Het Gala van de Landheer Aydor

Shimara grinnikte even en liet zich naar de dansvloer. 'Nou ja, door deze laarzen worden mijn tenen zowat afgekneld, dus voel ik ze toch bijna niet meer.' En nu maar hopen dat de danslessen van Resi wat geholpen hadden... Ze had van Yukira geleerd dat de man de persoon was die moest leiden, maar, misschien was dat dit maal niet zo een goed idee...

Kira grijnzde toen ze om hem heenzwierde "Tja, wat moet ik dan met zo'n goede danser, ik wil je geen kans geven om me om tenentrappen te laten betrapen" zei ze met een ondeugend toontje in haar stem. Ze lette niet op de jaloerse blikken van enkele toeschouwers en gaf Resi een zoen, ze was blij dat Resi niet zo stijf was als de leerlingen van Madame's dansschool.

Sorrow had nog nooit echt op deze muziek gedanst maar het zou wel prima gaan... hoopte hij. Eenmaal aan het dansen leek alles toch prima te gaan. Lucas had hem leren dansen maar het voelde aan als een eeuwigheid geleden. Gelukkig voor hem én Shimara had hij nog geen enkele keer op haar tenen getrapt.

Resi gniffelde even, hij genoot van elk moment,
de kus, zelfs toen hij bijna een fout pasje zetten omdat hij maar op Kira's mond lette,
'kom je straks mee naar buiten..,' feluisterde hij zacht,
hij tilde haar even op, en liet haar een rondje mee zwieren, zetten haar weer neer, en deed een pasje naar haar toe, een pasje opzij. Zo makkelijk was de chachacha, als je bezig was, en alleen maar naar de lippen van de tegen danseres keek; dan vergat je alle moeilijk heden.
Hij zou heel graag willen weten hoe het nu met Shimara ging in haar jurk, maar hij kon het niet; hij kon zich nu niet omdraaien.., Kira was zoveel belangrijker nu..

Shimara dacht aan alles tegelijkertijd en kreeg het gevoel dat haar hoofd zou ontploffen. Voor, achter, achter, zijwaarts, draai, kijk recht in de ogen aan, houd je hoofd recht, schouders naar achter en een beetje omhoog, niet staren... Alles moet ook tegelijkertijd! Maar, het ging gelukkig tot zover nog goed. Af en toe betrapte ze zichzelf op een paar foutjes, maar dan probeerde ze zich zo snel en goed mogelijk weer te herstellen. Maar, verder vond ze het best leuk. Met Resi dansen had natuurlijk ook zijn lollige momenten, maar ze genoot er niet echt van. Dit was toch anders...

Kira knikte "Maar eerst deze dans afmaken" Ze genoot ervan, tot nu toe had ze nog geen misstap gemaakt die erge gevolgen had zoals struikelen of Resi kwijt te raken tussen de dansers. Kira voelde hoe ze opgetild werd en weer perfect terrecht kwam. Toen hun handen elkaar weer raakte kneep ze er zachtjes in ten teken dat ze het geweldig vond. Ze keek hem lachend in de ogen

Sorrow greinsde zodra hij niet meer hoefde na te denken bij de pasjes. Hij zag hoe Shimara in gedachten verzonken was en voelde aan haar grip hoe gespannen ze wel niet was. 'ontspan' Hij glimlachte. Hij drukte haar schouders een stukje omlaag zodat ze wat meer opzich zelf zou lijken. 'je bent veel te gespannen.' Met een big smile keek hij haar aan. Hij voelde alsof niks kon mis gaan tot wanneer hij op haar teen trapte. 'oeps..' @.@ 'sorry...' hij schaamde zich en dat kon je zien door zijn rooie wangen.

Shimara beet even op haar tanden door de pijn, maar toen ze het beschaamde gezicht van Sorrow zag, moest ze op haar tanden bijten om een lach te onderdrukken. 'Als ik me teveel ontspan, gaat alles vast en zeker fout.' Toch probeerde ze zich wat meer te ontspannen, maar toen ze dat deed, betrapte ze zichzelf op een aantal fouten tegelijkertijd.

Heathcliff gromde in zichzelf. Hij liep met zijn handen in zijn zakken naar de hapjestafel. Verbitterd dacht hij aan Yuriko die nu waarschijnlijk met Ayase stond te dansen.. Of te kussen! Pff.. Heathcliff verzette zijn gedachten en keek naar de hapjes. Even verderop aan de tafel zag hij meisje staan, het meisje waar hij een kort gesprekje mee had gehad aan de fontein. Hij herkende haar dikke, paarse haren en grote ogen. Hij glimlachte even naar haar, en nipte van zijn glaasje punch.

Sorrow glimlachte en drukte een vluchtige kus op haar lippen. 'dit is de eerste keer dat je op een dansvloer staat. of niet?'

Shimara bloosde lichtjes en keek langs hem. Was het zo duidelijk? Nou ja, wat zou ze anders verwachten? Langzaam knikte ze al zuchtend. 'Ja, eigenlijk is alles van deze avond mijn eerste keer.' Het was best moeilijk om zoiets te zeggen, want welke jonge vrouw had nou nog nooit een relatie gehad, of een jurk gedragen, of zich formeel gedragen, of naar een feest geweest? Eigenlijk schaamde ze zich er een beetje voor.

Mia bekeek haar halfvolle glas chapange, het was haar 2de glas deze avond. waarschijnlijk was het verstandiger om aan het water te gaan als ze geen domme dingen wou gaan doen. ze zette het glas neer en stond op, bij de eet/drink tafel stonden al 2 mensen. ze liep naar die tafel en lette niet op de 2 mensen, ergens zag ze een glas water staan.

Lain stond al een tijdje tegen de deurpost en keek naar buiten, de sterrenhemel was hier niet zo mooi als die boven zee maar het zag er niet slecht uit.
Hij zuchten een beetje en liet zijn hoofd hangen, hij voelde zich...een beetje alleen.

'mooi' zijn glimlach bleef. 'dan zijn we met twee' Hij wist niet dat hij ook haar eerste vriend was en kwam ook nie bij het gedacht dat ze dat ook bedoelde. Hij zou het ook niet verwachten. Ze was prachtig, zowel uiterlijk als innerlijk! Welke jongen zou nu niet met haar willen?

Aydor kwam uit de kamer gewandeld, met zijn kin omhoog op een trotse manier. Zijn gezicht stond trots en machtig, waardoor hij een arrogante uitstraling kreeg. Langzaam liep hij naar het balkon toe en keek neer op de mensen die aanwezig waren. De meeste waren aan het dansen, andere zat alleen of gewoon uit te rusten. Hij genoot van het beeld dat hij zag, dat kon je zien door een glinstering in zijn ogen. De glinstering was van vreugde, maar had ergens ook iets beangstigends en engs...

Yia liep weg van de tafel met eten en ging weer terug naar haar vertrouwde plaatsje in de hoek. Ze keek rond en zag zo veel mensen die met elkaar praten en plezier hadden. Op dit soort momenten vervloekte ze het dat ze zo klein was. Iedereen zag haar natuurlijk gewoon over het hoofd...

Heathcliff zuchtte en schonk zijn punchglas weer opnieuw bij, dat hij vervolgens weer naar binnen kapte. Hij staarde in zijn lege glas. 'Verdomme he..' mompelde hij lastig in zichzelf, en zijn vuist verbrijzelde zonder dat hij het doorhad zijn glas. Hij voelde de scherven. 'Nee he!' riep hij plots toen hij het bloed zag. Hij vloekte binnensmonds en legde de scherven op de eettafel. Hij nam snel enkele servetjes en begon de snedes te deppen.. Hij beet op zijn tanden toen hij voelde hoe het brandde.

Mensen keken omhoog naar het balkon waardoor Sorrow zijn aandacht ook naar het balkon werd getrokken. Hij zag een man staan. Aan zijn houding kon je zien dat hij een hoge dunk van zichzelf had. Maar het stoorde Sorrow niet. Zolang hij maar die baan kreeg. ;p

Lain zag een jongen voorbij komen lopen met een soort duivelse fonkeling in zijn ogen en voelde meteen zo`n rilling via zijn rug omhoog kruipen, wat hij hier nu van moest denken was hem een beetje onduidelijk.

Mia keek geschrokt op toen iemand aan de tafel het half uitscheeuwde. haastig pakte ze haar glas water en nog een paar doekjes en liep naar hem toe. ''messchien lukt het om kleine restjes glas met water er uit te halen'?'' ze hield het glas zo, zodat hij het makkelijk kon pakken. ondertussen begon ze met haar andere hand sommige grote stukken glas op te rapen en bij elkaar te leggen.

Shimara volgde de blik van Sorrow en keek met grote ogen naar de landheer. Niet met grote ogen voor respect, of sprakeloosheid, maar gevuld met irritatie. Ze kreeg geen goed gevoel bij deze man en al helemaal niet toen ze zag hoe hij op iedereen neer keek. Naast hem stond een bediende, tenminste, ze gokte dat het een bediende was.
Ze hoopte dat ze haar zelfcontrole kon behouden als ze naar hem toe moest voor het gesprek. Maar, bij zulke types ging dat helaas wel vaker mis. De zenuwen kropen steeds hoger en ze begon het even warm te krijgen.

Heathcliff keek vreemd op naar het meisje dat tegen hem begon te praten. Hij fronsde zijn wenkbrauwen. Hij was niet echt in de stemming om vriendelijk te doen. Hij keek naar zijn hand, met de stukjes glas er nog in. Hij mompelde iets onverstaanbaars en nam toen dankbaar het glas water van haar over. Hij liet zacht enkele druppeltjes op zijn hand vallen, en haalde de stukjes glas er zacht uit. Hij keek even naar het meisje. 'Bedankt.' zei hij kort, en bekeek haar even helemaal. Toen werd zijn aandacht afgeleid door geroezemoes, en blikken richting het balkon. Hij keek net als hem, en zag de man waar iedereen bijna naar keek.

Mia hoorde het geroezemmoes wel maar lette er niet op. ze pakte een nette servet en scheurde er een net recht reepje van af. ze pakte de hand van die jongen en bond het er om. ze pakte daarna de laatste stukjes glas bij elkaar en keek daarna pas op naar het balkon.

Lain merkte nu pas op dat iedereen naar de onbekende man zat te kijken, was hij misschien die landheer? dat zou wel zo logisch zijn aangezien niemand zijn blik ook maar enigszins afwende.
Hij stond nog altijd even droog tegen de deurpost.

Heathcliff keek even naar zijn hand, en toen naar het meisje. Zijn hand zag er netjes uit. Hij glimlachte. 'Hoe heet je?' zei hij zacht. Hij grijnsde even. 'Ik ben Heathcliff.' Hij keek af en toe even omhoog, maar keek toen nieuwsgierig naar het meisje.