Maar ik moet haar niet hebben hoor..' zei hij geruststellend. 'Volgens mij heeft m'n makker touche met haar..' Hij grijnsde breed. 'Sorrow. Ken je hem?' Hij glimlachte. 'Ja, als je die twee samenziet..' Hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen en grijnsde toen. 'En heb jij iemand..?' vroeg hij geïnteresseerd. 'Een loverboooy?..' zei hij met een hoge meisjesstem.

Yuriko vond het fijn dat hij al het praat werk deed, dat ze er haast niets in hoefte te brengen. Geïteresseerd luisterde ze naar Heath. Ze liet een lachje ontglippen toen ze de trotse toon in zijn stem hoorde toen Heath vertelde dat ze Shimara op haar wang had gekust.
Echt iets om trots op te zijn, zei ze spottend in haar hoofd.
'Ja Sorrow, hij volgt Shimara bij alles wat ze doet..', zei ze hoofd schuddent. Ze had even met hem gepraat maar Yuriko was toen helemaal van de wereld aangezien Resi toen nog niet zo lang in het zieken huis lag. Hij leek soms net Shimara's schoot hondje.
Toen hij begon over haar liefde schoten haar gedachte gelijk weer naar Ayase. Ayase met zijn prachtige glanzende haar. Zijn zachtte lippen die die van haar hadden geraakt. Totaal verzonken in haar eigen fantasie zuchtte ze tevreden. Na een tijdje zo gezeten te hebben schoot ze wakker. 'Loverboy.. eh ja, nee .. ', zei ze totaal van haar stuk gebracht.