De oude visserhut in Taitsku

Een oude visserhut. Helemaal verlaten en klaar om in te storten. Je komt deze hut alleen maar per toeval tegen doordat het helemaal overwoekert is met struiken. Je zou op het eerste zicht zelfs niet zien dat er aan de rant van het meer een vissershut staat. Binnenin liggen er een paar spullen. Een gebroken hengel, een aantal emmers waar vroeger wormen en andere inseckten zaten die dienden als lokaas, een ladder waarvan een aantal treden onbreken en een oude kast waar een dikke lagen stof op liggen. Het enigste gezeldschap dat je hier kunt vinden zijn muggen en een dikke spin die rustig haar webben weeft. Er gaan geruchten rond dat hier een geest huist van een vissersvrouw die haar verloren man iedere vrijdagnacht komt zoeken. Uiteraard zijn dit slecht geruchten en is er geen enkel bewijs of ooggetuigen dit dit kunnen bewijzen. En als die er wel zijn zijn het hoogst waarschijnlijk leugens.



Personen: niet meer dan 2

Met schoenen aan liep mia door het bos, waar ze heen ging wist ze niet. het was een wonder dat ze schoenen droeg, bijna vreemd zelfs. in haar rechter hand hield ze een scherp mes dat normaal bedoelt was voor het slachten. het wekte waarschijnlijk een raare indruk bij mensen die haar nu zouden zien. maar dat was niet haar idee, ze wou niks slachten, ze zocht een goede plek om haar lange witlichtpaarse haar af te snijden. waarschijnlijk vonden mensen dat onnuttig, dat je daar een speciale plek voor nodig had, maar mia vond het niet kloppend om dat zomaar ergens te doen. ze had nognooit in haar leven haar haar geknipt/gesneden. de eerste keer moest een aandenken zijn aan de vele volgende keren. Ze duwde wat bosjes opzij en zag niet veel verderop -ongeveer 3 meter- een klein vervallen hutje staan. meteen wist ze dat ze haar haren daar wou afsnijden.

Mia pakte het mes steviger vast terwijl ze haar andere hand uitstak naar de deurknop van het vervallen hutje. ze opende de deur langzaam en hoorde een hoge kraak/piep toon. toen ze de deur helemaal opengegooit had bleef ze staan in de deuropening. het hutje was van binnen helemaal vies en er kroppen wat muizen over de vloer. Ze schuifelde zachtjes naar binnen, bang om de muizen te stooren in hun dagelijkse routine. Ze bleef in het midden van het keukentje/woonkamertje staan. ze plofte neer en om haar heen onstond een stofwolk, ze vond het wel iets hebben. ze pakte de brief die ze onder haar kleding verstopt had voor haar neer op de grond. ze had hem nog niet gelezen, hij was van haar vader. ze legde het mes neer naast de brief, ze wist niet wat ze eerst ging doen, de brief lezen of haar haar 'knippen'.

Mia staarde een tijdje naar de brief en het slachtmes, het was niet vaak dat haar vader haar een brief stuurde. zelfs bijna nooit voorkomend, het was dan ook wel appart. Haar vader vond het niet nuttig, brieven sturen, hij vond het maar onpersoonlijk. daarom vond ze het ook zo raar dat hij haar een brief had gestuurd. ze kreeg de brief net toen ze naar het oosten vertrok, dat was een of 2 dagen geleden dus. ze strekte langzaam haar hand uit naar de brief, ze raapte de brief op en staarde er een tijdje naar in haar hand. met haar andere hand opende ze de brief langzaam, ze was bang voor slecht nieuws. ze haalde de brief uit de envelop en las hem snel door.;

Lieve Mia,
ik denk dat het tijd word dat we moeten praten. je bent nu ondertussen een jonge vrouw en ik denk dat je de waarheid wel aankan. ik dacht dat het slimmer was dat ik je eerst een brief stuurde, aangezien je nu altijd weg bent en ik je ook niet in je eigen leven wilt storen. kom dan alsjeblieft binnenkort naar mijn huis, dan moeten we nodig praten. het is niet goed noch slecht, ik denk dat het gewoon nuttig voor je is om dit te weten als jonge vrouw.
Knuffels Zubazay.

Mia hield de brief stevig vast in haar handen en sloot haar ogen even. ze had de tijd nodig om het tot haar door te laten dringen. hij zei wel dat het niet goed was noch slecht, maar als hij met haar wou praten was het voor haar altijd slecht. hij moest iets gaan vertellen wat haar zeker niet ging bevallen, dat wist ze zeker, anders was haar vader wel een keer langsgekomen bij haar thuis en had hij er niet zo moeilijk overgedaan! ze beet hard op haar lip en sprong op. ze griste haastig het mes van de grond en beende het hutje uit. het 'knippen' moest maar wachten, ze ging naar haar vader in het westen.