Het Gala van de Landheer Aydor

'Eerlijk ik zag het niet aankomen, ik wilde het niet en .. hij is nu weg..', ze ratelde aan een stuk door. Maar de smoes zat vol met leugens. Toch hield ze meer van Ayase, dat wist ze zeker. Ook al werd Heath steeds belangrijker Ayase bleef hem voor.
Ze ging op haar tenen staan en drukte een snelle kus op zijn mond. 'Je weet dat ik meer van jou houd', piepte ze met een zielige blik.

Ayase glimlachte heel eventjes, maar die veegde hij al snel weer van zijn gezicht. 'Ik houd ook van jou, als het maar niet nog eens gebeurd..' zei Ayase zachtjes. Zijn glimlach kroop terug op zijn gezicht en sloeg snel zijn armen om haar heen. 'beloof me dat het nooit meer gebeurd,' zei hij zachtjes. Meer als een soort gedachte die hij hardop vertelde, dan een vraag. Ayase was blij dat hij Yuriko weer in zijn armen had.

Sorrow keek met wijd open gesperde ogen voor zich uit. Schuin langs Shimara staarde hij naar het niets. Ze had hem zomaar geslagen. Voorzichtig legde hij zijn hand op zijn wang en kon een glimlach niet langer onderdrukken. 'zo te zien ben je redelijk van streek, heeft Aydor je iets aangedaan?'

Mia voelde hoe de wind heel haar haar verkloot had, het opgestoken werk zag er niet meer uit dus trok ze het maar los. haar witte lange haar hing nu gewoon over haar schouders. ze keek even kort naar haar sandalen en had beslooten zonder terug te gaan, zo liep ze naar binnen.

Zero die zag hoe sorrow verder sprak keek vooruit en zag Mia in haar witte jurk langzaam binnen weer kwam. Hij liep voor haar en zetten in ze hand een zogenaamd bos van lucht. '' Ik zie u weer..'' Zei hij op een Sasuke toon. (xD!)

Shimara balde woedend haar vuist en beet op haar tanden. "Aliance, vurige moordenares"... Die woorden bleven door haar hoofd rond spoken. 'Waarschijnlijk heeft hij mijn leven verwoest, door slechts één enkele naam te zeggen. En, daar geniet hij gewoon van.' In haar ogen leek je vlammen te zien van woeden en aan de houding van haar lichaam, kon je ook goed zien dat ze op springen stond. Ze vond het best moeilijk om over dit onderwerp te gaan praten, maar, dat was ze hem toch wel verschuldigd? Nu zeker, aangezien ze hem een klap gegeven had.

Mia keek op en zag Zero, ''Hallo'' ze boog netjes haar hooft, ging lichtjes door haar knie en pakte netjes haar jurk op. zo hoorde het op een gala, het enige nette dat ondbrak waren haar schoenen.

Zero boog weer voorover en kuste haar hand. Zo hoorden het ook op een gala. Behalve dan zijn ogen, zijn haren en zijn eigen manieren. '' hmm..'' Hij bestudeerde haar witte voetjes. '' Ben jij soms een ballerina of lijkt dat maar zo'' Hij grinnikte een beetje.

Mia grijnsde, ''wat een heer'' mompelde ze meer tegen zichzelf dan tegen hem. ze liet haar blik ook even afdwalen naar haar voeten, ze boog zich voorover en raakte met haar lip even zijn oorlel aan. ''ik heb iets tegen schoenen'' ze glimlachte lichtjes.

Moon liep - helemaal alleen - tussen de mensen door, van de drukte vandaan. Het was best een gezellig en leuk gala maar Moon stond helemaal alleen. Moon liep door naar een tafel waar hapjes stonden. Moon pakte iets - wat er ietwat dubieus uitzag - en at het verveeld op.

Hij kreeg een warme gevoel van haar stem iets wat hij schattig vond. ''Hmm..'' Hij zetten ze handen rustig vooruit. ''Je mag wel op mijn voeten staan hoor..'' niet de slimste aanpak om een zin te beginnen maar hij is ook niet zo geweldig ermee.

Mia grinnikte en schudde nee, ''dat zou ik zielig voor je voeten vinden'' ze praatte zacht, zoals altijd. ze bestudeerde zijn gezicht terwijl ze hem aankeek.

Zero zetten zachtjes zijn lucht kracht onder haar heen om haar te laten zweven net net 50cm onder de grond. '' Hm..ik kan ermee leven..'' Hij zetten ze handen nog klaar.

Mia grijnsde, ''let op, mn jurk'' ze pakte met haar ene hand die van hem vast, en met de andere zorgde ze dat haar jurk op zn plek bleef. ze was alweer vergeten wat hij verder gezecht had, zo druk bezig was me het haar jurk xd.

((WHAHAHAH, ik bedacht me dat die jurk ook mee ging vliegen iets omhoog xd ))

Zero hield ze lucht kracht rustig en hij pakte haar andere hand. '' het is goed nu..'' Hij kwam dichterbij haar gezicht en gaf haar zachtjes een kopje weer en begon te dansen met haar.

Mia glimlachte en danste mee, ze kon het aardig. onder het dansen bestudeerde ze zijn gezicht, het was intresant. hij keek anders dan de andere, zijn houding was anders dan de andere,

Hij liet zijn rode oog aan de linker kant tranen die rood was, net zoals zijn rechter oog die wit was aan zijn! Hij bekeek haar van de lucht. Ze kon het zelf bijna. Ze had iets princess achtig. Zou ze misschien van adel komen.. Vroeg hij zichzelf al tijdens het dansen. hij gaf haar een witte glimlach en hij zijn ogen spraken boekdelen.

Mia glimlachte blij, ''je kan dansen'' ze zei het zacht met vol bewondering. niet veel vechters konden dat. ze keek hem recht aan, in zijn ogen. een waterige glimlach stond vast op haar gezicht.

Hij begon zich warm te voelen. Hij zetten zijn telekinese krachten in en keek haar aan. '' jij ook..en je voelt hetzelfde..'' Hij liet zijn gevoel via zijn gedachten met haar delen.

Mia's gezicht kreeg een roze kleur. ze was niet goed in deze dingen, een ramp zelfs. ''zoiets ja'' ze wist het nog niet, ze wist het nog niet zeker. ze mocht hem graag, maar ze wou zich eigenlijk niet binden, het maakte haar kwetsbaar, en dat kon ze er niet bij krijgen.

Zero die keek naar haar. Het was geweldig dit gevoel. maar zou het wel goed zijn. Hij was een Wraakengel en wou ZE BROER VERMOORDEN. ((EN OOK OMDAT HIJ DIE LAATSTE KOEKJE HAD GESTOLEN)) Hij voelde zich langzaam een beetje blozend aankijken in de oogjes van Mia.

Mia glimlachte verlegen, iets wat ze de laatste tijd wel te vaak deed. ''Zero..'' ze was even still, ''ik weet niet of dit wel zo een goed idee is'' haar stem klonk zo zacht dat hij het waarschijnlijk met moeite maar net kon horen.

Zero keek rustig open en glimlachte. '' Ja je hebt gelijk, dansen is niet goed en in de schuld staan ook niet..'' Hij zetten ze gezicht tegen die van haar aan om haar een zacht kusje op de wang te geven. ''Nu mag je verlost zijn..'' Hij liet zijn oor bij haar lip staan.

Mia lachte zachtjes, iets wat heel zelden was. ze bleef dicht bij hem staan, omdat het goed voelde. of het goed was wist ze niet, waarschijnlijk was het beter van niet. maar daar wou ze op dit moment niet aan denken, nu wou ze alleen maar dicht bij hem zijn.

Zero liet zijn handen over haar witte jurk glijden en hij liet haar stevig tegen zijn lichaam aanzitten. Hij was in een hypnose van de princess van het meer gevallen..genaamd Mia. Hij wou haar langzaam een kusje geven op haar voorhoofd.