De Huis van Zero

Mia probeerde te stoppen met de tranen te laten gaan. ze keek alleen maar naar hem, af en toe kwamen er rillingen over haar rug. waarschijnlijk kwam dat door alle factoren bij elkaar. ze wist totaal niet wat ze moest verwachte, bij hem kon je alles verwachten.

Hij liet haar stil worden en hij begon te spreken. '' Mijn doel licht niet in de toekomst..maar in het verleden..Mijn doel..is om..mijn oudere broer te vermoorden..waarom..omdat hij mijn familie dood had gemaakt..behalve mij..omdat ik het moet zijn..om hem te vermoorden..ik ben een Wraakengel..'' Hij wou eventjes niet meer door, dit was het begin.

Mia knikte en luisterde, ze wou alles horen.
ze zou wachten tot hij verder ging, tot hij verder vertelde.

Zero sprak door. '' Het was op een volle maan avond, mijn broer was altijd beter dan mij, Hij was altijd de slimste op alles, Op 1 avond vermoorde hij iedereen en nam hij mij in een vreselijke kwelling van telekinese. Die dag zwoer ik een Wraakengel te worden en hem te vermoorden. Op mijn eigen kracht zou ik hem verslaan. Hij gaf mij wacht blijvend. op me oog! '' Hij wees naar zijn witte oog... Zijn oog was wit en de andere rood..eigenlijk hoorden ze beiden rood te zijn.. Zero was klaar en keek naar haar.

Mia fronst en keek hem niet aan.
ze wist niet wat ze moest zeggen of doen.
ze was in de war, ze drukte zich tegen hem aan.
ze wou bij hem zijn, maar telkens was er wel een opstakel, dat wou ze niet.
het moest gewoon makkelijk zijn, er moesten geen opstakels zijn.

Zero hield haar vast, en troosten haar., hij wou haar laten zien dat hij alles voor haar wou. '' ik zal hem vermoorden..en dat is het enige wat ik wil..'' Hij liet geen tranen komen. ook geen angst of woede. maar een lieve stemmetje van zichzelf

'' als dat het enige is wat je wilt, wat doe jij dan met mij? '' ze probeerde haar tranen weg te knipperen.
ze beet hard op haar lip en bestudeerde zijn gezicht, waarom verspeelde hij dan haar tijd?
als hij toch geen toekomst in hun zag, want hij wou alleen zij broer doden.

Zero keek haar aan. '' Omdat ik van jouw hou..weet je..ik wou eerst niets van meisjes afweten..maar jij bent echt speciaal..serieus..ik wil jouw..ik wil jouw zoo graag dat ik later zelfs een heel gezin met je wil..'' Hij keek haar aan en nam een diepe adem en begon verder te spreken. '' Maar dit is alleen iets wat ik moet doen..ik hou van je..ik wil je niet kwijt..'' Hij keek naar beneden. Hij liet zijn lippen op haar gaan en duwde haar op het bed naar beneden.

Zijn woorden raakte iets in haar hard, iets heel kwetsbaars onstond.
hij houd echt van me. het weergalmde meercere keren door haar hooft.
ze voelde hoe zijn lippen tegen die van haar aan kwamen en liet het toe.
bij hem liet ze bijna alles toe, zo weinig kon ze tegen hem ingaan.

Zero liet zijn lippen weg gaan en hij stond tegen over haar en hij lag open voor haar. '' Je mag mij gebruiken..vanavond..wordt het andersom..'' Hij deed ze ogen dicht en hij liet haar toe. Zij was de baas..om te bewijzen hoe het voelde.

ik grinnikte, hij met zijn raare ideeën.
ze trok hem naar haar toe en plate haar lippen op zijn blote borstkast.

Zero voelden zich zachtjes verwarmed en hij begon aan haar te zitten. hij ging onder haar jurk en trok haar beha een beetje weg.

Mia drukte telkens kusjes in zijn hals en op zijn borstkast.
''je bent mooi'' zei ze zacht.
haar handen gleden over heel zijn gespierde borstkast.

Zero lag een stukje naar achteren en liet haar op hem zitten. '' jij bent perfect.'' Hij streelde haar tedere huid en gaf haar nog zachtjes kusjes. hij liet haar dezelfde kusjes terug geven en hij begon moe te worden.

Mia streelde zijn hals, ''ik hou van je'' herhaalde ze een paar keer.
ze drukte haar lippen langer op die van hem.
later was er tijd om te slapen, nu nog niet.

Zero legde haar naast hem neer en hij keek toen naar haar. ' Je bent zo mooi..maar voor nu..ben ik echt moe..het komt vast door me dromen..mag ik alsjeblieft..'' Hij deed ze broek uit en gooide hem weg en bloosde, hij zat met ze enige in ze ondergoed..en hij was dood moe.

Mia knikte begrijppelijk, ''voor nu zal ik je laten slapen!''
ze had zelf geen andere kleding mee maar had geen zin om naar huis te gaan.
dan zou ze maar in haar jurk slapen, ze had geen zin om zijn hooft op hol te laten gaan als ze in haar onderbroek en bh zou gaan slapen.
niet nu hij moe was en wou slapen, dan zou ze hem gewoon braafjes laten slapen.

Zero snuggelde zachtjes tegen haar aan en voelde zijn handen om haar jurk heen en kusten haar onder de dekens nog een beetje. ''hmm je bent zo warm..'' Hij liet zijn tong zachtjes nog likken bij haar hals waarbij hij zachtjes in slaap viel. hij voelde zich al moe er worden/

Mia grijnsde en was eigenlijk helemaal niet moe.
het maakte haar verder niet uit, ze sloeg haar armen zachtjes om hem heen.
haar zero die in haar armen sliep, beter had het niet gekunt.

Zero had zijn hoofdje nog boven en was aan het slapen , hoe het werdt langzaam tot voglende ochtend, maar voor nu. zat hij met zijn oogjes dicht als een klein schattige kind in haar handen te slapen

Langzaam werd ze wakker, ze was pas laat in slaap gevallen. dat maakte Mia niet uit, zero had heel de nacht in haar armen gelegen. haar zero, haar lieve zero. ze streelde zachtjes zijn want terwijl ze naar zijn gezicht keek. ze was god dankbaar dat ze bij hem mocht zijn, ookal wist ze diep in haar hard dat hij beter verdiende. stukken beter dan haar!

((gosh. ik typ dus een keer met spatie's naa elke zin. want dat deed ik op een andere site ook, en nu maakt iedereen een mega ramp van -_-' ))

Zero die later wakker werd keek naar het meisje voor ze neus..''G-god..'' Zei hij wazig, toen ze ogen helder werden zag hij Mia.'' Heey..'' Hij snuggelde een beetje op haar schoot en lag er toen weer zo dood op als eerst. hij was helemaal een beetje dromerig.

Mia grinnikte en streelde zachtjes over zijn borstkast. het was fijn hem zo te zien, lief en schattig. alsof hij geen ene vlieg kwaad kon doen, alsof hij braaf was en al getemt was. natuurlijk was dat een illusie die van van korte duur zou duren. zero was vaak niet lief en schattig, hij was meer het badboy type.

Zero kusten zachtjes haar handje vast en keek als een kleine kindje in haar ogen. ''hm..jij schattig..'' hij praatte ook voor nu als een klein kind omdat hij nog niet wakker werd, langzaam wreef hij weer in ze ogen en probeerden wakker te komen.

Mia grinnikte en drukte zacht haar lippen in zijn hals. ''goede morgen schatje'' fluisterde ze lief. ze hield er van om hem nog half slapend te zien. dan was hij zo breekbaar en lief. ze ging met haar hand langzaam door zijn haren.