De Grote Markt op het plein van Osuké

Yia liep kalm over de Grote Markt. Het was er erg druk, maar ze vondt het deze keer niet zo erg. Ze zag een meisje dat perongeluk alle appels en aardbijen bij een kraampje liet vallen en zelf ook onder uitging. Ze liep naar het meisje toe en glimlachte naar haar. Ze hielp al het fruit weer in de bakken te doen. 'Alles goed?' Vroeg ze haar met een kleine glimlach. Toen ze Kira zag keek ze haar vrolijk aan.

Lumia keek nog even bang naar de tent waar ijs verkocht werd maar liep langzaam er voorbij.
Toen ze er voorbij was rende ze een stukje veder.'Ijs...ijs...ijs...'
Lumia voelde zich alsof ze nu al dood vrieste en liep bibberent veder.

Moon keek op naar de twee meisjes die haar hielpen met het fruit in de tas stoppen.
'Eh... Ja, het gaat wel,' mompelde Moon. Ze was blij dat iemand haar kwam helpen.
'Het is hier ook zo ongelooflijk druk,' mopperde ze.
Ze zag dat een eindje verderop de aardbeien helemaal platgestampt werden. Haar zus zou boos zijn, maar goed, Moon was ook niet voor de lol gevallen.

Yia glimlachte. 'Ik ben Yia.' Zei ze vriendelijk. Ze greep nog een laatste appel van de grond voor die geplet werd en legde hem bij de andere appels. Ze keek het meisje glimlachend aan.

Kira glimlachte naar Yia en keek naar Moon "Ik ben Kira" ze dook snel op een paar appels. Vanuit haar cappisjon (weet ik veel hoe je dat schrijft XD) kwam ineens Amado tevoorschijn die op een paar aardbeien sprong en ze opat "Amado hier jij" ze keek verontschuldigent naar Moon

Shimara had eindelijk alles wat ze nodig had en was op weg naar huis, toen ze opeens een appel zag langs rollen, vlak voor haar voeten. 'Wauw... Dat zie je ook niet elke dag...' Zei ze terwijl ze er met grote ogen naar keek. Snel beende ze achter de appel aan, raapte hem op en keek even om zich heen om te kijken van wie hij misschien kon zijn. Hij kon niet van de fruit kraam gevallen zijn, daarvoor was hij al te ver weg.

Lumia liep veder maar ze was helemaal in shock.
'Ijss...ijs....ijs...ijs..ijs'

Lumia schudde haar hoofd heen en weer 'Lumia het ijs is weg je kan weer normaal doen' zei ze tegen zichzelf.
Ze zag ergens midden op het pad wat meisjes staan en wat plat getrapte aardbeien liggen.
ze wouw maar gaan kijken.

Moon glimlachte terug.
'Ik ben Moon,' zei ze. Ze stopte de laatste appels en aardbeien in haar tas. Er zat bijna de helft minder in! Chiika - haar zus - zou woedend zijn...
Moon keek de twee meisjes aan.
'Heel erg bedankt,' zei ze terwijl ze aan het lint in haar haar frunnikte.

Mia keek naar haar voet en liep verder. het wondje op haar voet was gestopt met bloeden. ze wandelde tussen een paar kraamen door. ze hield niet van de drukte, ookal gaf het wel een gezellige sfeer. het had van haar wel een stuk rustiger mogen zijn hier zo.

Shimara keek nog om zich heen en zag Kira en Yia staan. Ze liep op hen af terwijl ze onbewust glimlachte en ze hield de appel vast. 'Yo you guy's, how is life.' Zei ze droogjes en keek even vluchtig naar het onbekende meisje dat bij ze stond.

Mia voelde zich even bekenen en keek om haar heen. ze stond dicht bij een groepje van 3 meisjes. een kwam mia bekent voor, '' Shimara, niet? '' mia's stem was zacht maar hoorbaar zoals die keer in het bos.

Shimara liet haar blik van Kira en Yia afglijden naar Mia en trok haar mond open om wat te zeggen, maar werd onderbroken door het geluid van vuurwerk. Vuurwerk... Was het al zo laat? Meteen keek ze omhoog, waar duizenden kleuren zich door de lucht leken te verspreiden! Het was een prachtig gezicht, andere woorden waren er niet voor! Ook al zag ze dit elke zondag avond, het bleef gewoon geweldig om te zien.

Een beetje geschrokken keek Mia op. Kleuren overal. het was prachtig. Mia had zoiets nog nooit gestaan en vergat haar mond dicht te doen.

Moon nam het meisje dat net aan was komen lopen in haar op.
'Hoi,' groette Moon. 'Ik ben Moon,'
Ze schrok toen ze plotseling het vuurwerk boven haar hoorde knallen.

Yia keek lichtjes geschrokken op toen ze boven haar hoofd geknal hoorde. Het klonk als... Vuurwerk! Bewonderend staarde ze naar de hemel. 'Wat prachtig...'Zei ze zacht en bijna onhoorbaar door het geknal van het vuurwerk en de mensen die 'ooo' mompelde.

'Wat mooi,' mompelde Moon in haarzelf. Moon pakte de tas met appels weer op.
'Ik denk dat ik zo maar weer eens moet gaan,' zei ze, ze glimlachte. 'Ik zie je nog wel weer een andere keer,'

Yia keek Moon bedenkelijk aan. 'Oke...' Begon ze. ' Ik denk dat ik ook maar moet gaan...' Ze trok haar blik los van het vuurwerk en glimlachte naar Moon.

Moon knikte kort en liep toen met korte pasjes weg van de drukke markt.
'Doeg,' riep ze nog na.

(( Dat was zo ongeveer wel het einde ... )))

Yia knikte en liep draaide om naar een andere kant. Ze stak haar hand op naar de rest. 'Ciau!' Zei ze terwijl ze begon te lopen.