Resi's blokhut

Resi voog het zweet van zijn voorhoofd af, en hakte de laatste keer in de boom, die meteen omviel.
Gelukkig was het niet zo'n grote boom, hij moest nog wat meer brandhout hebben, en dit waren zijn bomen, want ze stonden in zijn tuintje, dus ze waren geschikt. Hij hakte een blok hout, de bijl was zwaar.
Hij had luchtige kleding aan, echt zo'n bosman. Blokjes hemd, en een vieze tuinbroek, en stevige laarzen. Hij had een stukje gras in zijn mond gewurmd. Hij schrok op toen hij het gerommel van paarden hoeven hoorden op het grint paadje naar zijn huis. Met een flits draaide hij zich om, het was de post koets.
'Post voor meneer R.Shadoe, dat bent U neem ik aan?' de chaffeur van de koets bestudeerde Resi aandachtig. 'Ja, ik neem aan dat ik dat ben,' Resi liet de bijl vallen, en voog zijn bezweete voorhoofd nogmaals af. Hij beende naar de man, 'wat doet zo'n kleine jongen in zo'n groot huis?' vroeg de post koetsier met een sluw gezicht, ter wel hij de brief overhandigden, 'dat vraagt deze kleine jongen zich soms ook nog wel eens af,' gromde Resi terug. Hij greep de brief, en drukte de koetsier zijn geld in zijn handen, 'hoho, niet zo woest,' sprak de koetsier. Resi zweeg, en deed alsof hij het niet gehoord had.
Hij kon het handschrift niet zo goed herkennen, het zou wel niet zo belangrijk zijn.
Hij vergat zijn houtjes, en liep naar binnen. Maar net toen hij zijn brief wou lezen zag hij hoe laat het was.
Snel smeet hij de brief weg, en liep naar de badkamer. Hij moest zich klaar maken voor het feest.

((En dat hele gebeuren lees je wel op het avatar topic. aknow, nogal rare volgorde, maar het schoot me opeens te binnen. Dus nu is Resi weg, tot het feest is geindigd, je kan natuurlijk wel altijd in die tussen tijd briefen door zijn briefen bus gooien of dat soort dingen..denk ik..))

Kira kwam een beetje zenuwachtig aangelopen. Ze had een smetteloze witte envelop in haar handen waar met grote sierlijke letter Resi op was geschreven. Half en hoopte ze dat Resi niet thuis was en ze de brief alleen maar hoefde neer te leggen. Ze liep het pad op en zag enkele omgekapte bomen, onwillekeurig dacht ze dat ze best met Resi op de bank wilde zitten met een knetterend haarvuurtje. Ze zuchte en keek om zich heen, er was geen teken van Resi te zien. Ze keek naar de envelop, de brief die er in zat had ze in het ((ineens verdwenen O.o)) schrijvers cafétje zitten schrijven. Ze had een stuk of 30 papiertjes verspild aan mislukte brieven. Zelfs de aangeh was al moeilijk geweest:

Beste Resi Liefe Teddy[strike] Beste Teddy
Dat laatste vond ze de beste aanhef: Beste Teddy. Zo doorkrassend en opnieuw beginnend had ze uiteindelijk een mooie brief geschreven

Beste Teddy

Ik hou van jou. Om maar gelijk met de deur in huis te vallen. Ik weet dat ik slecht ben geweest, ik weet dat het verkeerd is wat ik heb gedaan.
Maar ik mis je, misschien doen die woorden je helemaal niks, misschien krijg je zo vaak van deze brieven. Maar ik meen mijn woorden, ik zou graag even met je praten. Ik zou je nog 1x willen laten zien dat ik echt van je hou, of tenminste even met elkaar praten over hoe het gegaan is?
Zouden we elkaar kunnen ontmoeten, misschien bij de waterval van Kirkus of in Tornn's in. Al lijkt mij Torns inn niet zo'n goede plek om te praten. -ze stopte toen even met schrijven- Ik ben van vanavond om half 9 bij de waterval van Kirkus, misschien ben jij er.

Groetjes van Pooh.

Alles in deze brief was 30x opnieuw geschreven, ze vond hem nog niet goed. Maar het cafétje sloot en zei werd eruit gezet. Snel schoof Kira de envelop onder de deur door. Ze had wel een brievenbus gezien, maar ze wilde zeker weten dat Resi hem vond en niet dat hij wegwaaide als hij de brievenbus opendeed.
Kira keek nog even naar het huis en draaide zich toen om en rende weg.

NEW

Heathcliff liep fluitend en met zijn handen in zijn zakken naar Resi's hut toe. Hij stopte even om ze helemaal in zich op te nemen. Niet mis.. Grijnzend liep Heath naar de deur toe en klopte hij aan. Hij bleef staan wachten, in de hoop dat er iemand kwam opendoen. Hij had zijn vriend al lang niet meer gesproken. Hij wou wat bijpraten met Resi. Heath had nog veel te vertellen over het avatarfeest.

Met enorme wallen deed Resi open, hij had nog een veeg witte-poeder van de make up van gister op zijn gezicht, hij had zijn haren nog niet gestijld, dus het was een warrige kop bruin\blonde krullen. Hij had de brief van Kira net gelezen, en dat maakte zijn humeur; dat al niet zo goed was, nog slechter. Hij bekeek met rode ogen Heathcliff aan, je kon duidelijk zien dat Resi make-up heeft opgehad, en inslaap is gevallen zonder het er van af te halen. 'Bwuugh..,' mompelde hij, zijn adem stonk naar een combinatie van te sterke koffie en vis-pizza. 'Haay.., Heathcliff..,' mompelde hij afwezig. En gooide zijn deur nog een stukje verder open, zodat Heathcliff binnen kon komen.

Heathcliff schrok even toen Resi opendeed, en barstte toen in lachen uit. 'Man, hoe zie jij eruit!' zei hij schaterend, terwijl hij zich een weg naar binnen baande. 'Zwaar feestje gehad?' Toen hij Resi's make-up zag dacht hij meteen aan feestjes die hij vroeger ook wel eens had met zijn vrienden. Hij glimlachte even gelukzalig, bij het ophalen van deze herinnering. Toen gooide hij zijn schouderstukken uit, tegen de grond en liep het huis binnen. 'Als je het niet erg vind, maak ik het me even gemakkelijk..' zei hij nog wat lachend van Resi's voorkomen.

'Ja je doet maar..,' mopperde Resi, hij raapte een paar lege flessen drank van de grond af. Hij had heel veel gezopen gister, hij wist ook niet meer waarom. Volgens mij omdat hij een soort verdriet moest wegdrinken. 'Hoe was je avatar party? je bent er toch wel heen gegaan hé?' vroeg hij ter wel hij de flessen in de "glas-mand" gooide. Hij wist ook niet waarom hij nu juist over dit pijnlijke onderwerp begon, maar misschien was het een hele opluchting om iemand anders verhaal te horen. 'Nog leuke meisjes ontmoet?' voegde hij er op een spottend toontje aan toe.

Heathcliff slaakte een gelukzalige zucht. 'Man, goed dat je over de meisjes begint!' zei hij grijnzen, en hij legde zijn hoofd naar achteren. 'Ik heb daar iemand ontmoet.. Ongelooflijk! Geweldig! Fantastisch!' Hij stond op van de zetel, omdat hij zo blij was om dit te vertellen. 'Ze had prachtige, zwarte haren en een kimono..' Hij keek zwijmelend naar het plafond. 'Man, ze was écht knap! Ze was onweerstaanbaar!' Heath grijnsde even en trok zijn wenkbrauwen op en leunde naar voren. 'Je begrijpt wel dat ik veel concurrentie had, maar de dame koos voor Moi!' Hij knipoogde even en keek trots. Toen ging hij verder. 'En toen ik haar kuste.. Mijn god! Dat was echt de finishing touch! De kers op de taart! De kroon van de koning!' Hij zuchtte opnieuw zwijmelend, en danste door de kamer. Toen keek hij dramatisch, en leek te doen alsof hij stierf. 'Maar.. Ze wou me niet meer zien! Ze rukte mijn hart eruit, gooide het op de grond en stampte er nog een paar keer op!' Heathcliff klaagde jammerlijk, en stond toen terug op. Hij wou verdergaan toen hij plots iets opving uit de volgende kamer. Nieuwsgierig liep Heath naar hetgeen wat zijn oog opgemerkt had, en opende de deur naar de volgende kamer. Hij keek niet in de kamer rond, want toen hij eenmaal zag wat zijn aandacht getrokken had, wist hij genoeg. Zijn glimlach verdween, en zijn ogen waren wijdopen gesperd. Hij draaide zich om, en keek doordringend naar Resi. Hij nam afstand van de deur en zette een paar stappen naar hem toe. Hij keek naar zijn gezicht, zijn ogen, zijn haren, zijn lippen.. en toen terug diep in zijn ogen. 'Ze heette.. Ren..' zei hij kil.

Resi verstarde, 'E-Edward..?' zijn gezicht vertrok, hij werd lijkbleek. Duizenden gedachten schoten door zijn hoofd, wat zou Heathcliff nu wel niet moeten denken?! Wat moest hij nu denken, Heathcliff was Edward geweest, overduidelijk. Hij wist niets meer uit te brengen, alleen maar zo te staan. In twee werelden. In de ene was hij Ren, en stond hij voor Edward. En in de andere, en nu de werkelijk heid, was hij Resi Shadoe, die voor Heathcliff stond. Zijn onderlip trilde even. In zijn ogen bungelden tranen op, enorme tranen. Die over zijn lijkbleke wangen naar beneden gleden, 'h-het spijt me zo.., zo erg...,' mompelde hij met een schor stemmetje. Hij schaamde zich zo diep, hij had "Edward" gewoon moeten tegenhouden. Hij had Heathcliff, en daarbij ook Edward gewoon voor de gek gehouden, bedrogen. Zich voorgedaan als iemand die hij niet was, en daar in ook veel te ver is gegaan. Hij heeft Heathcliff wijs gemaakt dat hij een meisje was, en hij heeft Heathcliff gekust. En het ergste is nog de gedachte; dat hij al die tijd dacht dat hij er juist aan deed, en dat hij Edward toch nooit meer zou zien, laat staan wie Edward echt is. Hij zag er vreselijk uit, zijn haren hingen futloos voor zijn ogen. En zijn hele lijf schudde en trilde, hij had een hand naar zijn mond gebracht, en hij kauwde nerveus op zijn wijsvinger. Iets wat hij al deed als klein jochie, bang bij Yuriko, en daarna bij zijn "moeder" bij de familie Shadoe. En nu bij Heathcliff, weer bang. Maar dan een ander soort bang. Banger dan dat hij ooit geweest is. En hij kon het gevoel niet goed plaatsen, het zat tussen onmacht, zelf medelijden, spijt, en angst in. Het enige wat hij wou waren zachte woordjes, en warme armen die zich om hem heen sloten. Zachte woordjes, van het komt wel goed schatje, en ik hou van je. Die woordjes die zelfde tegen hem waren gezegd. Waar hij eigenlijk nooit het verlangen naar had gehad, hij wou ze nu zo graag. 'Z-Zo..Z-o erg..' mompelden hij weer, maar zijn stem bleek al weg te sterven voordat hij zijn woorden uitsprak. 'I-Ik wou gewoon.. weten hoe het voelden.. als iemand echt van je houd.. en niet.. van je geld.. of als broer en zus.. hoe het is om eens niet weg te worden geduwt als je iemand kust.. en ik wou me mooi voelen.. en Toen kwam Edward..,' Resi glimlachte even spottend door zijn zinnentje heen, 'Heathcliff.., en dat was heel even mogelijk, heel even was ik die Ren, dat lekkere ding waar ik al zo lang van droom, die ik persoonlijk ook wel als vriendin zou willen hebben als het mij niet was..,' Resi wist dat het was suf klonk, maar hij was te moe, en te verdrietig om daar op te letten, 'en... ik was gewoon.. gelukkig..,' toen kwamen de tranen weer. En Resi was niet instaat om verder te kletsen. Hij voelde zich klein, miezerig.

Heathcliff wist niks uit te brengen. In eerste instantie was hij woest, razend. Hoe kon hij dit gedaan hebben? Hij was verliefd geworden op een meisje dat niet eens echt bestond! Een meisje dat zich anders voordeed dan wie ze was.. Een jongen. Resi. Hij keek naar de grond. Hij wou hem niet aankijken. Hij wou niet geconfronteerd worden met zijn 'fouten'. Hij luisterde met ingehouden adem naar Resi's verklaring. Hij deed niks. Hij knikte niet, hij gaf geen geluid. Enkel zijn ogen leken te branden, maar toch waren ze zo koud. Hij had zijn vuisten gebald, en veroerde zich nog steeds niet. Hij keek terug op, en zag Resi. Huilend. Zijn hart brak, en voelde zich plots schuldig, ookal wist hij dat hij hier niks aan kon doen. Hij zuchtte onhoorbaar en keek weemoedig naar Resi. Hij zette voorzichtig enkele stappen naar hem toe. Hij slikte en wou wat zeggen ,maar hij wist niet hoe hij moest beginnen. 'Resi..' zei hij zacht, en hij keek hem diep aan. Diep in zijn ogen. En toen gebeurde er iets in Heath, wat al langer had moeten gebeuren. Ren schoot door zijn hoofd, maar ook Resi, en de kus aan het maanmeer. Hij keek hem diep aan, en toen schoten zijn handen naar Resi's gezicht en namen het teder vast. Hij leunde naar voren en kuste hem vurig. Zijn lippen streelden elkaar en Heath's tong gleed naar binnen, zoekend naar die van Resi. Hij bouwde niet rustig op, nee.. Hij kuste hem passioneel. Iets wat al zolang in Heath had gezeten moest er nu uit. Hij ging dichter tegen Resi aanstaan, en hield niet op. Hij verbood hem te stoppen.

Resi schrok niet van de kus, het was niet zoals iedereen zou doen. Hij was er niet verbaasd van, het enige wat hij deed was terug kussen. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes, hij wou graag Heathcliff's gezicht nog kunnen zien ter wel ze kusten. Dit voelde zo onwerkelijk. Alsof hij sliep, en elk moment er achter kon komen dat dit niet meer dan een dwaze stomme droom was. Maar het was geen droom, het was werkelijk heid. Hij werd gek van het gevoel in zijn onder maag, een warm gevoel. Zijn wangen liepen rood aan, hij kreeg niet voldoende adem. Hij vergat zelfs bijna adem te halen, zo goed geconcentreerd was hij. Toen zijn tong die van Heathcliff raakte besteeg hem een ander onzeker gevoel. Hij begon zich zorgen te maken of hij dit wel goed deed. Hij had, om heel eerlijk gezegd, nooit "echt" gekust. Nooit zo extreem. Zelfs de kus met Yuriko was niet zo geweest. Maar, als dit de eerste keer was, dan had hij ook geen kussen waar hij het mee kon vergelijken. Of hij het de vorige keer beter deed. Hij legde zijn handen op Heathcliffs borst. Voor een paar minuten, toen liet hij ze naar onder glijden. Tot Heathcliff's onderbuik. Ze stonden nu vlakbij de bank, dus greep Resi zijn kans. Hij duwde Heathcliff nogal ruw op het bed, en kroop ovenop hem. Er hing een plukje haar voor zijn rechteroog, en op zijn gezicht vormde zich een diepe grijns. 'Why wait for later?' vraagde hij, met zo'n ontschuldig mogelijk stemmetje. Hij zakte wat naar onder, en kuste Heathcliff meerderde malen zwoel in zijn hals.

Heath wist niet wat hem bezielde. Hij kuste hem vurig als nooit te voren, en het voelde geweldig. Hij vond het heerlijk als Resi hem aanraakte. Hij wou dat hij zijn hele lichaam aftastte, hij werd gek. Hij kon nog net op tijd zijn val breken op het bed, zodat hij niet te hard viel. Hij voelde hoe Resi op hem kwam zitten, en grijnsde breed. Dit was geweldig. Ongelooflijk. Een verlossende kreun ontsnapte uit Heath's lichaam toen hij Resi in zijn hals voelde. Zijn handen gleden onder zijn shirt en streelde zijn onderrug. Hij wou Resi bij zich hebben, tegen zich voelen.. Of wou hij Ren bij zich voelen..? Heath ademde zwaarder en duwde Resi even weg zodat hij hem kon aflossen. Hij kwam wat rechter en kuste Resi's sleutelbeen. Zacht liet hij zijn tong af en toe meewerken en gleed in zijn hals. Zijn handen gleden meer naar boven, tot bijna bij Resi's schouders, en trokken zonder moeite zijn shirt mee, zodat het helemaal opgefrommeld zat tot boven. Heath liet één hand naar beneden dwalen, over de lengte van zijn ruggengraat, en zijn vingers werden warm van Resi's zachte huid. Zijn ademhaling werd zwoeler, gek van verlangen.

Resi huiverde, huiverde van al het verlangen in zijn lijf. Verlangen naar meer, verlangen naar het ultieme gevoel. Hij wou meer, meer dan dit. Hij was nog nooit zo hebberig geweest, nog nooit zo stout. Zijn broek voelde steeds strakker aan, en hij besloot Heathcliff maar even wat te "helpen" door zijn gulp los te rukken. Hij draaide om, en legde een vinger op Heathcliff's lippen, in zijn ogen fonkelden een onduigende blik. Een blik die duidelijk aangaf dat hij meer van Heathcliff verlangde. Hij zette zijn handen aan de randen van Heathcliff's shirt en trok die ruw omhoog, over Heathcliff's hoofd heen. Resi snakte naar adem, opeens bleek het huis in vuur en vlam te staan, zo heet had Resi het gekregen, en ze waren nog maar net begonnen. Hij was niet van plan er nog veel langer over te doen, hij werd gek als ze zo door zouden gaan. Hij klemde zich stevig vast aan Heathcliffs broek, en trok die naar beneden. Hij nam niet de moeite de gulp open te maken. Resi likte zijn lippen af. Hij was gek geworden! Wat zou hij een spijt hier van krijgen als het straks voorbij was, of niet? Misschien wel, omdat hij nooit had gedacht dat hij zo "vies" was, en dit echt helemaal niet bij hem hoorde. Hij liet zich wat zakken, zodat hij Heathcliff
diep in de ogen kon kijken. 'E-Edward..,' mompelde hij zacht, zijn stem klonk wat schor. Hij wist
niet of hij echt van Heathcliff hield, maar hij hielt o-zo-veel van Edward.

Heathcliff gaf zich over aan Resi. Hij liet hem doen met hem wat hij wilde, hij mocht het allemaal. Alles leek in een sneltempo te gaan. Zijn eigen shirt vloog uit en voor hij het goed en wel besefte lag hij in zijn boxershort op het bed, onder Resi, die helemaal bezeten leek te zijn. Heath had een verlangende grijns op zijn gezicht, en legde zijn hand in Resi's hals, en trok hem naar zich toe. Hij opende zijn mond en kuste hem hevig, opwindend. Hij liet Resi's hals los en kreunde even, alsof hij moest bekomen van de opwinding. Maar toen grijnsde hij terug en keek Resi aan. Zijn handen hadden gezocht naar Resi's broek frunnikten nu aan zijn knoop. Hij kreeg ze open en zijn handen gleden naar beneden, en trokken zijn broek mee, tot halverwege Clint's bovenbenen. Zijn ene hand gleed terug naar boven en streelde Resi's onderbuik. Hij voelde zijn navel, en streelde lager, tot langs de rand van Resi's boxer. Heath leek niet te horen wat hij zei, hij genoot enkel van het moment, van de opwinding, van het genot..

Resi snakte naar adem, hij staarde Heath nogal angstig aan. Waarom deden ze dit? Hij moest hier niet overna denken. En hij moest het zeker nu niet laten stoppen. Maar dit was niet juist, ze logen elkaar voor.
Zijn handen trilden, hij keek even weg, bang voor Heath's reactie. Alsof hij al aanvoelde wat er ging gebeuren, dat er iets ging gebeuren. En niet dit. Toch zette hij zich even over dat gevoel heen, waar maakte hij zich druk om. Heath deed toch mee, Heath had het toch ook fijn? Resi streelde Law (Hahahahah. Dan doe ik het ook lekker fout, Law is veel makkelijker dan helemaal Hea-th-cliff te schrijven) langs zijn kaaklijn. Toch was dat gevoel een beetje weg getrokken. Hij voelde Heath's handen richting "de plek" glijden, en beet hard op zijn lip.

Heathcliff voelde een kleine hapering in Resi's gedrag, en dacht dat hij misschien hetzelfde voelde als hem. Hij probeerde zijn verlangende grijns vol te houden, terwijl hij met zijn handen lager zakte, tot in Resi's onderbroek, waar hij 'het' voelde. Het bewijs voor Resi's geslacht. Het bewijs dat hij niet Ren was, het meisje dat zijn hart gestolen had op die magische avond. Resi was een jongen. Heath probeerde nog verder te gaan. Hij wou Resi naar zich toe trekken en kussen, en verdergaan, voor Resi. Hij wist dat Resi 'iets' voor hem voelde. Hij wist niet zeker wat, maar hij wist dat er iets was, net als bij hemzelf. Hij kneep even zijn ogen dicht, en slikte, en maakte toen een besluit. Hij trok zijn handen terug, en legde een ervan op Resi's borstkas, die nog steeds bovenop hem zat. Hij duwde zacht, waarmee hij wou duidelijk maken dat het niet ging. Hij opende zijn ogen, en keek in die van Resi. 'Het spijt me, Resi.. Maar ik kan het niet..' Hij sloeg beschaamd zijn ogen neer. Weer deed hij Resi pijn, weer liet hij hem in de steek, maar hij kon het echt niet.

Resi beet hard op zijn lip, 'i-ik wist het,' zijn tanden lieten een duidelijke afdruk af in zijn zachte onderlip.
'Ik wist het, ik wist dat je dit zou doen!' hij probeerde de tranen in zijn ogen te onderdrukken, 'jij speelt met mensen alsof het jou poppen zijn!' hij kroop overeind, en plukte zijn shirt van het bed af. 'Ik had niets beters van je verwacht,' Resi krapte droogjes aan zijn achterhoofd. Stiekem was hij heel verdrietig, of boos, of teleurgesteld. Hij wist het niet. Maar hij wou niet zo reageren. Hij trok zijn onderbroek wat op, en liet zich toen naast Heath op het bed ploffen, en verstopte zijn hoofd in het kussen. Hij had even geen behoefte er aan om Heath aan te kijken. Er liep een huivering, zijn lichaam schokte, 'simpel,' mompelde hij alleen maar, niks meer te zeggen. Zijn stem shockte.

Heathcliff trok een pijnlijk gezicht, en wist niet wat hij moest zeggen. Hij lag nog steeds in enkel zijn onderbroek op het bed, en keek even rond zich heen op zoek naar zijn broek. Maar toen keek hij naar Resi. Hij keek beschaamd naar de grond. Hij zei niks, hij luisterde alleen naar Resi. Hij had geweten dat hij dit ging doen. Was hij dan zo voorspelbaar? Heath had gemeend genoten van hun actie, maar kon niet verdergaan dan zoenen en strelen. Hij slikte even. 'Het spijt me echt!' zei hij in een zwakke poging tegen Resi, die naast hem zat met zijn hoofd in het kussen. 'Gewoon.. Met Ren enzo.. Ik kon gewoon niet met je ne..' Heath bedacht dat hij op zijn woorden moest letten. 'I-Ik kon het gewoon niet!' hervatte hij zich. 'Had je liever gehad dat ik was doorgegaan, en dan had gezegd dat ik het eigenlijk niet wou?!' Heath wou streng klinken, maar klonk eerder verontwaardigd.

'Nee het is goed zo,' Resi rolde op zijn zei, en stopte een vinger in zijn mond om te voelen aan zijn kies. Die al een paar dagen los zat. 'Stomme rot kies,' mompelde hij. Hij sprong op, waarom dacht hij nu aan kiezen? Heathcliff had hem zo weg geduwt! En hij dacht aan kiezen? Hij was gek, zo gek. Maar hij begreep teminste zijn eigen woorden, dat het goed is. Hij had geen behoefte aan meer, geen behoefte aan gesprekken. Hij wist ook niet hoe hij zich nu eigenlijk echt moest voelen, maar iets in hem zei dat het goed was. Een ander gevoel in hem huilde als een klein kind, en schreeuwde tegen het gevoel die zei dat het goed was dat het helemaal niet goed was. 'Dit was ook gek, just for fun,' hij probeerde droog te klinken. Maar je kon van een kilometer afstand nog zien dat het Resi pijn deed.

Heathcliff kreunde even. 'Zeg dat nou niet!' verhief hij zijn stem. 'Just for fun? Alsjeblieft..' Hij zuchtte. Hij vond het wel goed dat Resi er niet te veel drama van maakte, daar was hij niet zo goed in. Maar hij vond niet dat hij nu meteen zo onverschillig moest doen. Heath stond op en raapte zijn broek van de grond. Hij ging terug op het bed zitten bij Resi, om ze aan te trekken. Hij wist niet goed wat te zeggen. Hij had verwacht dat de sfeer onder nul ging zitten, maar verassend genoeg viel ze nog goed mee, vond hij. Hij wist dat hij Resi pijn had gedaan, en hoe wreed het ook klonk, hij had geen pijn. Dat kon hij bijna zelf niet geloven. Schuldgevoel, dat wel, maar pijn..? Zo zou hij het niet noemen.

'Ik doe nu toch precies wat je wilt Heathcliff? Jou zo min mogelijk schuld gevoel geven, stel je voor dat ik dat niet zo doen, misschien zou je dan wel.., hm.., pijn voelen? En stel je voor dat die stoere Heathcliff pijn zou voelen, en nachten wakker zou gaan liggen? Nee, dan zou hij wallentjes krijgen, en dan zou hij stres puistjes krijgen, en oh-dan ziet Yuriko, die trouwens al lang gevlucht is en met Ayase heeft, je al helemaal niet meer zitten,' wat klonk het opeens gemeen, het maakte Resi even niet uit. Hij had recht om zo te reageren, hij schraapte zijn keel. 'Nevermind,' hij liep naar de kast, om daar een hele reep chocolade uit te pakken, en in zijn mond te proppen.

Heathcliff fronsde lastig zijn wenkbrauwen toen Resi tegen hem uitvloog, maar besloot er niet op in te gaan. Misschien was dat het verstandigste. Heathcliff stond op, nog steeds in zijn bloot bovenlijf omdat hij zijn shirt nog niet gevonden had. Hij zag Resi zijn reep chocolade pakken en krabde even op zijn achterhoofd. 'Eh.. Ik moest je eigenlijk nog iets vragen..' Hij had totaal geen idee wat hem bezielde om hier nu over te beginnen, maar hij deed het toch maar. Hij haalde even zijn hand door zijn haar en keek naar Resi.

Resi at droog verder, er vormde langzaam een enorme chocolade snor op zijn bovenlip.
'Vraag maar, vraag maar,' gromde hij toen hij zijn chocolade had doorgeslikt. Hij wist het zeker; dat het over Yuriko zou gaan. Het liefst praten hij nu niet over haar. Hij haten het als mensen over haar begonnen te praten. Het was wel zijn kleine zusje.

Heath krabde even op zijn achterhoofd. 'Ik heb, euhm.. zoals je misschien wel weet, nog altijd geen onderdak. Hier, in het Westen..' Hij grinnikte even ongemakkelijk. Hij had waarschijnlijk geen slechter moment kunnen kiezen om deze vraag te stellen. 'En jij..', ging hij verder, '..hebt een groot huis. Én je bent helemaal alleen..' Waarschijnlijk zag Resi hem al komen. 'Dus wou ik vragen.. Of ik.. Misschien.. Hier zou kunnen komen wonen..?' Heath zette zijn meest overtuigende blik op en keek hem hoopvol aan.

Resi draaide zich met een flits om, hij staarde Heath een momentje aan. Niet goed wetend wat te zeggen, maar toen begon hij te knikken, 'ja ja ja! Natuurlijk,' voegde hij er vrolijk aan toe. Alsof er niks was gebeurd greep hij Heath bij zijn hand vast en sleurde hem mee naar de gang, verder, door de woonkamer, tot ze bij een kleine kamer kwamen, met een twee persoonsbed en een kast, en een tafel, hij jaagde Sasja, Resi's draak die nu net wat te groot was voor het huis, van het bed af en draaide een rondje, 'dit lijkt me wel een goede kamer,' hij stopte met draaien, en glimlachte, 'welkom thuis,'
hij stond zelf niet echt verbaast van zijn reactie. 'Ik ben nu.. je voogd!', Resi pakte een boekje, 'natuurlijk ken ik wel een paar huisregeltjes,' hij haalde een pen tevoorschijn en begon druk te schrijven.

Regels van Resi voor Heath!
-iedere avond een nachtkus geven
- Zelf je rommel opruimen
- Meisjes alleen op Zaterdag
-zelf je bed opruimen
-niet bemoeien met mijn zaken als ik daar niet om vraag
- gehoorzaam zijn
-jij doet de afwas.