De grasvelden van Osuké

Moon besefte dat Yia de dolk richting haar benen zwaaide en ze de dolk ontwijken maar het was al te laat. Véél te laat. Moon voelde hoe de scherpe dolk haar pijnlijk in haar benen sneed. Ze wilde zich kreunend door haar knieën laten zakken, maar dat deed ze niet. Zo laf was ze niet. In plaats daarvan wierp ze even snel een blik op haar wond, waar bloed uit begon te druipen. Ze bleven even staren maar ze realiseerde zich dat daar ook geen tijd voor was. Moon voelde de woede opwellen. Ze voelde hoe ze van binnen begon te koken. Moon hief haar Sai hoog boven haar hoofd en met een kreet van woede - en misschien ook een beetje van de pijn in haar benen - sloeg ze deze naar de pols van Yia, waarmee ze de dolk vast had.

Yia wou bijna "sorry" zeggen, toen ze een paar druppeltjes bloed uit Moons wond weldde, maar bedacht zich, zag een felle zilvere flits en probeerde haar pols nog weg te trekken, wat lukte, voor de helft. Er zat een diepe snee in haar pols en ze beet hard op haar lip, terwijl ze de tranen terug welde en probeerde niet te kreunen. Ze keek Moon even schattend aan, en begon toen langzaam een paar passen naar achter te zetten, waarna ze in een cirkel begon te lopen, met haar Katana opgeheven.

Moon voelde haar woede langzaam wegtrekken toen ze het bloed zag. Wat had ze nou weer gedaan? Ze staarde naar Yia's pols. Waarom hielden ze eigenlijk een gevecht? Om te zien wie er sterker was? Moon schudde kort haar hoofd. Natuurlijk niet, Moon wilde helemaal niet bewijzen hoe sterk ze was. Al voelde ze hier, nu tijdens het gevecht, toch een grote drang om dat wel te doen. Ze wilde eigenlijk graag winnen terwijl ze helemaal niet fanatiek was. Misschien was dit alles wel als oefening of om... Moon realiseerde zich weer dat ze geen tijd had om te denken. Ze richte zich op Yia die in een cirkel begon te lopen. Wat deed ze nou weer voor vreemds? Was dit één of andere vreemde tactiek? Moon bleef temidden van de denkbare cirkel waar Yia in liep. Ze draaide om haar as met haar ogen strak op Yia gericht. Hier zat vast wat achter. Zou Moon gewoon maar in de aanval gaan en kijken wat er gebeurt? Of juist afwachten tot Yia iets zou doen?

NEWNEWNEWNEW

Wat verveeld kwam Shiki aan gesloft. Zijn blouse zat verkeerd geknoopt en zat wat in de kreukel. Zijn ene hand had hij in zijn zak gestoken en zijn andere hand hing wat futloos langs zijn lichaam.
Hij keek naar het eeuwen lange groen dat maar niet leek te stoppen, en liep iets verder om op een geschikte plek te gaan zitten. Wat hij hier precies kwam doen wist hij zelf niet. Hij was nog altijd bezig met wennen aan deze nieuwe plek, alles bestuderen en bekijken.
Tot nu toe kende hij nog niet veel personen hier, behalve Shimara. Als hij daar aan dacht maakte zijn hart een sprongetje, terwijl hij eigenlijk niet meer van haar wou dat een simpel etentje.

Amado schoot met hoge snelheid door de lucht en Kira wist niet hoe stevig ze zijn nek moest vasthouden om er niet af te glijden. Ze was nog niet een al te ervaren drakenrijder als sommige andere. Kira ademde opgelucht uit toen ze de grasvelden zag opdoemen. Amado begon de daling in te zetten en kwam vlak voor een jongen abrupt tot stilstand. Kira gleed van Amado af en liep snel naar de jongen die haar vaag bekend voorkwam toe om haar verontschuldigingen aan te bieden. We moeten nog aardig oevenen dacht Kira bij zichzelf.

Shiki was diep verzonken in gedachte, hoorde ver weg wel vleugels klapperen die zeker niet van een vogel konden zijn. Maar negeerde het geluid en probeerde alles een beetje op een rijtje te krijgen.
Opeens werd hij ruw uit zijn gedachte gerukt, toen er een enorme draak vlak voor zijn neus neer lande. Zijn ogen vergrootte zich, terwijl hij zich zelf snel
probeerde te herstellen, toen hij het meisje met het paarse haar van de draak af zag glijden. Snel zette hij zijn charmantste glimlach op en keek haar vrolijk aan. 'Geen probleem', zei hij kalm.

Kira grijnsde opgelucht. "Kira" stelde ze zichzelf voor. Ze bekeek de jongen onopvallend, hij had een vekeerd geknopte en gekreukelde blouse aan. Dat paste op een of andere manier wel bij hem. Amado keek verveelt toe hoe Kira 'contact' maakte met die jongen die hij net bijna had platgewalsd. Hij liep een eindje weg en ging toen verveeld wat rondjes boven de grasvelden vliegen.

'Shiki', zei hij nog altijd kalm, alsof er niets was gebeurd. Toch zat de schrik nog een beetje in zijn vingers die nog zachtjes tintelde bij de gedachte dat hij bijna omver gevlogen was door die enorme draak. Maar hij liet niets merken.
'Leuk je te ontmoeten', zei hij met een knipoog. Shiki keek nog even om naar de draak die weer aan het vliegen was. Hij zette een klein stapje opzij en keek nog altijd met een grijns naar Kira.

Kira lachte terug en ging op de grond zitten.Ze keek naar zijn vingers die lichtjes tintelde "Echt niet geschrokken?" vroeg ze uitdagend. Kira vond het altijd leuk om een jongen een beetje uit te dagen, vooral omdat ze nu single was en ze zich nergens aan hoefde te houden. Al zou ze nooit iets doen wat ze niet wilde.


(huhw m'n muis springt spastisch door zijn hok O.o)

Shiki lachtte even. 'Een beetje', gaf hij eerlijk toe. Zijn grijns kwam weer terug en liet zijn ogen Kira bestuderen. Ze had wel wat. Ook al kon hij niets zeker weten.
Hij halde wat nonchelant zijn hand door zijn haar en keek Kira grijnzend aan. 'Dus wat brengt jou hier?', vroeg hij uiteindelijk. Wie weet was zij ook wel zo'n strijder en kwam ze hier ook niet uit de buurt, net zoals Shiki.

Kira grijnsde "Mijn beroerde vliegstijl, maar dat bedoel je niet toch?" Ze keek hoe zijn hand door zijn haar ging "Ik kom het zuiden en ben hier voor Maliah Stealnail, als je begrijpt wat ik bedoel." Ze bekeek hem nog eens, misschien was hij ook wel een strijder zoals dat zo mooi genoemd werd. Hij had tenminste wel die liefe eerlijkheid.

Shiki lachtte even om haar opmerking maar keek haar toen weer uiters geïnteresseerd aan. Maliah.. Daar had hij wel een van gehoord. Toch was het hem even ontglipt en begreep ze niet wat ze bedoelde. Toch verbijde zijn blik wel toen ze vertelde dat ze uit het Zuiden kwam. 'Ik kom ook het het Zuiden, en een strijder', zei hij met een lichte trots in zijn stem.
Ook al was hij nog niet zo ver, hij vond het heerlijk om er mee op scheppen.

Kira keek hem geintresseerd aan "Waar kom je vandaan?" vroeg ze nieuwschierig. Kira wist zeker dat ze hem nog nooit had gezien, waarschijnlijk kwam hij uit een heel ander gedeelte. Ze mocht Shiki wel, vooral nu ze wist dat hij ook een strijder was en die nog niet precies zijn doel had gevonden. Dat laatste wist ze niet zeker, maar zo zag hij er wel uit.

((Dat zei ik net but nmv I just say it again ))

'Het Zuiden, net als jij!', zei hij met een opgewekte grijns. Grappig,hoe hij hier mensen tegen kwamen die ook uit zijn thuis plaats kwamen, maar nog nooit had gezien. Als hij Kira eerder had gekend was het vast een ex geweest of iets in die richting.
Hij lachtte even bij de gedachte, hij had bija heel het Zuiden al gehad, Kira kon weer eens een nieuwe zijn. Zijn grijns werd door deze gedachte nog breder en hij keek Kira met twinkelende ogen aan.

((bedoelde de plaats :p))

Kira's lippen krulde op, hij kwam haar gewoon niet bekend voor maar kwam misschien wel uit de buurt. Dat irriteerde haar altijd dat ze iemand al kon kennen maar diegene pas heel ergens anders tegenkwam. Ze zag zijn twinkelende ogen "oh, o Shiki is wat van plan.." grijnsde ze, al kende ze hem pas net dit kon ze gewoon aan zijn ogen zien. Ergens borrelde wat in haar lichaam, maar ze wist dat ze daar niet nu al aan toe moest geven.

Shiki lachtte even. 'En wat zou ik dan van plan moeten zijn?', hij was totaal niet het type jongen om gelijk een meisje te pakken. Hij hield meer van wat uit dagenders. Toch bleef de twinkel in zijn ogen en hij boeg zich iets naar voren waarna hij een pluk haar uit haar gezicht veegde. 'Ik heb eigenlijk heel veel plannetjes', zei hij toen hij bij Kira's oor was aan gekomen.

(ik maak het antwoord even spannend, ga eerst even de muizenkooi verschonen )

Kira bloosde en even snel zag ze het gezicht van Resi voor zich. Snel verdrong ze dat beeld, het was uit gewoon uit tussen hun 2 en dit was een nieuw begin. Ze voelde hoe Shiki de lok uit haar gezicht veegde en wat in haar oor fluisterde. "Zoals wat" zei ze zacht fluisterend en ze draaide zich naar Shiki. Ze kende hem pas net, maar dit voelde niet slecht. Slecht op de manier van niet te vertrouwen dan.

Shiki grijnste en trok zijn hoofd terug. 'Daar kom je nog wel achter', zei hij mysterieus. Eigenlijk verveelde hij zich diep. Kira was zo makkelijk te krijgen. Toch was het ook wel weer relaxt. Even snel een meisje krijgen.
Hij haalde zijn hand door zijn haar waardoor het er nog warriger uit kwam dan dat het al zat. Perfect. Shiki liet zijn duim over Kira's wang glijden en keek haar diep aan. 'En heeft deze prachtige dame al een vriendje?', vroeg hij uit eindelijk.

Kira keek naar Shiki, ze kon ja zeggen maar liegen was zo hoe noem je het; saai. "Gaat jou dat wat aan" ze keek hem aan met een blik die van alles kon betekenen en duwde zijn vinger van haar wang. Ze zei niks en keek alleen maar naar haar voeten, benieuwd hoe hij zou reageren. "Maar waarschijnlijk ben jij vrijgezel" concludeerde Kira uiteindelijk.

Zen kwam het grasveld oplopen, hij voelde een matige wind langs zijn lichaam.
Hij keek naar de lucht en kneep tegelijk zijn ogen tot spleetjes, de zon scheen fel.
Hij keek de grasvelden rond en zag twee mensen verderop, toen hij beter keek zag hij fel paarse haren, Kira.
'Kira!' riep hij en zwaaide.
Toen keek hij naar de jongen met grijs-achtig haar.
Hmfp..

Kira keek nieuwschierig naar Shiki, benieuwd naar zijn reactie. Ergens hoorde Kira haar naam roepen, ze keek geschrokken om. Echt weer iets voor haar om precies op spannende momentjes gestoord te worden. Zen dat had zij weer "Hé Zen" riep ze terug. Ze probeerde zoveel mogelijk haar irritatie te verbergen. "Wanneer gaan we weer verder met onze weddenschap?"

Shiki grijnsde vermakelijk toen ze zo begon. 'Ik wed dat jij, óf vreemd bent gegaan óf dat je een vriendje hebt', zei hij met een mysterieuze twinkel in zijn ogen.
Hij keek haar even verbaast aan toen ze zei dat híj nog vrijgezel was. 'Ik heb nu iemand op het oog', zei hij met een knipoog doelend deze woorden op Kira. Het was een simpele flirt actie, een die vele meisjes vaak wat in verlegen bracht.
Shiki keek geïrriteerd om naar de jongen die zo juist was aan komen lopen. En niet alleen aan was komen lopen maar ook nog Kira's naam had geroepen. Hij probeerde de jongen stug te negeren en hoopte dat hij niet hier heen kwam gelopen.

( nu kom ik ook iriteren ;evilgrijns; )

Mia streek haar lange bruine haar uit haar gezicht en schuifelde verder. Verderop zag ze Kira en Zen staan, en nog een vaage jongen die ze volgens haar wel ooit gezien had. Of ze zin had om naar hun toe te gaan, nog niet. Ze was hier tenslotte met Kinzaku en vond het nu best wel lullig om hem alweer alleen te laten om sociaal te gaan doen tegenover andere mensen. Mia hoorde Kinzaku's vleugels klaperen op zijn bepaalde manier, kort daarna vloog hij laag over de grond langs haar heen. Mia grijnsde en wachte tot hij rustig naar haar toe kwam.

Zen had heus wel door dat Kira ongeïnteresseerd was.
Hij gromde even en hoorde een vaag geluid achter zich.
Hij draaide zich met een ruk op; Mia.
Hij beet zijn kaken op elkaar en balde zijn vuisten.
Hij kon er nog steeds niet tegen, de vernedering, het was zó gênant.
Zelf nu hij er over heen was, schaamde hij zich kapot.
Hij had geen zin om Mia gedag te zeggen, maar ook geen zin om bij die jongen en Kira te zitten.
Hij koos voor het minst erge; bij Kira en de jongen zitten.
Hij liep hun kant op.
'Yo,' mompelde hij en keek naar de jongen waarnaar hij hem een knikje gaf.