Torn's Inn - Herberg.

NEW. en ik wens niet gestoord te worden >=]

Resi had zin in een goed glas osake, nee misschien; een fles.
Hij openden de deur van de herberg,
gelukkig was het niet zo druk,
hij liep richting de bar en kocht een fles osake,
hij wachten nog even, eerst moest hij goed nadenken voordat hij begon te zuipen.
Want dan kon hij niet meer na denken.

Heathcliff stormde de herberg binnen. Hij zag er slecht uit. Hij wankelde, alsof hij al gedronken had. Wel een beetje punch, maar de echte drank zat er nu aan te komen. Hij zag Resi zitten, met een fles Osake in zijn hand. Net wat hij nodig had. Hij liep op hem af. 'Hee makker..' Hij grijnsde. Hij probeerde zijn verdriet te verbergen. 'Je vind het toch niet erg als ik meedrink he?' Hij klopte hem even op de rug en nam de fles al uit Resi's handen.

Resi staarde even verbluft naar ZIJN fles osake in Heahtcliff's handen,
maar hij ging er niet echt op in.
Hij merkte dat Heathcliff verdrietig was, en hij zag Heathcliff nu als zijn makker,
het enige wat hij deed is Heathcliff een klopje geven, en een eigen fles osake bestellen.
Hij nam een flinke slok, hij besloot nog maar even niet Heathcliff van allerlei dingen te gaan vragen.
Dat leek hem het beste; zwijgen.

Heathcliff opende de fles en kapte de Osaké naar binnen. Hij dronk gulzig, het liep wat langs zijn mondhoeken dat hij daarna wegveegde. Na enkele slokken voelde hij het effect al. Het was dan ook zo straf. Hij voelde de drank naar zijn hoofd stijgen. Enkele minuten later brak hij los. 'Die zuz van jou he..' Hij grijnsde en nam nog een slok. 'Daz echt een prachtmeid..' Hij nam opnieuw een teug. 'Maarja.. Ayaze he..' Hij grinnikte even. 'Wat een lozer..' Hij hikte en dronk opnieuw.

Mia bestelde een glas witte wijn en liep naar een vrij tafeltje.

Lain was gekleed in zijn normale outfit, een leger groene broek, leger boots en een zwart shirt, zijn haar zat vandaag een beetje warrig en hij liep geintereseerd de Torn's inn binnen.
Het was er redelijk druk maar echt erg was dit niet.

Mia keek op toen er iemand binnen kwam, Lain. ze glimlachte en nam een slok van haar Witte wijn. ze vroeg zich af wat hij hier deed, netzoals wat zij hier deed xd.

Lain liep extreem rustig naar de bar toe en ging daar op een vrije kruk zitten, hij had na die rot opmerking wel behoefte aan wat te drinken.
Hij bestelde een drankje en bleef rustig zitten.

Mia bekeek heb van een afstandje, af en toe nam ze een slok van haar witte wijn. het glas was groot, en ze nam kleinen slokken.

Lain keek vanuit zijn ooghoeken naar Mia en herkende haar gezicht, zei was toch dat meisje met haar eigen gemaakte jurk...
Hij kwam overeind en liep naar haar toe "Mia...toch?" het zag er waarschijnlijk uit als zo`n slechte versier truck maar hij meende het serieus.

Mia knikte, ''Lain toch?'' ze zei het op die zelfde toon die hij net in zijn stem had gelegt. ze wenkte dat hij kon gaan zitten, op de stoel aan de andere kant van het tafeltje. haar glas witte wijn liet ze even in haar hand rusten.

Lain knikte en ging zitten "Sorry dat ik stoor maar voor de rest is het hier redelijk onbekend...." hij keek haar nog altijd even rustig aan en nam een slokje van zijn drankje.

Yuriko was nodig toe aan wat drank. Door alle gebeurtenissen de afgelopen tijden had ze totaal niet meer aan drank gedacht. Wat ook wel weer goed was aangezien het een serieuze verslaving was geworden. Maar nu had ze gewoon weer behoefte aan drank.
Met een gooi ging de deur open en je zag een tafeltje met vieze pooiers naar haar grijnzen. Yuriko kende ze wel maar negeerde ze. Geen behoefte om gezien te worden als hoer.
Ze keek om zich heen en een jongen viel haar op. De jongen die Heath tegen de muur had geduuwt. Ze bleef hem in de gaten houden toen ze naar de bar toe liep op wondka te bestellen. Haar ogen waren veranderd in spleetjes en ze had niet door dat haar wodka voor haar neer werd gezet.

Sorrow slofte slaperig de herberg in terwijl Ciara braaf buiten bleef wachten en heen en weer zwiepte met haar staart. Bijna had ze iemand doen laten struikelen die mompelent verder liep. Ze maakte zich lichtjes zorgen over haar meester. Hij putte zichzelf uit met trainen om beter te worden. Ze begreep niet naar wat hij verlangde. Ze verstond geen woord van wat die aapmensen alleen brabbelde.

Mia knikte, ''ik kan ook wel wat gezelschap gebruiken'' ze dacht terug aan de afgelope dagen en fronste moeizaam.

Kira liep naar binnen en zag Mia en Lain -degene waar ze mee had gedanst- en Yuriko. Ze twijfelde even en liep toen naar Yuriko toe, Redi adoreerde haar dus zij zou proberen haar aardig te gaan vinden. Ze ging naast Yuriko staan en bestelde een Osaké "hé"

Sorrow zat aan de bar en staarde wazig voor zich uit. 'Oi, Sorrow, telefoon, er is een knul die je al de hele dag probeert te bereiken' zei de barman. Hij was zijn naam vergeten maar nodig had hij hem nu toch niet. Hij liep naar de achterkant van de herberg en pakte de telefoon aan die een bediende al een hele poos vast hield. Hij drukte telefoon tegen zijn oor en keek even of er niemand al te dicht in de beurd stond om het gesprek te horen. 'ja?' - 'Sorrow...' Kyru zijn stem klonk zacht en schor waardoor Sorrow een ijskoude rilling over zijn rug liep. Het was zeker weten geen goed nieuws dat hij te horen zou krijgen. Dat stond gewoon vast.

Lain knikte een beetje vermoeid "Ja ik ken hier nog niemand...behalve jouw dan een beetje...."

Mia knikte, ''ik kan je wel aan wat mensen voorstellen'' ze dacht even na, ''Yia, Moon, Resi, Zero,Shimara, Kira''

Lain glimlachte "En daar krijg ik geen directe ruzie mee?"

Mia grinnikte, ''ik mag hopen dat je geen ruzie maakt met meisjes'' ze keek hem grijnzend aan. ''en zero moet het dan maar verdragen?'' ze deed een lok achterhaar oor.

'Florian is vermoord...'-'maak je nu een grapje? als dat zo is ben je een verschrikkelijke grappen maker...'-'Sorrow... ik weet da...' Hij haalde de telefoon voor het gesprek voorbij was, weg mijn zijn oor. Zijn huid werd lijkbleek en hij strompelde naar achter. er is gewoon geen mogelijkheid dat dat gebeurd is... Kyru liegt... hij liegt.. dit moet een leugen zijn... Florian leeft nog! Dat weet ik zeker... het moet... van de bediendes kwam ongerust bij Sorrow staan en vroeg of alles wel in orde was maar kreeg geen antwoord. Ze zag alleen maar hoe bleker hij werd en met een kille voor zich uit staarde.

Mia hoorde een paar mensen ongerust tegen een jongen praten, zijn gezicht stond wit en verstijft. ze zette haar glas neer en keek naar Lain, ''zo terug'' ze liep zachtjes naar een van de bediendes, ''wat is er?'' ze praat liefig en zacht. Toen ze geen antwoord kreeg omdat de bediende in paniek was keek ze naar de jongen. ''Gaat het?''

Sorrow keek naar de mensen die hem aanstaarden. Hij balde zijn vuisten en liep door de menigte heen. Hij beet hardnekkig op zijn tanden en negeerde iedereen die hem wilde helpen. Het was niet hun probleem. Ze zouden er toch niks aan kunnen veranderen. Niemand kan tijd terug draaien. Het ergst van al vond hij dat hij er gewoon niet bij was!
Hij had hem moeten beschermen. Waarom was hij gewoon niet in het Zuiden gebleven. Ze liepen gevaar als hij er niet was! Hij voelde zich ongemakkelijk worden maar probeerde het te negeren. Hij liep de herberg uit. Hij wilde alleen zijn. Niemand hoefde hem te zien wanneer hij verdriet had. Vedriet was een teken van zwakte en hij haatte het als anderen mensen hem als een zwak iemand zagen.

Mia trok haar wenkbrouwen op en keek de jongen naa. dan niet