De Huis van Zero

Hij keek naar haar. ''Is er nog iets dan wat je van me wilt..nu ik toch zo zit..'' Hij keek haar glimlachend aan en hield ze oogjes dicht om haar een gevoel te geven van dat hij wel meenden wat hij zei.

mia fronste lichtjes, ''hou je van me?'' herhaalde ze. ze keek hem aan en beet op haar lip. ze twijfelde, of hij wel van dr hield.

Zero keek toen een stukje naar beneden. ''Ik hou van je..maar ik heb echt geen idee om het te uiten..ik wil alles voor je doen..'' Er kwam een traan los bij zero die haar vol frustratie aankeek. '' ik heb geen idee hoe ik jouw kan laten zien dat je van me houdt..daarom doe ik zo me best om alles te doen, eten , drinken, je goed laten voelen..ik laat mezelf erdoor bewijzen dat ik van je hou..maar ik weet niet wat ik moet doen..Mia..'' Hij liet haar hand los en keek naar de grond.

Mia ging op haar knieeén bij/voor hem zitten. ''kijk me gewoon aan, zeg dat je van me houd'' ze veegde zijn tranen met haar duim van zijn wangen. ''want ik hou van jou,'' ze drukte haar lippen op die van hem. ''je hoeft het alleen maar te zeggen, te meenen, geduld te hebben'' ze zei het tussen een paar kusjes door.

Zero die haar aankeek liet de tranen stoppen. '' Ik hou van je..'' Hij omhelsde haar en hield haar voor een tijdje zo vast. Het kon er niet op dat hij zoo voor haar voelde. Het was iets wat hij dierbaar hield,

Mia voelde haar ogen nat worden. hij houd van me weergalmde het meerdere keren door haar hooft.

zachtjes streelden zero haar haren. Hij wou Mia laten zien hoeveel zij wel niet om hem betekende..Hoeveel ze wel alles kon zijn voor hem.. Ik ben bang van mijn gedachten om jouw kwijt te raken.. Galmde door zijn hoofd heen..

Mia probeerde niet te huilen van blijdschap. ze pakte zijn hand en wikkelde hun vingers in elkaar. ''dankje'' fluisterde ze zacht. ze voelde een tinteling over haar rug bij elke aanraaking van hem.

Zero die haar zachtjes een kus gaf op haar wang stond op en keek eventjes uit het raam. '' dus..uhm..'' Hij kon niets uitbrengen..hij was stil voor het eerst..

Mia keek hoe hij opstond. langzaam stond ze ook op en ging ze ergens waar ze op kon zitten op zitten, een bed dacht ze. ze wist het niet zeker want haar blik was gevestigd op Zero.

Zero die naar buiten naar de heldere maan keek begon te spreken. '' Hoe vind jij het..over mij..'' Hij wou voor het eerst een normaal gesprek aangaan met haar.

Mia fronste lichtjes, ze snapte zijn vraag niet helemaal dus hield eerst bedachtzaam haar mond. ''goed'' antwoorde ze maar naa een tijdje getwijfelt te hebben dus ik hou van je en goed. ze bedacht zich dat ik hou van je niet zo een goed antwoord was op zijn vraag.

Zero fronste geërgerd en liet langzaam ze voetstappen haar richting opkomen van het bed! Hij liet het lok voor ze linker oog weer wegflippen en bekeek haar zachtjes na en kwam met ze hand op haar jurk en ging naast haar zitten aan haar rechter hand. ''Schat..het is moeilijk voor jouw..maar ik wil dat je bij me blijft..'' Hij kwam ingeleund naar haar. hij wou haar alles laten zien, wat er in zijn hoofd rondspookte..kon hij dat ook echt maar..

Mia bekeek zijn gezicht en luisterde, zijn perfecte gezicht. ze nam zijn hooft tussen haar handen en drukte haar lippen kort op die van hem. ''ik blijf ook bij je'' ze drukte haar lippen weer kort op die van hem. het zou moeilijk worden, hij was verder, zij niet. maar ze wou dat risico nemen, als hij berijd was te wachten.

Zero die voor de helft op haar lag liet zijn lippen met een traantje weggaan. '' dankje..'' Hij legde zijn hoofd naast die van haar en liet zijn lichaam langzaam omrollen tegen die van haar. ''ik ben moe..'' Zei hij na de hele dag vol te hebben gehouden met haar..

Mia sloot even haar ogen en knikte, ''ikook'' ze opende haar ogen weer en keek naar zero. haar zero, helemaal die van haar. ze glimlachte gelukkig, dat was ze ook oprecht. gelukkig om die van hem te mogen zijn, gelukkig om bij hem te zijn.

Zero pakte de dekens en trok die langzaam om hun heen. '' welterusten schat..'' Hij snuggelde tegen haar aan en pakte haar lichaam vast om haar in de avond te laten slapen.

Mia sloot haar ogen en leunde slaperig tegen hem aan. ze luisterde hoe zijn hard ritmie's klopte, dat ding dat hem in leven hield. ze sliep al bijna half toen ze zich oppeens goed aan hem vast hield, alsof ze bang was dat hij weg zou gaan.

Zero zat toen langzaam al te slapen. in zijn telekinese gedachten wou hij alles zichtbaar laten zien..maar zelfs sommige dingen zijn prive af en toe ^^
((EN TOEN ZAT ZERO DAAR KEIHARD IN ZE DROMEN IEDEREEN TE VERKRACHTEN FTW XD!))

Mia glimlachte af en toe in haar slaap. ze sliep rustig en fijn bij hem, in zijn armen, in zijn bij zijn. af en toe kreeg ze wat dingen van mido door. alsof ze in hun slaap verbonden waren.

Zero die in de slaap nog was voelde haar constant..hun liefde was on eindig..

De zon scheen in mia's ogen. ze bromde wat slaperig en draaide zich om. haar jurkje was onder het slapen een beetje omhoog geschroven, ze merkte het niet. ze had geweldig geslapen, bij haar zero!

Zero die nog lag te slapen begon te slaappraten. '' N-Nee..geen Neko's die kwaad zijn..'' Hij pakte haar jurk zachtjes vast en klom een beetje aan tot haar. Het was schattig om Zero zo te zien.

Mia die zero iets over neko's hoorde zeggen opende slaperig haar oogjes. ze keek hem aan en legde zachtjes haar hand op zijn wang. ze wou hem niet wakker maken, dat zou zielig zijn. heen kleine glimlach stond haar haar gezicht, zero was altijd schattig op de minst verwachtbare moment. zo was zero, haar zero.

Zero die was in zijn droom en begon wakker te worden. N-Nee..neko's..NEKO'S.. Hij schreeuwde opeens met een blozende gezicht. ''NEKO'S O.O..'' Hij keek voor zich uit..hij keek naast zich en zag de verbaasde Mia naast hem.. Hij voelde zich warmer worden op ze hele gezicht.