De straten van...

Dit is gewoon in het algemeen. Straten kom je overal tegen dus geef je bericht gewoon een titel met daarin de vermelding van de stad of dorp. Je beschrijft zelf maar in je berichten hoe alles er uit ziet en wat de sfeer is.



personen: vrij
regels: vrij

Yuriko wist altijd de perfecte straatjes, waar het altijd wel gezellig was en afwezig. Iets wat ze graag wilde aangezien ze samen met Raidon was. De dagen dat ze bij hem was, hadden haar enorm veel goed gedaan. Het voelde weer als vroeger.
Yuriko's hand zat stevig om die van Raidon en luidruchtig liepen ze door de straten van Yinza. 'Jij hebt bier he?', vroeg Yuriko nog voor de zekerheid. Raidon knikte hevig en ging voor haar staan. 'Ik heb altijd bier', zei hij mysterieus terwijl hij dichterbij kwam met zijn gezicht
Zijn stem verwarmde haar gezicht plus haar gehele lichaam met een enorme golf van warmte. Yuriko grijnsde en sleurde Raidon verder mee. 'Mooi', mompelde ze vrolijk.
Toen ze eenmaal aan kwamen in een klein steegje met een enorme container sprong Yuriko er zonder enkele moeite op, waarna Raidon ook kwam. Toen ze eenmaal zaten pakte Raidon de plastic zak en zette die tussen hen in. Hij pakte er een blik uit en gaf hem aan Yuriko die hem gretig aan pakte.
Na een paar blikjes op te hebben gedronken ging Yuriko tegen Raidon aan liggen. Raidon liet zijn hand over haar wang glijden en grijnsde. Toch miste ze Heath en Ayase enorm.

Heathcliff was van zodra hij kon naar het Oosten gevlogen. Hij was niet vergeten dat Yuriko ooit eens iets gemompeld had over teruggaan naar het Oosten. Hij was erin geslaagd haar steegje te vinden, en los te krijgen dat ze op stap was. Met ene Raidon. Hij had gesnoven en was gaan zoeken door de straten. Yinza was maar een klein dorpje, dus hij had besloten dat hij maar moest gaan zoeken. Hij had Yuriko gemist. Heel erg. En hij wou haar koste wat het kost terugzien. Maar de moed was hem een beetje in de schoenen gezakt toen hij haar steegje had gezien. Het was een vuil nest, met peuken en lege drankflessen over de straat verspreid. Maar veel kon het hem niet schelen. Hij wou haar gewoon gaan opzoeken, haar in zijn armen houden. Nu alleen maar hopen dat die Raidon geen mogelijke rivaal was..
Heath keek geschrokken op. Hij had een stem gehoord die hij lang had moeten missen. 'Yuriko..' mompelde hij zacht, en keek even schichtig om zich heen. Hij voelde zich niet echt op zijn gemak, maar dat vergat hij snel toen hij haar duidelijk "Mooi" hoorde zeggen. Een glinstering in Heath's ogen deed hem verdergaan. Hij liep onmiddelijk het straatje in vanwaar haar stem gekomen was. Onmiddelijk zag hij de container, met Yuriko erop. En een of andere gast naast haar. Raidon. Hij kon zien hoe ze tegen hem aanlag. Hij gromde zacht, en kneep zijn ogen tot spleetjes. Hij voelde het opborrelen. De woede en jaloezie. Hij balde kwaad zijn vuisten en liep met grote passen naar de container toe. 'He! Vuile rat!' beet hij Raidon toe vanuit de verte. 'Blijf met je gore poten van Yuriko af!' Hij wist heus wel dat zij tegen hem was gaan liggen. Maar dat kon hem niet schelen. Hij was razend, omdat er iemand, en niet hij, de aandacht kreeg van Yuriko.

Blikjes gingen binnen enkele seconde op en werden in de sneeuw gesmeten. Lachend lagen ze een tijdje zo. Raidon raakte Yuriko steeds aan en Yuriko vond het geweldig. Hij was geweldig. Dit was geweldig.
Yuriko had een peuk aan gestoken en Raidon er ook een aangeboden. Daar zaten ze dan samen met een peukje, uit gelaten te roken, te drinken en te lachen. Kon het nog beter? Yuriko zuchtte tevreden en voelde de warme hand van Raidon weer op haar koude huid, ze keek hem twinkelende ogen aan, maar veel kon ze niet meer doen toen ze opeens de duidelijke stem van Heathcliff hoorde.
Blij maar ook verward keek ze op, ze wilde naar hem toe gaan maar in plaats daarvan kwam hij al kwaad aangelopen en begon opeens Raidon aan te vallen?
Yuriko keek hem verbaast aan en ging weer overijnd zitten. 'Heath?!', mompelde ze wat kwaad.

Raidon voelde zich onmiddelijk aangevallen en was kwaad van de container af gesprongen. Hij stond nu recht voor hem en was even groot als Heath. 'Wat nou vuile rat', zei hij vals tegen Heathcliff. Yuriko beet op haar lip en was inmiddels ook van de container af gesprongen.

Heathcliff had een korte blik op Yuriko geworpen, maar had onmiddelijk naar Raidon gekeken, die duidelijk niet vies was van een gevecht. Heath's ogen brandden als de hel en knalden hem neer. Ze stonden gevaarlijk dicht tegen elkaar aan. 'Wie denk je wel dat je bent, klootzak?!' Heath kon zichzelf niet meer tegenhouden. Hij zette zijn vuist dreigend tegen Raidon's kin. 'Hier een beetje mijn schat zitten te bepotelen?!' Met een uitdagende duw tegen Raidon probeerde Heath hem alleen nog meer uit te lokken. Hij zou hem eens laten zien wie hier de baas was.

Raidon grijnsde breed en keek hem vals aan. Yuriko kon aan zijn blik zien dat dit niet veel goeds te beteken had. Raidon keek even om naar Yuriko om te zien of ze keek en keerde zich toen naar Heath terug. 'Zijn we jaloers', zei hij vals.
Yuriko zuchtte diep en ging met haar armen over elkaar staan. Ze had geen zin om hier aandacht aan te besteden, ook al vond ze het wel vleiend dat ze om haar ruzie hadden.
Raidon probeerde te blijven staan maar zette een stap naar achter door de duw van Heath. Toch bleef de valse grijns er. 'Kan je het niet hebben dat ik Yuri wel kan krijgen, én dat ik haar al gehad heb', zei hij vals.
Hij was nog niet klaar met hem en gaf hem een stoot tegen zijn kaak met zijn vuist

Heathcliff voelde zijn bloed koken. Hoe hij sprak en hoe hij keek. Heath had zin om zijn hoofd van zijn schouders te rukken. Hij wou net wat gaan zeggen, dat hij zijn muil moest houden, toen hij plots Raidon's vuist voelde. Hij wankelde enkele stappen naar achteren, en voelde even aan zijn kaak. Hij had op zijn lip gebeten en proefde wat bloed. Hij snoof, en was furieus. Hij stapte terug naar hem toe en haalde uit met zijn vuist naar Raidons maag. Hij deelde hem twee korte maar krachtige stoten uit. 'Hou je vuile bek, voordat ik al je tanden eruit klop!!' raasde Heath. In de enkele seconden dat Raidon niks deed, keek hij naar Yuriko en keek hij haar niet-begrijpend aan. Hij had haar zoveel willen vertellen, hij had haar gewoon in zijn armen willen nemen. Maar nu dit.. Heath wist dat dit zijn eigen schuld was, maar hij zou hem niet zomaar laten doen. Zijn ogen keken diep in die van Yuriko, en hij werd herinnerd aan hoe graag hij haar wel zag.

Yuriko zag het allemaal in een oog flits voor bij gaan. Heath die bloed bij zijn mond had, Raidon die een paar tellen buiten adem was met gebogen stond. Haar ogen stonden wat groot en geschrokken. Snel ging ze tussen de twee in staan en keek ze beide kwaad aan. 'Doe normaal!', riep ze boos.
Raidon kreunde zacht en probeerde overeind te komen. Hij keek hem kwaad aan en negeerde Yuriko's bevel. 'Wie denk dat je wel niet dat ben mongool', siste hij kwaad en hij snelde weer op hem af en sprong boven op hem terwijl hij vol op zijn gezicht in sloeg.
Yuriko slaagde een gilletje en probeerde Raidon van Heath af te rukken, maar hij bleef zitten en sloeg achter elkaar in zijn gezicht. 'Raidon, STOP!', riep ze wanhopig

Heathcliff's borstkas ging hevig op en neer van het zware ademen. Hij probeerde zo breed mogelijk te lijken en balde nog steeds zijn vuisten. Hij voelde hoe het straaltje bloed langs zijn lip over zijn kin liep, maar hij besteedde er geen aandacht aan. Zijn ogen vlamden en zijn hoektanden leken langer te zijn geworden, door al zijn furie. Hij zag hoe Yuriko tussen hen in kwam, en hij was bereid te stoppen, voor haar. Maar toen zag hij Raidon die op hem af kwam gesprongen. Hij voelde hoe hij tegen de grond sloeg met zijn achterhoofd, waarna hij flinke klappen kreeg te verduren. Even leek hij verlamd van de kloppen. Maar toen beet hij hard op zijn tanden, en gooide al zijn kracht in de strijd. Hij greep Raidon bij zijn polsen en voelde enkele seconden een helse pijn over zijn kaak en oogkas. Hij liet Raidon's polsen niet los, maar gooide al zijn gewicht om zijn as, zodat ze beiden draaiden, en hij nu bovenop hem zat. Met een hand hield hij ruw Raidon's kin vast, zodat hij beter kon raken met zijn andere vuist. Hij kon een valse grijns niet onderdrukken terwijl hij nu deed wat Raidon zonet bij hem had gedaan. Hij voelde hoe zijn vuist Raidon's kaak ramde, verschillende keren achter elkaar.

Raidon voelde hij omgekeerd werd en probeerde het met alle kracht tegen te houden maar werd al omgedraaid door Heath. Zijn vuist kwam hard aan in zijn gezicht een een straaltje bloed liep langs zijn lip.
Yuriko probeerde nu Heath van Raidon af te trekken. 'Stop nou!', riep ze nog altijd kwaad. Ze trok zo hard als ze kon maar viel zonder Heath terug in de sneeuw.
Raidon luisterde niet en probeerde met alle kracht weer boven op te komen, maar de pijn en de kou was hevig. Toch zette hij al zijn kracht en trok zijn knie op waardoor hij tegen het gevoelige plekje van Heath aan knalde.

Heathcliff hield vol met al zijn krachten. Hij voelde even handen om zich heen, die hem probeerden mee te trekken, maar hij keek niet op van Raidon die onder hem lag, en hij leek niets te horen. Hij wou hem enkel verrot slaan. Hij wou hem net een kei harde klap verkopen, toen hij iets hards in zijn kruis voelde. 'Verdomme!' schreeuwde hij uit, en klapte toen kreundend dicht. Hij legde verzachtend zijn hand erop en keek pijnlijk naar de hemel, terwijl hij zijn ogen dichtkneep. Hij vergat Raidon even door de helse pijn. Hij kon niet geloven hoe hard die sukkel wel niet had uitgehaald.

Raidon stond trots op en keek hem met een valse grijns aan. 'Ach, moet je huilen', zei quasi verdrietig waarna hij gelijk weer vals grijnsde en hem nog een een schop verknoopte tegen zijn zij.
Yuriko gilde bijna en rende Heath toe. 'Genoeg Raidon!', gilde ze deze keer toen hij hem bijna nog een schop wilde geven. Yuriko knielde bij hem neer en sloeg zijn armen om hem een en streelde door zijn haar. 'Gaat het?' mompelde ze terwijl ze hem bezorgd aan keek.
Maar zelfs nu Yuriko bij hem zat was Raidon nog niet klaar met Heath. 'Yuriko aan de kant, ik zal dit jongetje eens even een lesje leren', zei hij met ene vlaste ondertoon. Maar Yuriko bleef eigenwijs zitten.

Heath's pijn maakte plaats voor stekende woede. Hij wou hem wurgen, hem van kant maken. Hij incasseerde met een kreun Raidon's schop. Opnieuw wou hij opstaan, maar toen voelde hij Yuriko's armen om hem heen, en haar zachte hand door zijn haar. Hij wou zo eeuwig blijven zitten, hij glimlachte even en vergat zijn razernij een enkel ogeblik, maar het werd bruusk verstoord door Raidon. Een kwade grimas verscheen terug op zijn gezicht en hij stond voorzichtig op. Nu pas voelde hij de pijn in zijn gezicht van de klappen van Raidon. Hij had er niet naast geslagen. Hij keek even naar Yuriko nadat hij was opgestaan en toen naar Raidon. Maar hij voelde zich sterker dan ervoor. Zijn ogen vlamden nu letterlijk, en zijn handen kookte, als toen die keer dat hij Yuriko onbedoeld had pijn gedaan. 'Maak dat je wegkomt, loser, zodat ik alleen kan zijn met Yuriko.' siste Heath.

Yuriko viel terug in de sneeuw en keek met angstige ogen naar Heath en Raidon. Ze wist dat Raidon zich niet zomaar weg zou laten jagen, en al helemaal niet door hem. Toch wilde zij ook alleen zijn met Heath.
Raidon grijnsde nog altijd vals en sloeg zijn armen over elkaar. 'En waarom zou ik weg gaan voor jou?!', vroeg hij terwijl hij hem spottend aan keek. Hij was zeker niet van plan om voor hém weg te gaan en zijn Yuriko in de steek te laten bij zo'n.. vaag typetje als Heath.
Yuriko stond weer op en ging tussen hen in staan. 'Raidon ik zie je zo wel weer', mompelde ze terwijl ze iets meer naar hem toe ging staan. Raidons eerst zo zekere blik veranderde in een wat verbaasde blik en hij keek Yuriko was verbaast aan. Yuriko knikte alleen en drukte een kus op zijn wang. 'Zie je zo', zei ze met een klein glimlachje waarna Raidon weg liep.

Yuriko draaide zich terug naar Heath en wachtte even tot dat Raidon uit het zicht was

Heathcliff voelde dat hij door het lint ging gaan als die Raidon hem nog een keer uitdaagde, dus hij was blij dat Yuriko hem hielp. Hij keek vuil Raidon na, zeker nadat Yuriko hem een kus op de wang had gegeven. Hij keek naar Yuriko. Zonder wat te zeggen. Hij zag Raidon niet meer en zette een paar stapjes naar haar toe. Eindelijk gebeurde er waarvoor hij gekomen was. Hij zag Yuriko opnieuw, zoals hij haar wou zien. Maar hij herkende haar bijna niet meer. Ze was veranderd. Een jaloerse grimas verscheen op Heath's gezicht. 'Wie is dat? Je vriendje?' zei hij met duidelijke tegenzin. Dat was het eerste wat hij tegen haar zei sinds lange tijd.

Yuriko zuchtte geïrriteerd. 'Nee, ex', mompelde ze wat onverstaanbaar. Ze had geen zin om het over hem te hebben en zetten een paar stapjes naar hem toe. Ze was blij dat ze even alleen waren. Ze had Heath gemist. Toch durfde ze Ayase niet onder ogen te komen.
'Waar was dat nou weer voor nodig?', vroeg ze terwijl ze recht voor hem stond. Ze wist dat Heathcliff was agressief kon zijn, maar zo erg. Ook al kon Raidon er ook wel vat van.
Ze keek hem wat verbijsterend aan nog altijd wachtend op een antwoord. Eigenlijk wilde ze gewoon alles vergeten en weer in zijn armen staan.

Heathcliff knikte, lichtelijk opgelucht. Hij glimlachte even en keek haar toen wat verontschuldigend aan. Toen grijnsde hij breed, en trok haar bij haar arm naar zich toe. Hij nam haar in zijn armen en drukte haar stevig tegen zich aan. Hij had haar zo gemist. Hij had het gemist, dit gevoel, wanneer ze tegen hem aanstond. 'Okee, misschien reageerde ik een béétje overdreven..' Hij knipoogde even naar haar. 'Maar je weet toch dat ik een jaloers typje ben he..' Hij haalde even zijn hand door haar haar, waardoor hij het wat in de war deed. Dat had hij ook gemist. Hij grijnsde en drukte haar enkele seconden plat tegen zich aan. 'Ooh, ik heb je gemist, meid!' Hij verloste zijn greep wat, en knipoogde opnieuw.

Yuriko liet ze tegen Heath aan drukken en zuchtte tevreden. Ze legde ook haar armen om hem heen en sloot haar ogen. 'Ja dat weet ik', zei ze met een grijns. Ze ging op haar tenen staan en drukte ook een kus op Heath zijn wang. 'Geeft niet', zei ze lachend.
Ze voelde zijn grote hand weer door haar haar gaan en keek hem even quasi beledigd aan terwijl ze haar haar weer recht kamde en de staartjes aan trok.
'Ik heb jou ook gemist', mompelde ze terwijl ze haar gezicht weer in Heaths borstkast drukte.
Toen Heath haar weer wat losser vast hield keek ze hem lachend aan en gaf hem nog een kus op zijn wang.

Heathcliff keek haar de hele tijd grijnzend, maar ook verwarmd aan. Hij werd blij van haar aanwezigheid, die hij zo lang had moeten missen. Hij keek hoe ze haar staartjes goed legde, en bedacht zich dat ze zichzelf een nieuwe look had toegewezen. Hij voelde haar warme adem door zijn shirt zijn borstkas strelen, en toen hij haar aankeek zwijmelde hij door haar grote ogen. Hij voelde hoe de kus zijn gezicht verwarmde en knipoogde. 'Nou dát..' zei hij terwijl hij van de kus bekwam, '..heb ik misschien nog wel het meeste gemist.' Hij grijnsde even en keek haar aan. 'Wat is dat met die nieuwe look van je?' vroeg hij nadat hij haar even volledig bekeken had. 'Zo stoer?' zei hij grijnzend en klakte even bewonderend met zijn tong.

Yuriko lachte wat verlegen en haar wangen werden lichtelijk rood. Ze staarde even naar de grond. Nog steeds was de enorme verlangen er. Ze wilde hem nog steeds. Waarom begreep ze zelf ook niet. Hij flirtte met elk meisje, toch deed hij tegen haar zo anders.
Verbaast werd ze uit haar gedachte gehaald toen Heath begon over haar 'nieuwe look'. Ze keek hem even met een grijns aan en ging met haar hand door een van haar staart heen. 'Vind je het leuk?', zei ze met een brede grijns. Dat lange haar begon haar te irriteren en jurken kwamen ook haar neus uit. Ze had zin in iets stoers, makkelijk. Maar toch elegant. Dat was wat zij er zelf van vond.

Heathcliff grijnsde zacht. Hij vond haar zo schattig als ze verlegen was, als hij subtiel even met haar flirtte. Want ookal waren ze zogezegd "gewoon vrienden", hij wist dat ze het leuk vond. En hij zeker ook. Hij zag haar zo graag, dat besefte hij telkens wanneer ze zich tegen zich aandrukte. Dan bedacht hij zich weer dat hij niet zonder haar zou kunnen.
Hij grijnsde charmant en knipoogde. 'Je weet toch dat ik alles leuk vind als jij het draagt..' Heath kon het toch niet laten om haar te vleien. Dat was gewoon aangeboren. Toen bekeek hij haar nog eens even helemaal. 'Geloof me, je bent totally smoking hot!' Hij lachte om zijn eigen woordkeuze en keek in haar ogen. Hij bedacht zich even dat Raidon dat waarschijnlijk ook wel zou vinden..

Yuriko begon nog meer te blozen. Ze kon er totaal niet tegen als Heath zo vleiend deed. Ze probeerde haar gezicht te verbergen en keek snel weer naar de grond. Het sneeuw waar ze in stond maakte haar laarzen nat en ze voelde opeens de kou in haar voeten.
Ze wiebelde wat heen en weer en mompelde een wat onverstaanbare 'dank je wel'. Ze voelde zich zo stom, zo klein. Ze wilde wel omhoog kijken maar was bang dat Heath haar vuur rode wangen zou zien en haar zou uitlachen. Of het op ze minst op merken.
Toen hij het tweede compliment erbij haalde voelde ze hoe haar bloed sneller ging koken en snel beet ze op haar lip en hoopte dat niet haar gehele gezicht rood zou worden. Yuriko had het gevoel dat ze nu ook iets terug moest zeggen maar het leek alsof haar tong afgehakt was.
'Jijzieterookleukuit', zei ze veel te snel.

Heathcliff grijnsde speels en bestudeerde haar gebloos. Hij had het heus wel gezien, maar besloot er niets van te zeggen. Er gewoon van te genieten was al genoeg voor hem. Hij lachte even zachtjes toen ze zo snel ratelde. Hij werd gecharmeerd door haar verlegenheid. Hij had zin om haar nog wat langer "te kwellen", en haar nog wat te doen blozen, maar deed dat toch maar niet. Hij had er trouwens nog alle tijd voor, toch.
Met een knipoog zette hij zich naast haar en gooide zijn arm om haar schouder. 'Kom, lekker ding! Ga je me nog rondleiden in je buurtje of hoe zit het?' Heath wist niet of het hem ging bevallen, wat hij te zien zou krijgen, maar hij wou weten hoe het met haar ging. Hij kon niet meer tegen de onwetendheid en de bezorgdheid.

Yuriko hoopte zo vurig dat hij het niet door had da ze zo stom stond te blozen. Maar het bijna onhoorbare lachje, liet haar weten dat Heath wel door zou hebben gehad dat ze bloosde. Nog steeds staarde ze naar de grond hopend dat haar wangen weer een normale kleur aan zouden nemen.
Toen Yuriko opeens Heaths zijn arm op haar heen voelde keek ze even geschrokken op. Ze was zo blij geweest dat haar wangen niet meer de vuur rode kleur hadden, maar de blush kwam even snel weer terug nadat hij lekkerding had gezegd.
Even was ze de draad van woorden kwijt en dacht veel te langs na over zijn vraag. Of ze haar dorpje wou laten zien. 'Ehh..', mompelde Yuriko terwijl ze probeerde weer normaal te praten. 'Als je durft', zei ze met een kleine grijns toen ze haar draad eenmaal weer terug had.

Heathcliff grinnikte even zachtjes toen ze naar haar woorden zocht, maar ze liet haar doen. Ze mocht alle tijd nemen die ze wou, want in die tijd mocht hij bij haar zijn. Hij was wel benieuwd naar haar antwoord.
Zijn ogen werden groot toen hij haar reactie hoorde, en keek haar nep-gekwetst aan. 'Ik? Niet durven? Ohh!' Hij snikte een paar keer luidkeels als een bang meisje, en grijnsde toen terug breed. 'Ik durf álles!' zei hij patserig en knipoogde even. 'Komaan, kus me nu maar en leid me rond!' Zei Heath plots grijnzend. Hij zei soms rare dingen die op niks sloegen, maar het was altijd grappig om de reactie van de mensen te zeien.