Het Maanmeer van Leanut

Yia knikte zwakjes, maar toen ze sprak klonk het al sterker. 'Het spijt me, ik ben zo dom geweesd.' Zei ze, met veel spijt in haar stem. 'Ik zal vanaf nu beter opletten.' Ze keek Maliah Stealnail aan, en ze zag er niet zwak meer uit. Haar uitdrukking was weer normaal, al glimlachte of grijnsde ze niet. Ze beet op haar lip, maar wendde haar blik niet meer af. Eigelijk zou ik wel straf moeten krijgen...

Maliah zette haar handen weer in haar zij en keek even over het meertje. Deze plek was puur en goed van zichzelf. Hoe was het mogelijk dat Kyryé hier net was, zonder enige problemen of pijn? Dit had onderzoek nodig en snel ook.
'Goed, ga maar naar huis of iets dergelijks. Ik moet hier onderzoek doen met de zeven wijze,' zei ze en keerde haar de rug toe.

- New -

Kinzaku cirkelde een paar meter van het maanmeer van Leanut neer en lietp Mia rustig van zijn rug afklimmen. ''Ga maar schatje'' zei ze teder terwijl ze hem over zijn schubbe aaide. Ze zag hem weer opstijgen en ze keerde hem de rug toe terwijl ze naar het maanmeer liep. Ze was er ooit geweest, toen ze klein was. Samen met haar vader was ze er toen geweest, hij had haar in geuren en kleuren verteld over deze rustgevende plek. En rust was nu wel het juiste wat ze nodig had, ze was meteen nadat ze het met zero uitgemaakt had hier naar toe gegaan.