Het Gala van de Landheer Aydor

Lumia zag opnieuw de hapjes tafel vanuit een ooghoek.'oww ik geef me over' Ze slofte richting de tafel en begon over de tafel rond te kijken. Al snel had ze iets gevonden waarvan ze geen idee had wat het was maar ze vond het erg lekker.

Ayase keek verstrooid om zich heen. De mensen massa verwarde hem enorm, en kon Yuriko nergens zien. Dit was echt weer iets voor hem. Ayase stond ineens stil midden op de dansvloer. Misschien miste Yuriko hem wel helemaal niet? Al gauw schudde hij de gedachte van zich af. Doe normaal, ze geeft wel om je, dacht hij bij zichzelf en liep door. Hij keek de zaal rond, maar nog steeds geen enkel bekend gezicht. Ayase liep wat verloren naar buiten, om wat frisse lucht naar binnen te halen. Hij zette zijn handen in zijn zij, en ineens zag hij de kleine Yuriko tussen wat mensen door. Meteen krulde er een glimlach op zijn gezicht en baande zich een weg tussen de mensen door. 'Yuriko!' riep hij enthousiast en keek haar met een lach aan. Tot hij een lang gedaante zag, naast Yuriko. Hij keek naar de twee, en begreep er even niets meer van. 'Ik eh,. Ik ga, ik ga daar heen,' stotterde Ayase. Domme koe die je bent, vloekte hij tegen zichzelf.

Yia keek naar alle de binnen stromende mensen. Sommige kenden ze, maar de meeste niet. Weer beet ze even op haar lip, maar daar hield ze al snel mee op. Ze keek nog eens rond in de grote zaal, en liet haar blik overal even haken. Op de kroonluchters, op de tafels met hapjes en drinken, en ook even op iedereen die al in de zaal stond. Bij iedereen bleef haar blik even rusten, maar niet lang. Na een tijdje keek begon ze weer een beetje rond te lopen. Was er dan geen jongen die iets met haar wou doen? Vast niet...

Bij het idee dat Ayase haar aan het zoeken was kreeg ze weer een warm gevoel. Ook al wist ze niet of hij het wel zo leuk zou vinden als hij Yuriko hier met een ander zou zien.
Bij het horen van zijn stem draaide ze zich met een ruk om, maar de blik op zijn gezicht vertelde niet al te veel goeds. Toen Yuriko iets wilde zeggen was hij al verdwenen. Ze draaide zich terug naar Heath en keek hem verontschuldigend aan. 'We gaan zo nog wel even dansen', zei ze met een lieve glimlach. Ze ging op haar tenen staan en gaf hem nog een kus op zijn wang en baande zich een weg door de menigte heen.
'Ayase?!', riep ze met gedemte stem toen ze hem zag staan. Met kleine stapjes liep ze naar hem toe en legde haar handen op zijn schouders en gaf een kus op zijn rug.

Shimara keek verbaasd op toen ze door Kira werd geduwd, maar naam haar tip toch dankbaar aan. Ze wilde naar Sorrow toelopen, maar toen hij weggetrokken werd door Zero, bleef ze stomverbaasd staan. Ze keek de twee teleurgesteld na en liep langzaam de zaal in.

Zero die meeliep met Sorrow keek terug naar achteren en zag het meisje Shimara. hmm..volgens mij stoorde ik wat.. '' Eeh Sorrow..is dat een goeie vriendin van jouw..'' Vroeg hij nieuwsgierig. Hij wist niets, misschien voor hetzelfde geld had Sorrow al iemand.

Ayase keek naar de grond, en voelde de aanraking van Yuriko op zijn rug. 'Ik begrijp het al,' zei hij teleurgesteld. Hij deed de bovenste knoop van zijn blouse open, die irritant strak om zijn nek zat. 'Ik had niet moeten komen,' piepte hij, nog steeds naar de grond kijkend. Dit was echt weer iets voor hem, waarom koos hij ook nooit de juisten. Mankeerde hem iets ofzo? Ayase's hoofd stroomde over van de vragen, maar hij zei niets meer.

Heathcliff hoorde niet wat ze zei, en de kus op zijn wang leek weg te zweven, samen met Yuriko mee. Hij staarde haar na. De muziek leek te stoppen. Het geluid vervaagde. De mensen om zich heen werden waziger. Enkel Yuriko was haarscherp. In haar prachtige jurk, haar prachtige haar, haar prachtige ogen.. Ze straalde en zoog al zijn aandacht naar zich toe. Maar ze ging weg. Richting Ayase. Heathcliff balde zijn vuisten bij het denken aan hem. Hij zag hoe Yuriko een kus op zijn rug drukte. Waarom was hij het niet? Waarom was het niet zijn rug.. Heathcliff wendde zijn blik af en staarde verbitterd voor zich uit, in het niets.

Kira bleef bij de opening staan wachtend op Resi. Ergens in haar hoofd begon er een stemmetje te fluisteren "Hij komt niet, hij vind je helemaal niet leuk". Ze schudde haar hoofd om de gedachte weg te krijgen. Ze wist zeker dat hij kwam.

Lumia leunde tegen een muur aan en keek naar de dansende mensen. Ze vond het er leuk uitzien al die mensen dansent over de vloer. Ondertussen zat ze nog iets te eten waar ze echt totaal geen idee van had wat het ooit was... ze was even stil....'Heet heet!'.

Lain kwam weer eens veel te laat aan en droeg een ijs wit pak met een diep donkerblauwe stropdas en zwarte blouse eronder, hij viel het liefst een beetje op en keek met een glimlach rond, het zag er allenmaal erg inposant uit, alle mensen strak in pak en in de mooiste jurken.

Sorrow wreef met zijn hand door zijn haar waardoor het weer wat warriger lag. 'Shimara is mijn vriendin, um...' Hij keek naar Shimara en vroeg zich af of hij Zero nu zomaar kon achterlaten om naar Shimara toe te kunnen gaan.

Yuriko drukte zich wat meer tegen zijn rug aan en sloeg haar armen om zijn middel en zuchtte. 'Ik en Heath zijn gewoon vrienden, niets meer', zei ze streng tegen Ayase. Weer drukte ze een kus op zijn schouder en probeerde hem met alle kracht om te draaien. Ze keek hem even recht in zijn ogen aan en gaf hem een kus op zijn mond. 'En wij zijn veel meer', zei ze met een grijns.
Ze voelde zich enorm schuldig tegen over Heath, maar Ayase was haar vriendje. Toch wist ze op het moment niet wat ze van Heath moest denken. Soms voelde het veel meer dan vriendschap. Snel drukte ze de gedachte weg. 'Kom ik stel je gewoon even voor', zei ze terwijk stevig zijn hand vast pakte en hem mee sleurde naar Heath.

((stelletje drama queens.))

Resi was een beetje laat, een beetje; zo'n ander half uur.
Wat was hij een kluns! Maar hij had gewoon dat poesje uit de boom moeten redden voor die oude dame, en toen was zijn blouse vies geworden dus moest hij die heel snel wassen maar toen werd de vlek alsmaar groter dus toen had hij een nieuwe blouse gekocht maar die was net iets te groot dus die moest ingekort worden en dat duurde zo lang omdat er een oude man voor hem was die maar bleef doorzeiken en uiteindelijk was hij aan de beurt en toen wist hij de weg niet meer terug naar de burgt.
Maar nu was hij er, zijn haar keurig in model, en een rode roos in zijn borst zakje.
Hij keek vluchtig om zich heen, zoekend naar Kira.

Shimara liep de drukte in en Sorrow verdween langzaam uit haar zicht. Misschien, was het ook wel te mooi om waar te zijn. Ze was niet geschikt voor dit soort dingen, dat wist ze zelf heel goed, al een paar jaar wist ze dat. Waarom probeerde ze het dan toch? Grof en ruw duwde ze de mensen aan de kant die in haar weg stonden. Bijna struikelde ze over haar jurk, maar ze herstelde zich netjes.
Ze bleef aan de kant staan kijken naar de mensen. Kijken deed niemand kwaad, ze kon dus beter blijven kijken...

Lain keek opzij naar het mannetje dat naast hem binnen kwam, hij zag er nogal gehaast uit maar dat boeide Lain weinig "Ook gehaast?" hij keek Resi niet echt aan maar bleef met zijn armen over elkaar voor zich uit kijken, het zag er dan wel allenmaal inposant uit maar echt boeiend was het niet.

Zero keek direct naar Sorrow en trok letterlijk de helft van ze arm eraf om hem terug te brengen naar Shimara. Hij stond weer pal voor haar neus en duwde hem nog een stukje haar richting op. Hij stond bijna nog op haar '' Hij beweert dat jullie wat met elkaar hebben.. Dus kus hem om dat te bewijzen. '' Zei hij half geïnteresseerd! Hij vond het leuk om te zien.

Kira zag een glimp van Resi's haar tussen de mensen door. "Resi!" ze probeerde door de mensenmassa heen te komen maar werd met de stroom mee de zaal ingeduwd. Kira zuchte geiriteerd en hoopte dat Resi haar had gehoord en achter haar aan liep. Snel ging ze aan de rand van de zaal staan zodat ze gelijk op resi af kon lopen als hij binnenkwam.

Dark die laat was liep de zaal binnen geheel in pak (waar hij een hekel aan had) kwam hij binnen en de muziek viel hem meteen op, met klassiek kon hij wel leven maar dit was echt om in slaap te vallen. hij schudde zijn hoofd en liep richting de band.

Yia liep een beetje doelloos en alleentjes rond. Af en toe stond ze stil, maar na even rond gekeken te hebben liep ze weer door. Ze had niet echt honger of dorst, en liep daarom maar naar buiten, de frisse lucht in. En daar stond ze. Ze leunde lichtjes tegen een pilaar en keek een beetje naar de andere mensen die buiten stonden.

Lumia keek weer een beetje om zich heen ze gaapte een keer. En keek weer naar de andere mensen in de zaal.
Ze keek nog een keek rond het leek wel alsof bijna iedereen wel samen met iemand was. 'naja alleen hier kan ook best gezellig zijn...um' Ze liep nog eens naar de hapjes tafel en keek er een beetje tussen maar ze had niet echt meer trek.

Lain keek vanuit zijn ooghoeken naar Dark die net naar binnen was komen lopen, hij zetten zijn bril goed zijn glas neer en liep vastberaden naar hem toe, dit feestje kon wel wat aparts gebruiken.
Hij boog netjes voor hem maar bleef hem strak en geamuseerd aankijken "Mag ik deze dans van u?" hij hield zijn arm naar hem uit.

Resi keek even verstrooit op toen hij een onbekende tegen zich hoorden praten,
'Eh, ja een beetje geloof ik,'
antwoorden hij droog.
'Maar ik denk dat ik mijn date al zie, eh..,'
Resi stak even zijn hand op en liep vlug naar Kira,
'sorry dat ik zo laat ben honey,' hij pakte vluchtig haar handen vast, en drukte er een kusje op.

Sorrow begon te blozen en keek naar Zero. 'hé, zero w..?' Hij was overdondert van Zero zijn actie. Hij wist niet hoe hij moest reageren op zo iets.

Dark keek naar Lain en zijn ogen schoten meteen open, wat moest deze gelikte knakker van hem?! ""natuurlijk" zei Dark uitdagend, hij schrok er zelf ook van en hij nam de arm aan. "wie doet de rol van de vrouw??" vroeg Dark aan Lain en keek hem aan.