Huize Jas-son

Mia keek naar Yia en haar draakje, ''hier is het'' ze stapte een boom voorbij en keek naar haar kleine huisje.

Yia keek met een flauwe glimlach op haar gezicht naar het huisje. Het deed haar een beetje denken aan haar huis. 'Heel erg bedankt dat ik met je mee mocht!' Zei ze, de dankbaarheid duidelijk laten doorklinken in haar stem. Ze keek weer naar Fira, die tegen haar aan gekropen lag te slapen.

Mia glimlachte afwezig, ''geen dank joh'' ze opende de deur en liep naar binnen, met haar gedachtens was ze bij Zero. ze opende een soort van grote stall die achter haar huis was en liep daar in. ''Kinzaku'' zei ze blij toen ze haar - inmiddels al bijna volgroeide - draak zag.

Yia keek met grote ogen naar de grote draak in de stal. 'Wauw, wat is hij al groot.' Toen ze naar Fira keek opende die net haar ogen en keek ze haar schattig aan. 'Hi...' Zei ze zacht tegen het draakje, zodat alleen die het kon verstaan. Ze aaide Fira en keek toen weer naar Mia's draak. 'Hoe heet hij?' Vroeg ze aan Mia.

Mia keek blij naar haar draak, het was de enige in de wereld die haar kon opvrowlijke. ''Kinzaku'' ze liep naar hem toe en knuffelde hem voor zover ze kon. ''mijn groene draakje'' fluisterde ze.

Yia glimlachte toen ze Mia en Kinzaku samen zag zitten. Ze paste zo goed bij elkaar... 'Wij zullen het ook goed kunnen vinden hé...' Zei ze zacht tegen Fira. Ze aaide het draakje, en die deed gerust haar grote oogjes dicht.

Mia liet Kinzaku los en liep naar het spullen hok. ''Yia'' riep ze, ze snuffelde door haar eigen spullen heen. ze had nog wat oude spullen van Kinzaku, die kon Yia wel hebben tot ze haar eigen nieuwe spullen had.

Yia liep achter Mia aan. Ze kwamen in een rommelig hok, waar veel spullen lagen. 'Wat is er?' Vroeg ze aan Mia. Ze keek om zich heen en bestudeerde een paar spullen in het kamertje.

Mia keek om naar Yia, ''aangezien Kinzaku bijna volgroeit is, mag je zijn vorige spullen wel hebben'' ze begon wat dingen op te stapelen, ''ik weet dat draken spullen duur zijn, en daarom heb ik er ook een paar zelf gemaakt''

Yia keek Mia met grote ogen aan. 'O,'begon ze dankbaar.'Bedankt Mia!' Ze zette Fira op haar schouder en die ging dicht tegen haar hoofd aanstaan, terwijl ze nieuwschierig rond keek en toen ze Kinzaku zag ging ze iets voorover hangen om hem beter te kunnen zien.

Mia pakte wat standaard dingentjes, ''wil je ook wat draaken eten?'' mia keek naar Yia en volgde haar Blik naar Kinzaku. ''hij doet verwend dus wilt voortaan zelf jagen'' mia grijnsde liefelijk naar Kinzaku.

'O Mia,' Zei Yia vrolijk. 'Je bent een bent een schat!' Ze keek even naar Fira, die nog steeds geïnteresseerd naar Kinzaku keek. En toen sprong ze plotseling van Yia's schouder af en begon ze om haar heen te lopen.

Mia keek lachend naar Yia en haar draakje, ''jullie passen perfect bij elkaar'' mia pakte een of andere tas en gooide daar al de oude spullen in die ze niet meer nodig had. het waren er nogal wat. ze keek naar haar draak en dacht even kort aan Zero. ze wou het niet maar het gebeurde gewoon.

Yia glimlachte. 'Echt heel erg bedankt.' Toen merkte ze dat Fira niet meer om haar heen liep, en keek ze geschrokken rond. En toen zag ze dat Fira langzaam in de richting van Kinzaku schuifelde. Ze keek Mia aarzelend aan. 'Zouden ze het met elkaar kunnen vinden?' Vroeg ze voorzichtig, haar blik nauwelijks afwendend van Fira.

Mia haalde haar schouders op, ''waarschijnlijk mag kinzaku haar niet, kinzaku is niet echt vredenlievend'' ze grijnste en keek naar de 2. ''maar hij zou haar niks doen zolang ik er bij ben'' ze keek Yia geruststellend aan.

Yia knikte gerustgesteld. 'Oke.' Maar toch bleef ze naar Fira kijken. Die keek Kinzaku met grote ogen lief aan. Ze hield haar kop schuin en kwam nog een paar kleine stapjes dichterbij. Ze was erg nieuwschierig naar de grote draak voor zich.

Mia grijnsde en keek ook naar het tweetal, ''Kinzaku is niet bepaalt het lieve type''

'Daar komt Fira zelf wel achter, dat soort dingen moet ze leren.'Zei Yia glimlachend. Fira was nu zo dichtbij dat ze aan Kinzaku kon snuffelen en dat deed ze dan ook even, waarna ze hem met een schuine kop aankeek.

Mia grijnsde en pakte 2 stoelen, een voor haarzelf en een voor Yia. ze zag hoe er wolkjes met as uit Kinzaku's neusgaten kwamen. hij had het niet op mensen of dieren die geen Mia was.

Yia zag dat Fira even schrok van Kinzaku en een paar stappen achteruit deinsde, maar ook niet helemaal. Ze ging bij Mia zitten en keek naar de twee draken. Fira liep nu rondjes om Kinzaku en snuffelde af en toe nieuwschierig aan hem, waarna ze weer een paar stappen achteruit deed en verder hobbelde.

Mia zag dat Kinzaku een blik op haar vestigde en knikte dat het oké was. Kinzaku was nog steeds alert maar liet meer toe.

Yia glimlachte naar Mia. Ze was blij met haar als vriendin. Fira was ondertussen achter Kinzaku verdwenen, en vanaf de plaats waar Yia en Mia zaten kon je haar niet zien. Maar aan een zachte dreun te horen was Fira over Kinzaku's staart gestruikeld, en toen ze weer achter zijn kop verscheen zag ze er nogal verdwaasd uit. Yia glimlachte om Fira's uitdrukkingen knikte bemoedigend.

Mia lachte een beetje toen ze het draakje weer te voorschijn zag komen. Kinzaku was dan ook veel te groot vergeleken met Fira.

Yia zag dat Fira gaapte en dat ze moe was. Maar ze moest pas echt lachen toen Fira stilletjes naar Kinzaku kroop en een stukje van hem vandaan ging liggen. Het zag er erg schattig uit; Fira's kleine gestalte, en daarachter de, vergeleken met Fira dan, reusachtige Kinzaku.