Huize Kaburagi

Shimara keek even schichtig van Sorrow naar Heathcliff. Even raakte ze in paniek, maar kreeg toen een idee om zich te redden. 'Yo, Sorrow. Heathcliff kwam even voor je langs, maar jij was er niet, dus liet ik hem maar binnen wachten tot je terug was.' Ze ging achter Heathcliff staan en duwde hem naar Sorrow toe. 'Gehehe, goed, dat is ook weer geregeld, nu ga ik naar boven toe.' Binnen een paar seconden was ze al weer verdwenen en stormde naar de zolder, haar kamer.

Heathcliff had deze reactie totaal niet verwacht. Hij bleef even als versteend in zijn sluipende houding staan en keek met grote ogen naar Shimara. Hij kon nog net zijn voet zetten wanneer Shimara hem duwde, en kwam nogal klungelig tegenover Sorrow te staan. Hij grijnsde en krabde even op zijn achterhoofd. Hij hoorde achter zich hoe Shimara de trap opliep. Hij stond daar maar naar Sorrow te staren, panisch proberend op iets te komen om over te praten. 'Hey!' riep hij maar. Hij dwong zichzelf om kalm te blijven, en een coole grijns verscheen op zijn gezicht. 'Yo, dude..' zei hij maar, en hij gaf Sorrow een vriendschappelijke boks. 'Hoe 's 't leven?' Alsof ik tot hier gekomen ben om dat te vragen..

Sorrow keek hem achterdochtig aan. 'Heath, wat kom je hier echt doen' =,= Hij zag het gewoon direckt aan Heathcliff zijn gedrag dat hij loog, naja, liegen was het niet echt. Het was meer een wanhopige poging tot een smoes.

Shimara deed het lijk van de zolder open en kwam uiteindelijk uit op haar kamer. Langzaam slofte ze naar haar bed en liet zich erop vallen, terwijl ze diep en vermoeid zuchtte. Dat ging net aan goed... Wat zou er gebeurt zijn als Sorrow het had gehoord waar ze over aan het praten waren? Zou hij haar gaan uitlachen? Negeren, misschien nog wel ergere dingen die haar op het moment niet te binnen schoten.
Langzaam ging ze rechtop zitten en haalde haar gitaar onder haar bed vandaan. Misschien kon wat muziek haar een beetje opvrolijken, of een aantal dingen laten vergeten?
Zacht begon ze te spelen.

Heathcliff zuchtte. 'Okay, je hebt me door..' zei hij met een grijns. Maar nog steeds zocht hij iets om te zeggen. Shimara zou hem vermoorden als hij Sorrow vertelde wat ze hem gevraagd had. 'Ik.. Ik wou zien waar jullie later je kindjes gaan opvoeden..' zei hij uiteindelijk. Hij glimlachte dromerig. 'Ik zie het al voor me: Allemaal kleine Shimara'tjes en Sorrow'tjes die door de kamer rennen, en dan naar hun Peter Heathcliff vragen..' Hij grijnsde en vond dit eigenlijk best wel goed gevonden van zichzelf.

Sorrow balde zijn vuist en sloeg op Heathcliff zijn hoofd. 'bakka' zei hij droog. Hij sloeg niet hard, maar wel hard genoeg om Heath te realizeren dat hij een idioot is. Sorrow schudde glimlachent zijn hoofd. 'heb je Yuriko's hard al weten te veroveren?' Hij trok met een brede grijns zijn wenkbrauw op en leunde tegen de muur aan.

Heathcliff grinnikte en was blij dat Sorrow niet doorvroeg over wat hij hier kwam doen. Hij wreef even over zijn hoofd terwijl hij nadacht over Sorrow's vraag. Hij zuchtte en keek bedenkelijk. 'Nee, ik denk eigenlijk van niet.' zei hij toen. 'Maar ik weet echt niet wat ze met me doet! Ze maakt me gek! En dan als ik denk dat het zover is..' Heathcliff knipte met zijn vingers. 'Dan is ze weg! Dan is m'n kans verkeken..' Hij zuchtte opnieuw en trok een beetje dreigend zijn bovenlip op. 'Die Ayase, man.. Hoe komt het dat hij Yuriko wel heeft? Wat heeft hij meer dan ik?!' Heathcliff liet een grom horen liet zich in de zetel ploffen. 'Ik ben ten einde raad, maat..'

Sorrow zuchte diep en leunde tegen de zetelleuning aan. 'dus als ik het goed begrijp speelt ze met je gevoellens?' Dat was wat hij er onder verstond. Hij wist van yuriko dat ze genoot om andere te zien lijden. Misschien deed ze dat ook wel bij Heathcliff.

'Ja!.. Nee!.. Ja.. Misschien wel..' Heathcliff zuchtte. 'Ik weet het niet!' Hij sloeg een paar keer met een kussen in zijn gezicht, waardoor zijn haar helemaal recht stond. 'Man, waarom is dit zo hard!' Hij kon een klaaglijk gejammer niet onderdrukken. Hij dacht even na, en toen werden zijn ogen groot. 'Maar wat als ze echt met mijn gevoelens speelt..?' Heathcliff klonk een beetje paniekerig, en keek naar Sorrow. 'Wat moet ik dan doen?!' Enkele ogenblikken geleden stond hij hier zelf nog liefdesadvies te geven, en nu zag hij eruit als een hulpeloze sukkel. Hij verstopte zijn gezicht opnieuw in het kussen.

'in dat geval moet je haar vergeten, het klinkt misschien wat hard en onmogelijk om te doen maar anders blijft ze met je gevoelens spelen en ga je er aan kapot' Sorrow voelde zich slecht om dit te zeggen. Het liefts wilde hij dat die Ayase in Heath zijn plaats was. Dat hij de gene was die dit alles moest doorstaan.

'Dat kan ik nooit!' Hij klonk wanhopig. 'De smaak van haar lippen zal altijd het beste zijn wat ik ooit heb geproefd..' Zo nu en dan kon Heathcliff verassend poëtisch uit de hoek komen. Hij haalde het kussen voor zijn gezicht vandaan en keek hulpeloos naar Sorrow. 'Zou jij het kunnen met Shimara..?' vroeg hij nieuwsgierig. 'Ik bedoel, als ze met je gevoelens speelde.. Zou jíj haar kunnen vergeten?'

Sorrow staarde vaag voor zich uit en schudde zijn hoofd. 'het zou lang duren vooralleer ik haar uit mijn hoofd kreeg.'


(kmoe weg)

(daag! x)

Heathcliff zuchtte. 'Zie je wel..' Hij legde zijn hoofd naar achteren en staarde naar het plafond. 'En ik weet dat ze me ook wil.. Ergens wil ze niets liever..' Opnieuw slaakte hij een diepe zucht.

'Ga er dan voor, doe alles wat je in je macht hebt om haar te winnen.' Sorrow grijnsde oppeens vals. 'desnoods gebruik je de smerige truckjes' En hij zou maar al te graag helpen als hij die zou gebruiken. Naja, alleen maar als het gaat om ayase in een slecht daglicht te stellen bij Yuriko.

Shimara kwam na een tijdje haar kamer weer uit en liep de trappen af, naar benede. Van alleen maar op haar kamer zitten zonder wat te doen werd ze helemaal gek. Misschien kon ze wat meer rust vinden nadat ze een rondje door het dorp gerent had, of als ze een paar demonen en schaduwen af geslacht had in het bos. Alles was beter dan binnen in dit huis blijven.
Even snel ging ze nog de woonkamer in. 'Yo, ik ben in het dorp, ben laat thuis. Zeg jij het even Yukira als ze thuis is Sorrow?'

Yukira kwam vanuit de kamer waar ze altijd haar medicijnen maakte de woonkamer in en sloot de deur achter zich. 'Dat hoeft niet Shiiiii-chan, dat weet ik al. En, ik moet heel eerlijk zeggen, wat ben jij een belabberde lovemaster. Dat noem je toch geen raad wat je aan mijn onee-chan gegeven hebt!?' Ze keek Heathcliff beschuldigend aan en schudde haar hoofd. 'Je moet haar zeggen hoe ze het beste iemand kan benaderen, hoe het zoenen in elkaar zit en de taal van de liefde! Jij weet er zelf volgens mij ook echt helemaal niks van. Laat Onee-san het maar uitleggen Shi. Dan steek je er tenminste nog wat meer van op.' Ze glimlachte en haalde uit een kast een vel papier met een dikke zwarte stift.

Heathcliff keek op en luisterde met een spottende blik naar wat Yukira te zeggen had. Een brede grijns verscheen op zijn gezicht en hij stond op. 'Weetje meid, misschien heb je gelijk..' Hij knipoogde naar Yukira en wandelde langzaam naar haar toe. 'Misschien moet jij me maar eens een les in de liefde geven, moppie..' Heathcliff's hand gleed nieuwsgierig naar haar heup en hijzelf ging nog wat dichter tegen haar aan staan. 'Een liefdesles in bed..' Hij keek haar uitdagend aan en wiebelde met zijn wenkbrauwen.

Yukira haalde droog Heathcliff zijn hand weg en glimlachte nog steeds. Het was eigenlijk best eng, wat die glimlach leek nooit van haar gezicht te verdwijnen. 'Nee, nog niet! Dat komt later pas! Eerst dit...' Op het vel papier schreef ze een aantal regels. Toen ze klaar was, hield ze het vel papier omhoog, zodat het goed zichtbaar was. 'Goed, eerst gaan we het hebben over de taal van de kus. Lees deze dingen goed en zorgvuldig, zodat je weet wat de ander bedoeld.'
Op het vel papier stond het volgende:
Op je wang = Wij zijn vrienden
Op het voorhoofd = Jij bent heilig
Op de bovenlip = Ik moet zo gaan
Op de onderlip = Doe je mond maar open
Op je mond = Ik vind je leuk
Op je neus = Je bent schattig
Op je oorlel = Ik ben geil
Op je kaaklijn = Ik wil sexen met je
In je hals = Ik ga je opgeilen
Op je borst = Je bent perfect
Op je tepel = Ik wil meer
Tussen je borsten = Lekker knuffelen
Op je buik = Mag ik zuigen?
Op je navel = Je bent mooi

Heathcliff knikte grijnzend, en gleed met zijn ogen over het papier. Hij keek even wat hem het meest beviel. Zijn tong gleed even over zijn lippen en zijn hand ging nu naar Yukira's bovenarm. Hij leunde zacht naar voren en drukte speels zijn lippen op Yukira's kaaklijn. Hij hield even terug, en toen nog een keer, maar deze keer wat lager, in haar hals. Toen keek hij haar terug speels aan, en hij vroeg zich af wat ze nu zou gaan doen.

Yukira keek Heathcliff met dezelfde glimlach aan en draaide zich naar Sorrow en Shimara. 'Goed, dat was dus het voorbeeld. Nu jullie dan maar hé! Ik wil zien hoe jullie het doen, zodat ik jullie ergens op kan aanwijzen.' Ze begreep waarschijnlijk de signalen van Heathcliff niet, of, misschien wilde ze de signalen wel helemaal niet begrijpen. Knaapjes zoals hij moest je gewoon negeren, dan gingen ze meestal zelf wel weg. De aanpak van Shimara hielp duidelijk ook niet, want hij bleef altijd maar aan haar plakken.

Heathcliff reageerde enigzins teleurgesteld op de woorden van Yukira. Maar hij zou nog niet opgeven. Hij leunde weer wat naar voren en fluisterde charmant. 'Als je wil, doe ik het nog een keer voor?' Hij knipoogde even. 'Maar moppie, zeg eens..' Hij leunde nog wat meer naar haar toe. 'Deed het pijn.. Toen je uit de hemel kwam vallen?' Hij grijnsde charmant.

Yukira keek even naar Heathcliff met een nadenkende blik en knikte toen. 'Ja...' ze draaide zich naar Sorrow en Shimara en knikte. 'Dat brengt mij meteen op het volgende onderwerp! Openingszinnen! Ook zeer belangrijk voor een relatie, want, hoe ga je naar je lover toe zonder dat je echt weet wat je moet zeggen?' Ze begon weer fanatiek op haar papier te schrijven en hield hem nadat ze klaar was weer omhoog. 'Dit zijn er een paar, het lijkt me het beste de leukste te onthouden.' Ze wiebelde lachend met haar wenkbrauwen.
* Naar jouw heb ik … jaar gezocht!
* Hé, geloof jij in liefde op het eerste gezicht of moet ik nog een keer langslopen?
* Als jij vanavond heel goed je best doet... kun je me misschien wel versieren !!
* Deed het geen pijn?...Wat?...Toen je uit de hemel kwam vallen?
* Heb je een routekaart voor mij , ik ben namelijk verdwaald in jou ogen!
* Ik wil je wel iets te drinken geven, maar dan zou ik jaloers zijn op je glas!
* Wat zit je haar leuk! Naar welke kapper ga je?
* Ik keek om te kijken of jij keek of ik keek.
* Mijn hobby is puzzelen en jij bent mijn laatste stukje.
* Ik ben mijn telefoonnummer vergeten, mag ik het jouwe lenen?
* Waar heb ik je toch eerder gezien? O ja, in mijn dromen.
* Heeeej ik ben jarig, wil je me zoenen?
* Je hebt mooie voetjes? Zij: hoezo? Jij: nou, je loopt de hele tijd rondjes in mijn gedachten.
* Als je net zo zoent als je ogen mooi zijn zoen jij het lekkerst van deze hele tent!
* Als ik nou voor jou kook, ben jij dan mijn toetje?
* Die kleding zou geweldig staan op een hoopje naast mijn bed!
* Jij: Wat ben ik blij dat ik een zwemdiploma heb. Zij: hoezo? Jij: anders was ik verdronken in die mooie ogen van je.
* Volgens mij is je vader een dief! Hij heeft twee diamanten gestolen en die in je ogen gezet.
* Zeg heb je wat te doen..?.........de komende 60 jaar?
* Als God iets mooier geschapen zou hebben dan jou, zou hij het vast voor zichzelf gehouden hebben.
* Als melk goed is voor het lichaam, hoeveel heb JIJ dan wel nietgedronken?
* Ik ben een telefoonboek aan 't schrijven, mag ik je nummer?
* Ik heb nog nooit gezoend, wil je me dat leren?
* Mag ik even het label in je kleding zien........aha...dacht ik wel..... MADE IN HEAVEN!
* Je bent mooi, maar als ik je mag zoenen ben je ook nog eens lief!
* Er zijn honderen openingszinnen, als jij me nou eens vertelt welke bij jouw werkt!
* Je bent als een lichtgevende ster in mijn donkere stal!
* Je bent net een bounty, een stukje paradijs op aarde!
* Kom, ga je mee verdwalen??? Ik weet de weg!

'Oeh, mooi..' zei Heathcliff, gemeend onder de indruk. 'Die moet ik onthouden..' Hij las opnieuw de lijst door. 'En wat komt er na de openingszinnen?' vroeg hij, lichtelijk ongeduldig. Zijn hand gleed om haar middel. 'Komt nu eindelijk het bed-gedeelte..?' Dit was wat Heath graag deed. De meisjes plagen, en liefde vragen. Het leek wel of hij zijn wilde haren nooit zou verliezen.

Yukira keek met nog altijd dezelfde glimlach vanuit haar ooghoeken naar Heathcliff. 'Wat is er dan? Weet je niet hoe je je eigen bed verschonen moet? Heb je dat nooit geleerd van iemand? Gewoon de lakens verwisselen, dat is toch niet zo moeilijk?' Ze keek hem vragend aan en haalde op dezelfde manier als eerst droogjes zijn had weg.

Heathcliff keek haar droog aan. *T.T* Snapte ze het echt niet, of wou ze hem gewoon afschepen? Heathcliff schraapte zijn keel, en zette terug zijn charmante grijns op. 'En als ik dan de lakens ververst heb.. Wil jij dan met mij tussen die lakens duiken?' Hij knipoogde. Hij was niet van plan om zich zomaar te laten doen.