De hooizolder - Only Heathcliff & Resi

De hooizolder. Een stoffige, houten zolder in een oude schuur waar het hooi wordt gestapeld. De eigenaar van de schuur heeft ze ooit achtergelaten en staat nu leeg. Enkel het zachte hooi en de strobalen zijn blijven liggen.

Regels: Enkel Heathcliff en Resi. Rest is vrij.


Heathcliff kwam luidlachend en met de fles osaké nog in zijn hand de schuur binnengestrompeld. Hij was duidelijk stomdronken. Hij had een wazige grijns op zijn gezicht en zijn haar hing slap voor zijn gezicht. Hij leunde wankelend op Resi die hij had meegenomen naar de schuur, en struikelde dikwijls over zijn eigen voeten. 'Dit iz waar ik graag ben..' Hij grinnikte en liet Resi los. Hij zette een paar wankele stappen vooruit, maar zakte slap door zijn benen. Hij viel neer in het stro en barstte in lachen uit. Hij keek op naar Resi en nam nog een slok van de osaké, die hij niet meer fatsoenlijk aan zijn mond kon zetten. Hij lachte luid en grijnsde naar Resi.

Resi was blij dat Heathcliff hem los liet, hij deed een stapje achteruit.
En slikte hoorbaar, 'oh,' sprak hij, hij probeerde streng te klinken, monotoon. Maar dat lukte hem niet, hij klonk schor en onzeker.
Hij staarde Heathcliff met half dichtgeknepen ogen aan, en sloeg zijn armen over elkaar.
Hij haten het als mensen zo dronken waren, dan deden ze stomme dingen, en zeiden ze stomme dingen.
En dit is nou typisch zo iets stoms, welke gast neemt een andere gast nou mee naar een Hooizolder?!
Het was maar dat hij dronken was..,
'het is inderdaad erg..,' Resi keek even rond, het was er oud en stoffig, hij kon er nou niet echt iets moois aan ontdekken,
en zag niet in waarom dit Heathcliff's favoriete plekje was,
'het is erg knus,' vulde Resi er wat schor aan toe.
Hij deed nog een stap naar achter, want hij voelden zich onzeker, en werd een beetje bang van de dronken Heathcliff.

Heathcliff rolde zich op zijn rug en installeerde zich in het stro. Hij zette de fles naast zich en nam af en toe een slok. Hij boerde even en kon zijn lach weer niet bedwingen. Hij begon weer te schateren. Nog half lachend richtte hij zich tot Resi. Hij nam de fles stak hem in de lucht. 'Op de meizjez! Dat ze onze harten nog duizend maal opnieuw breken!' riep hij luid en lachte opnieuw. Het sloeg totaal op niks wat hij zei, maar dat besefte hij zelf niet. Hij had totaal geen besef meer van wat hij deed. Hij bracht de fles terug naar zijn mond en goot wat naar binnen. Hij keek naar Resi die wat achteruit ging. 'Je gaat toch nog niet weg?!' riep hij verontwaardigd. 'Kom bij me liggen, kerel!' Hij grijnsde en dronk opnieuw.

Resi schudde zijn hoofd, zijn gezicht vertrok.
'Ik pas,' beaamde hij. 'Ik ga naar buiten, ik heb hooikoorts,' loog hij,
hij wist dat dit heel slap klonk. Maar hij wist zo snel niets anders te bedenken,
alles om hem heen begon te draaien. Het voelde vreselijk, 'echt, ik..,' hij deed nog een stapje naar achter, en voelde de muur achter hem. Hij zocht naar de deur klink, maar de bleek plots verdwenen te zijn. Of hij was te erg bezig met die te zoeken zodat hij hem vergat te vinden((...)).
Hij wist niet waarom hij zo bang was voor Heath, hij was nooit bang voor Heath geweest, zijn gedachten waren een grote lettersoep waarin hij bleek te verdrinken.

Heathcliff keek een beetje vreemd op, maar hij wist niet wat hij moest denken van Resi. Hij kon gewoon niet helder meer denken. Hij kroop overeind en grijnsde. 'Flauwerik.. Ik geloof je niet..' Hij lachte zwakjes en stond wankelend op. Hij strompelde naar Resi toe en greep hem bij de arm. 'Kom nou, watje! Drink nog wat!' Hij trok hem met zich mee en duwde hem naar voor. Heathcliff volgde en liet zich vallen op het stro. Hij trok Resi mee in zijn val. Heathcliff lag nu half onder Resi en hij kon zijn lach weer niet inhouden. Hij greep naar de fles en reikte ze Resi aan. 'Drink op!' Hij grijnsde en schaterde nog steeds.

Resi greep argwanend de fles drank van Heathcliff vast en zetten die aan zijn lippen,
hij begon te drinken, eerst maar wat kleine slokjes.
Maar hij wou graag stoer lijken bij Heathcliff, dus begon hij grotere slokken te nemen,
het werd licht in Resi's hoofd, hij had een afwezige blik in zijn ogen.
'Meer.'
Gretig greep Resi een volgende fles, die hij ook opdronk, en nog één.
Resi begon hard te hoesten, om daarna een hik bui te krijgen.
'Ik v-Hik..Me niet zo oké..hik!' hij liet zich in het stro vallen en legden zijn handen op zijn onderbuik.