Het Eerste onderdeel van het Toernooi

Heathcliff wreef even kwaad over zijn achterhoofd, maar grijnsde breed toen hij zag dat het Shimara was. 'Ik heb wel vaker liefjes gehad die ouder zijn dan ik hoor..' En hij klakte even met zijn tong. Zijn grijns veranderde in een kleine, lichtelijk jaloerse grimas toen Shimara al zijn eigenschappen begon op te sommen. 'Ik ben heus wel knap..' Hij grijnsde terug een beetje. 'Geef maar toe dat je me góddelijk vindt..' Zijn brede grijns wat teruggekomen, en hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen. 'Zeg het maar hoor, Sorrow kan het wel aan..' Hij gaf even Sorrow een klopje op de rug.

Sorrow grijnsde met Heathcliff. Hij was een soort combinatie tussen Kyru en Lucas. Dat mocht Sorrow wel, iemand die hem altijd wist te laten lachen. Hij gaf Heath een vriendelijk/speelse stomp terug om zijn schouder en keek even naar Shimara om te weten wat ze zou antwoorden.

Shimara proestte het bijna uit van het lachen en sloeg haar armen om haar middel heen, omdat ze buikpijn van het harde lachen kreeg. 'Jij, goddelijk!? BWAHAHAHA! Dat lichaam van jou had mijn broer ook! Toen hij pas 14 was. Geloof me, jij weet heel weinig af van het vrouwelijk brein.' Ze schudde haar hoofd en ging weer gewoon recht staan, maar ze had nog wel wat moeite met stoppen met lachen.
Dat Heathcliff dit zei, was het bewijs dat hij jaloers was op Hiroshi. Ander zou hij nooit van onderwerp veranderen.

Heathcliff keek hautaine op haar neer. 'Pfft..' zei hij terwijl hij zijn blik afwendde. 'Ik weet heus wel dat je me onweerstaanbaar vindt!' Hij grijnsde en keek weer naar haar. 'Die Hiroshi is waarschijnlijk weer één of andere gay die denkt dat hij het is.. Pff, wat een loser..' Het was overduidelijk dat Heath jaloers was. Dat was hij altijd op mannen die vrouwen knapper vonden dan hem. 'Als Maliah mij ontmoet, is ze die Hiroshi zo vergeten!' Hij sprak de naam Hiroshi met duidelijke minachting uit.

Vrolijk kwam Yuriko aangelopen en ze keek grijnzend naar Heath. 'Ik vind je wel onweerstaanbaar', zei ze en ze sloeg haar armen over elkaar heen. Ze keek Shimara uitdagend aan en ging beschermend voor hem staan.
Ze had het meeste wel opgevangen van het gesprek. Maar durfde er nog altijd niet voor uit te komen dat ze Heath enorm knap vond. Voor al na het feit dat hij haar op getild had maakte haar totaal verliefd op zijn enorme spieren.
Daarbij liet ze Shimara niet zomaar zeggen dat hij niet knap was.

Heath werd onmiddelijk gecharmeerd door Yuriko's woorden en vergat Maliah volledig. Hij grijnsde om wat ze zei en sloeg zijn armen om haar heen toen ze voor hem ging staan. Hij had zin om haar hals te kussen toen ze daar zo voor hem stond, maar hij besefte dat dat niet kon, dus drukte hij haar gewoon tegen zich aan, alsof hij haar gevangen hield. Hij grijnsde voldaan naar Shimara. 'Zie je wel?' zei hij betweterig. 'Nu hoor je het eens van een kenner!', en hij wreef even door Yuriko's haar. 'Je weet toch dat ik jou ook überhot vind he, mop..' Zei hij haar charmant en hij knipoogde even.

Yuriko voelde zich opeens met een rug naar achter getrokken worden en al snel verwarmde haar lichaam toen ze voelde dat de gespierde armen van Heath weer om haar heen zaten.
In een seconde sloot ze even haar ogen en snoof ze zijn geur op, maar al snel bedacht ze dat ze open baar was. Dat ze dit helemaal niet kon doen en in de zelfde seconde flitste haar ogen weren open stonden weer in de zelfde uitdagende blik die naar Shimara keken.
'Inderdaad', zei ze instemend met Heath. Ze voelde zijn grote hand door haar haar gaan en snel veegd kamde ze het met haar vingers weer goed.
Yuriko kreeg opeens een enorme tinteling over haar rug. Ze wist wel waarom Heath zo deed, maar het was wel scahttig dus knikte ze. 'Tuurlijk weet ik dat', zei ze met een grijns en ze wurmde zich iets meer tegen Heath.

Shimara draaide geïrriteerd met haar ogen en liet binnensmonds een boer. 'Gosh, ik word misselijk van dit kleffe gedoe. Het is een toernooi voor strijders, niet voor flikflooiers. Als dat het wel was, zouden jullie zeker winnen.' Ze werd bleker en voor haar gevoel begon alles te draaien. Ze werd letterlijk misselijk van dit gedoe, dit kleffe "schatje, knuffel knuffel kus kus" gedoe.

Sorrow legde zijn armen om Shimara heen en keek haar beteuterd aan. 'aah, je kwets me' Zijn betreurde blik verdween snel en maakte plaats voor een speelse grijns. 'ik weet zeker dat je van de kleffe gedoe houd wanneer je er niet naar moet kijken maar zelf mag doen' Hij kuste een kus op haar wang en een stuk van haar mondhoek.

Heath grijnsde om Yuriko. Ze was zo klein en broos, maar tegelijk zo sterk en moedig. Ze kon haar mannetje staan. 'Kom is hier, jij..' zei hij grijnzend hij hief haar even van de grond en drukte haar dicht tegen zich aan. Hij moest lachen, en zette haar na enkele ogenblikken weer neer. Hij loste zijn greep en knipoogde naar haar. Grijnzend keek hij naar Sorrow die een poging deed om Shimara warm te krijgen.

Shimara duwde Sorrow van zich af en drukte haar hand tegen haar voorhoofd. 'Ik word niet goed...' Alles werd haar eventjes teveel, het kleffe gedoe en de gedachtes dat ze straks ook nog eens zo gingen doen bij het gevecht... Snel probeerde ze die gedachten van zich af te schudden, maar zonder succes. 'Zou het niet beter zijn, als we wat vijandiger tegenover elkaar zouden doen? Dan word het tenminste nog een beetje een gevecht dat ergens op lijkt.'

Sorrow strekte zich uit en trok toen droogjes Yuriko bij Heathcliff vandaan. 'met andere woorden, geen klef gedoe meer met de tegenstander.'

Yuriko voelde hoe ze plotseling van de grond getild werd en gaf even een klein gilletje, maar toen ze eenmaal boven was sloeg ze stevig haar armen om hem heen en drukte een kus op zijn wang.
Toen ze eenmaal de grond weer onder haar voeten voelde wilde ze zich weer in Heaths armen drukken, maar ze werd al weer weg getrokken door Sorrow. Even keek ze hem kwaad en zuchtte. 'Ik doe niet klef', zei ze opstandig. Uiteindelijk ging ze over op hun tactiek wat ze moesten bespreken.
Yuriko sleurde Sorrow mee, ver weg van Shimara en Heath. 'Jullie mogen onze tactiek niet weten!', had ze streng geroepen toen ze Sorrow mee nam.

Sorrow bedacht al een paar dingen toen hij werd meegetrokken. Maar hij wilde best eerst luisteren naar wat Yuriko te zeggen had. 'dus, laat maar eens horen wat je hebt'

'Oh, dus nu moet ik alles zeggen?', zei ze en ze sloeg haar armen over elkaar. Nog voordat ze Sorrow iets liet zeggen begon ze al weer te vertellen wat ze in gedachte had. 'Welke krachten heb jij ook al weer? ', misschien kon ze iets mixen met de krachten.

Shimara draaide met haar ogen en haalde haar schouders op toen de twee een eind verder weg gingen staan, om hun tactiek te gaan bespreken. Moest zij dat ook gaan doen met Heath? Was dat mogelijk? Hij leek niet echt slim genoeg daarvoor, in haar ogen dan. Als het mogelijk was, zou ze het meeste gewoon zelf opknappen, met dezelfde tactiek als die ze bij Resi gebruikt had. Dat was best een een goede en dat zou zeker van pas komen in het toernooi. De naalden in haar zwaarden gooien en haar zwaarden dan sturen. Eén zou ze sturen voor Yuriko, om met haar te kunnen vechten en de andere voor Sorrow. Zo wist ze zeker dat Heathcliff het niet kon verpesten.

Heath keek hoe Sorrow en Yuriko weggingen, en draaide zich naar Shimara. 'Dus..' zei hij terwijl hij in zijn handen wreef. 'Wat zullen wij eens verzinnen?' Heath tikte met zijn wijsvinger tegen zijn kin en keek geconcentreerd omhoog. 'Oke, ik heb het!' zei hij na een tijdje. 'Wanneer ik "Shakamaka" roep, spring jij voor me, leid je mijn tegenstander af, dan loop ik heel snel weg, en val ik hem langs achteren aan!' Heath stak zijn beide armen in de lucht en grijnsde breed. 'Het is een waterdicht plan!' zei hij trots.

Shimara sloeg haar armen over elkaar heen en keek Heathcliff met een opgetrokken wenkbrauw aan. Was hij nu echt serieus, of wilde hij haar voor de gek houden? 'Ben je nu echt serieus? Jochie, het is geen tikkertje dat we gaan spelen. Dit is een gevecht, tegen twee personen van level twee. Denk je echt dat ze daar in zullen trappen?' Ze keek hem hoofdschuddend aan en tikte met haar vinger tegen haar voorhoofd.

Heath werd terug op de grond gezet door Shimara, en keek lastig. Moest ze nu altijd zijn blijheid met haar droogheid verpesten? 'Heb jij een beter idee, dan?' Maar van zodra Heath dit gezegd had, had hij al spijt. Shimara was veel slimmer en technischer dan hem. Ze had waarschijnlijk weeral een tiental tactieken klaarzitten in haar hoofd.

'bliksem en voodoo, maar als je er te lang overdoet om een plan te bedenken stel ik gewoon iets voor' Zei zonder echt interesse te tonen. Hij zag er echt tegenop om met dit mens samen te moeten werken.

Shimara trok haar beide wenkbrauwen op en zette nu haar handen in haar zij. 'Ja, eigenlijk wel. Maar, die technieken zijn al bedacht. We moeten over iets denken voor jou... Hmmm...' Ze bleef even stil en liep wat heen en weer. 'Je gebruikt veel je brute kracht, toch? Als ik de tegenstanders nou eens probeer te verzwakken, zal jij uiteindelijk op ze af kunnen gaan en ze de genade slag geven. Een beetje jouw plan, maar dan beter uitgewerkt,' ze keek hem vragend aan.

Yuriko voelde zijn vijandigheid en had geen zin meer om er ook nog maar iets van te maken. 'Nou dan heb ik een beter idee', zei ze vals en ze keek hem fel aan. 'Je laat mij gewoon met rust, loopt me niet voor de voeten en commandeert me niet. Ik kan het namelijk prima alleen af en heb jou zwakke krachten niet eens nodig!', brulde ze kwaad tegen hem.
Ze keerde haar rug naar hem toe en liep weg. Iets verderop ging ze op een muurtje zitten schold kwaad binnes mond

Sorrow keek haar na zonder iets te zeggen. Hoe had ze het lef om zo'n grote mond tegen hem op te zetten! Maar hij zei niks. Hij zweeg. Nu konden ze allebij doen wat ze zelf wilden en dat was prima. Hij stak relax zijn handen in zijn broekzakken en baande zich een weg door de menigte uit het zich van iedereen die hem kende.

Heathcliff grijnsde terug trots, toen ze zijn brute kracht vermeldde. 'Ik ben inderdaag heel erg krachtig.. en bruut ook wel..' voegde hij er grijnzend aan toe. 'Ik zie je plan wel zitten, Shimeid!' Hij lachte even. 'Je bent geniaal!' riep hij en keek blij naar Shimara. Zelfs dit had hij niet kunnen bedenken, maar dat vond hij niet erg. Hij had andere.. kwaliteiten.

Kwaad liep Yuriko terug naar Heath en ging zonder iets te zeggen naast hem staan. Rot Sorrow, dacht ze bij zich zelf. Wat dacht hij wel niet dat ie the king was?!
Allemaal kwade en boze gedachte zuiste door haar hoofd. Waarom had ze geen normale partner. Iemand die wel kon vechten.. In plaats van dat halfe meisje van een Sorrow die het al niet aan kan om zijn tweede namen te horen.