De demonen jacht ~ Sorrow en Shimara

Sorrow keek even de herberg rond en keurde het veel te elegant en te deftig naar zijn smaak. De andere herberg was meer zijn ding. x3 Daar kon je teminste mensen aanvallen zonder echt een reden te hebben. l:3

De barman knikte kort en nam Shimara en Sorrow even in zich op. Daarna glimlachte hij grimmig en tikte met zijn vingers op de bar. 'Een kamer voor twee, voor de jonge dame en de heer?'
Shimara haar ogen werden groot en ze schudde wild haar hoofd. 'Nee nee nee nee! Twee kamers voor één persoon.' Zei ze er zo snel mogelijk achteraan. Het was niet dat ze Sorrow niet vertrouwde, maar bij elkaar op één kamer slapen... klonk nogal... Tja, wat was het woord wat ze daarvoor zocht? Ze schaamde zich ook een beetje, haar littekens zouden dan zichtbaar worden en dan moesten ze samen in hetzelfde bed liggen. Dat was nog een beetje vroeg in haar ogen.
De man schudde zijn hoofd. 'Helaas, ik heb geen één persoons kamers meer. Het is of samen op een kamer, of buiten slapen.' Hij keek de twee vragend aan.

Sorrow haalde zijn schouders op. 'we nemen de kamer' Hij zou wel op de grond slapen of iets dergelijks. Hij zag hoe Shimara zich dood schaamde en moest er om glimlachen. Hij kneep in haar wang en grijnsde speels. 'of ben je zo verlegen dan?'

Shimara keek hem vanuit zijn ooghoeken aan met een emotieloze blik en rekende de kamer af. 'Verlegen, ik? Waar zie je me voor aan?' Toen ze de sleutel overhandigd kreeg liep ze kwaad naar boven, maar kon het lichte blozen niet onderdrukken. Ze sliep wel op de grond, of, op het balkon als ze die hadden? Misschien kon ze in de badkuip slapen of iets dergelijks.

Sorrow liep haar achterna de trap op. Lichtjes liet hij zijn blik door het raam glijden en weer terug. Maar toen hij besefte wat hij zag keek hij meteen terug. Een zwarte staart zwiepte heen en weer voor het raam en hij wist nu al van welke draak die staart toebehoorde. Ciara... *chibi druppe*

Shimara had niks gezien door het raam, ze staarde alleen nors voor zich uit, tot ze bij de juiste kamer kwam. Ze draaide de deur met de sleutel open en stormde meteen de kamer in. Het was een redelijk ruime kamer, met een kast, een tweepersoons bed en een deur die waarschijnlijk naar de badkamer leiden. Helaas geen balkon, dan maar op de grond slapen.

Sorrow pakte een kussen en een reserve deken uit de kast en legde die mooi tegen de muur aan een meter van het bed weg. Hij plofte zich neer en haalde zijn dolk uit om te controleren of er geen krassen opzaten. Dus dat was duidelijk, hij ging op de grond slapen.

Shimara keek verbaasd naar Sorrow en ging op het bed zitten. 'Wil jij niet op het bed slapen? Ik slaap wel op de grond, ik ben het gewend.' Met een vragende blik staarde ze hem aan.

'nee, slaap jij er maar in' Hij glimlachte vriendelijk en bestudeerde dan weer zijn dolk. Hij schekte of het nog wel goed in zijn hand lag en gooide het een paar keer omhoog om het daarna weer mooi op te vangen.

Shimara draaide met haar ogen, trok haar jas uit en gooide hem op de grond. 'Oké, het is jouw rug die morge stijf zal zijn.' Het kussen zette ze overeind tegen de muur en haalde een boek uit haar tas. Ze had altijd wel een boek mee, om de tijd te doden. Niet dat het zo lang zou duren eer dat ze het boek uit zou hebben, maar het was beter dan niets.

Sorrow keek haar droog aan. 'en ji zou dan geen stijve rug hebben?' =,= Hij keek haar beschuldigend aan terwijl hij zijn mes weer in de lucht wierp.

Shimara haalde haar schouders op zonder dat ze van haar boek op keek. 'Dan zou ik altijd een stijve rug moeten hebben. Toen ik nog bij mijn ouders woonde moest ik namelijk ook altijd op de grond slapen.' Ze vertelde het alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.

Sorrow keek haar aan. 'bij ons thuis hadden we geen genoeg geld voor zelfs nog maar een matras, dus het is net als voor jou geen probleem voor mij' Hij verzette zich zodat hij wat gemakkelijker zat en keek haar aan.

Shimara keek even op vanaf haar boek met een emotieloze blik. 'Je mag wel eens wat meer aan jezelf denken.' Mopperde ze en las weer verder. Zo slecht was het tot nu toe nog niet om samen op één kamer te zitten, toch?

Sorrow stelde zich recht en kwam naast haar zitten. 'hoort wie het zegt' Hij keek naar de bladzijden en las een paar zinnetjes mee. 'wat lees je?' Hij wou wel weten wat Shimara haar fovo soort boeken waren dus vroeg hij er ook doodgewoon achter.

'Legendes van het Zuiden. Legendes van het Westen heb ik al gelezen en ik wil me wel eens verdiepen in de plek waar ik vandaan kom. Ik weet er eigenlijk niks van.' Ze glimlachte even vluchtig en sloeg de bladzijde om.

Sorrow wreef Shimara haar haar door de war en stapte daarna het bed weer uit. Hij zei niks meer en liep de badkamer in. Kort daarna hoorde je dat hij de douchekraan had opengedraaid.

Shimara streek haar haren glad en luisterde naar het gekletter van het water van de douch. Het werkte kalmerend en rustig gevend en vooral, werd ze er slaperig van. Uiteindelijk viel ze na enkele minuten in slaap.

Sorrow kwam niet veel later met alleen een boxerschort en een handdoek op zijn hoofd de badkamer weer uit. Hij schaamde zich helemaal niet. Want als dat zo was geweest liep hij hier nu niet half naakt rond. Met beide handen wreef hij met de handdoek over zijn haar om het droog te krijgen. Hij zag hoe Shimara in slaap was gevallen en glimlachte zonder het zelf te beseffen. Hij liet de handdoek on zijn nek hangen over zijn schouders zodat hij zijn handen vrij had. Hij pakte voorzichtig het boek bij haar weg en legde het aan de kant.

Shimara schrok wakker toen ze iets hoorde en toen ze voelde dat het dicht bij haar was. Ze schoot omhoog en keek met wijd open gesperde ogen geschrokken naar de persoon die voor haar stond. Haar ogen gingen nog verder open toen ze zag dat het Sorrow was... half naakt! 'Wah! trek iets aan in godsnaam!' Ze sloeg haar handen voor haar ogen en keek heem geschrokken aan tussen haar vinger spleten door.

Sorrow knipperde even met zijn ogen en keek haar verwondert aan. Maar die uitdrukking verandere al snel naar een brede speelse grijns. 'je bent schattig wanneer je verlegen bent. ^.^ Hij kneep in haar wang en glimlachte breed.

Shimara sloeg zijn hand weg en verstopte haar hoofd onder de dekens. Een klein stukje kwam ze omhoog en nam Sorrow in zich op. Toen ze het bovenlichaam zag, moest ze haar best doen niet te gaan kwijlen. O my god! Dromerig staarde ze naar de buikspieren.

Sorrow smeet zijn handdoek over haar hoofd en ging op zijn bed aka deken en kussen op de vloer. Terwijl hij zich neer zette gritste hij zijn schirt van de stoel en trok hem aan. Door dat te doen stond zijn haar nog wilder en stond er pluk haar voll. recht.

Shimara kwam weer onder de dekens vandaan en haalde opgelucht adem. Ze rekte zich uit en gaapte even. 'Leuk haar, wie is je kapper?' Zei ze met een spottende ondertoon en pakte haar boek weer.

Sorrow keek haar droog aan terwijl hij zijn haar weer zo goed mogelijk plat legde. Hij keek haar geniepig aan met een valse twinkeling in zijn ogen. 'waar was die openingszin voor?' Hij kwam weer naast haar zitten en legde zijn arm om haar heen. 'verlang je iets van me?'