De danslessen van Resi!!

Joh, wat gezellig!!
Resi gaat Shimara dansles geven, voor het gala. Hij doet dat in de oude fabriek, die nu helemaal leeg staat.
Hij is een strenge dansleraar, en heeft zijn dansschoenen al aangetrokken.

Personen: Alleen Resi en Shimara
De rest: Vrij.

--

Resi tikte ongeduldig met een voet op de vloer. Waar bleef Shimara? Ze kwam anders nooit te laat, en nu is het al 5 minuten over de tijd die ze hadden afgesproken!
Voor dansen moest je de tijd nemen,
en tijd was kostbaar, want morgen moest ze minstens de salsa uit haar hoofd kennen. Of de tango, of de engelse wals. Het liefst alle drie.

Shimara liep op haar dooie gemakkie de fabriek binnen, met haar handen in haar zakken. Toen ze binnen was en Resi in het midden van de enorme lege zaal zag staan, stak ze een peace teken op. Maar snel haalde ze haar hand weer naar benede, toen ze de uitdrukking op zijn gezicht zag. Ze was een beetje laat, maar zou hij daarom al boos zijn?

Resi snoof, 'je bent te laat,' hij kon het niet even laten om zacht te glimlachen, maar daarna keek hij weer streng.
'Het kost tijd om die dansen onder de knie te krijgen en tijd hebben we niet!'
hij was lichtelijk in paniek.
Maar wist zichzelf al snel weer te kalmeren,
'goed, ga in je houding staan..,' hij wachte even af.
'Je houding..,' herhaalde hij weer, deze keer wat langzamer.

Shimara keek hem even stom aan en krapte zichzelf met haar wijsvinger op de zijkant van haar hoofd. 'Uh... Mijn houding?' Ze begreep hem niet helemaal. Wat was er met haar houding? Wat moest ze gaan doen? Ze had niet echt een houding, dacht ze.

Resi deed een stapje naar voren, 'neus in de lucht,' hij tikte even kort op Shimara's kin, 'en.., je hangt te ontspannen met je schouders, daar krijg je scoliose van!' Resi liep om Shimara heen, en trok haar shouders wat naar achteren.
'Yay, oké!'
merkte hij droog op.

Shimara kreunde even van verbazing en de bekende zenuw trek van irritatie kwam weer terug bij haar rechter oog. Ze hoorde een paar botten kraken in haar rug en schouders en het voelde raar om op deze manier te staan. Ze kreeg het gevoel alsof ze minder lucht naar binnen kreeg. 'Weet je zeker dat dit hoort? Ik krijg het gevoel dat ik langzamerhand stik!'

Resi grinnekte even, 'wen er maar aan, straks krijg je zo'n stomme jurk aan, en dan ben ik er niet meer om je rug recht te trekken,' Resi stond nu weer voor Shimara, 'oh zei ik stomme? Pardon, leuke bedoel ik,' vulde hij er met een sarcastisch toontje aan toe. Toen zweeg hij weer, zoals hij altijd deed. Hij pakte Shimara's handen, en legde die op zijn schouders. Daarna legde hij zijn handen op haar zij, toen hij dat had gedaan openden hij zijn mond, 'het eerst dat ik je ga leren is de chachacha, de dans van de liefde zoals mijn tante hem altijd noemde, er is geen liefde aan. Want je trapt voordurend op mensen hun tenen, oké genoeg gebabbeld.' Resi zetten met zijn linker been een stapje naar voren, 'zet je voet naar achter als ik mijn voet naar voren zet, doe het op 1 ritme, wacht, dit is moeilijk zonder muziek, maar wat helpt, is het luisterren naar je hart kloppingen, die geven precies de maat aan,' hij zette een stapje naar achter,
'zet een stap naar voor,' sprak hij alleen maar.

Shimara keek moeilijk bij elke stap en zet die ze deed. Rug recht, schouders naar achter, hoofd omhoog, in de ogen kijken, voeten goed zetten, het was allemaal gewoon te veel. Ze stapte wel een stuk of 10 keer op Resi zijn voet en telkens keek ze niet naar Resi, maar naar haar voeten, om zeker te zijn of ze haar voeten op de goede plaats neerzetten. Ze concentreerde zich zo, dat ze er gewoon hoofdpijn van kreeg. Ze kreeg langzamerhand het gevoel dat de zweetdruppels op haar voorhoofd stonden, terwijl dat helemaal niet het geval was.

'Oké dat was de basis,' sprak Resi na een tijdje, hij liet Shimara los, 'je doet wel oké, maar probeer mij aan te kijken, en niet naar je voeten.'
Hij knakte even zijn vingers, 'borst? Ik heb wat water mee genomen,' hij pakte een flesje water en gooide die naar Shimara toe,
'we moeten wel opschieten,' hij nam een slok.
En stond toen weer klaar, 'oké klaar voor de volge-'
hij stopte even, 'ik heb een idee voor dat hoofd van jou!' Resi rende even weg, en kwam toen terug met een boekje ((MWHAHHAHAHA, sorry dat moest er even uit))

(Ergens had ik dit wel verwacht weetje... x,x)

Shimara ving het flesje water netjes op en nam er een grote slok uit. Toen Resi even weg was, liet ze alles eventjes tot zich bezinken. 'Dat hoofd van jou...' Herhaalde ze even in zichzelf en dacht diep na. 'Dat klonk als een belediging...' Mopperde ze zacht en keek op toen ze hem weer terug zag komen. Langzaam stelde ze zich recht en keek ze hem vragend aan. Het beviel haar niet helemaal, zoals hij keek en wat was dat met dat boek? 'Waarom kijk je me zo aan? We gaan toch dansen en niet lezen?' Ze keek hem even wantrouwend aan en deed een stapje naar achteren.

'Nope, je moet je hoofd recht houden, dus ik leg dit boek op jou hoofd, en als je het laat vallen dan.., dan moet je 3 keer roepen "Ik ben een Ei," het sarcasme droop ervan af,
Hij legde het boek op Shimara's hoofd, 'het is heel simpel,' hij legde zijn handen weer op haar zij.
En deed een stap naar voor, zodat zij een stap naar achter deed.
Hij knikte even kortaf,
uit teken dat het goed was.

Shimara keek met grote ogen naar het boek dat langzaam op haar hoofd geplaatst werd. Nu ging het al helemaal fout. Ze trapte op Resi zijn voet, dus sprong ze naar achter, maar struikelde ze over haar eigen voeten en viel zo achterover. Daarna viel het boek ook nog eens van haar hoofd af. 'IK WORD GEK!' Riep ze hard en legde haar hoofd op de grond.

'Natuurlijk word je dat,'
Resi stak zijn hand naar Shimara uit.
'Kom, pak mijn hand maar, ik zou beloven het nu wat rustiger aan te doen,' hij glimlachten vriendelijk, kalm en rustig.
Zoals altijd.
'De chachacha is ook niet echt een geweldige dans, maar wel een van de makkelijkste om mee te beginnen, je had hem bijna onder de knie, nog even volhouden en je hebt je basis.'

Shimara zuchtte diep en liet zichzelf omhoog helpen. Ze raapte het boek van de grond en zette hem weer op haar hoofd. 'Ik voel me echt net een idioot...' Bromde ze in zichzelf en ging weer verder.

Na een poosje,

Resi liet Shimara los, 'je kent nu de chachacha,' bevestigde hij.
Hij bukte zich om zijn flesje water te pakken en een flinke slok te nemen.
Toen hij zijn water had doorgeslikt schraapte hij zijn keel,
'al enig idee wat voor een soort jurk je aan wilt doen daarheen?'
Resi waser niet echt in geinstreseerd, maar het ging meer om het idee.

Shimara plofte neer op de grond en kneep in haar broek. 'Praat me niet van een jurk... Yukira zal wel weer iets voor me uitzoeken... En ik vind het vreselijk! Altijd van die "lieve" of "schattige" dingetjes, met kanten randjes en strikjes.' Ze keek kwaad een andere kant op.

'Tja, een jurk hoort er wel bij, wees blij dat je nog een beetje figuur hebt anders moest je ook nog een corset aan,' Resi nam ook droog plaats op de grond.
En zweeg weer,
hij nam even pauze, even gedachtenloos bleef hij zitten.
Af en toe nam hij een slokje van zijn drinken.
Pauze nemen was ook belangrijk, een halfuurtje pauze voor 2 uur werken was minimaal, maar ze hadden niet veel tijd.
((Ik ga slapen o.o))

Shimara keek mopperend voor zich uit. Ze mocht blij zijn dat ze nog een beetje figuur had... Ze had liever zo mager geweest als een gratenpakhuis, zodat ze geen enkele jurk aan kon.
Zij was ook een tijdje stil. Ze dacht eigenlijk na over van alles. De danspasjes, de outfit, maar ook over wat er zou gaan gebeuren bij het gala.