Elune Diners

bron: World Of Warcraft
Het is de sjeikste tent, en ook de duurste in de wijde omstreken, alleen rijken mensen (Ik denk dat ik hier alleen Resi onder moet verstaan) kunnen zich hier een avondje veroorloven, het is er warm, en mooi. Met marmeren vloeren, en een ruimte om te dansen, maar meestal worden daar danseressen van Elune Diners zelf neergezet. Verder staan er veel tafels, met kaarsjes erop. Het is kortom; de ideaale plek voor een date, maar dan moet je butjet wel goed zijn, en heel veel nullen kennen.

[b]Personen: alleen de echte rijken onder ons, dus niet als je uit een sloppenwijk komt. -Dus bijv. wel als Resi je mee uit eten neemt
Level; maakt niet echt uit.
regels: probeer iets zinnigs te posten(er word trouwens heel vaak wat eten gejat door de armen mensen, of rebellen.)

--

(( Ik speel WoW =D! ))

New, of begin, of wat dan ook.

Met een onzeker grijnsje stond Resi voor het restaurant te wachten op Yukira, hij had een rode roos in zijn hand, en een even rode roos op zijn borst opgespeld. Hij had gekozen voor een zwarte spijkerbroek, die verdacht veel leek op een broek van een mooi pak, maar toch wat lekkerder zat. En een witte blouse met een zwart hesje, waar hij de roos had opgespeld. Hij had geen stropdas of strik, dat vond hij niet zo mooi staan bij deze outfit. Resi heeft van nature krullen, meestal steilde hij zijn haar, omdat dat er wat volwassener uitziet. Maar hij had zijn krulletjes deze keer gespaard, het stond schattig bij hem. Hij had een rosé warme blosh op zijn wangen. Er staarde wat meisjes naar hem, alle van hem in mooie jurken gehuld, toen hij even hun kant op keek begonnen ze allemaal verlegen te glimlachen. Maar hij was hier voor Yukira, waar bleef ze? Hij wist dat hij wat vroeg was, maar hij was liever te vroeg dan te laat. Het was al aardig druk rond Elune diners, veel rijke lui. Vrouwen in mooie jurken en mannen in saaie pakken. Resi had een tafel voor twee gereseveerd, want hij wist wel dat het druk zou worden.

Yukira liep zo snel ze kon op haar eigenlijk veel te hoge hakken naar het restaurant. Ze was toch niet te laat? Nee, daar zag ze god dank Resi staan wachten. Glimlachend liep ze naar hem toe, ging voor hem staan en maakte beleefd een buiging, zoals vrouwen dat altijd doen. Voorzichtig trok ze haar jurk wat omhoog en boog haar bovenlichaam wat naar voren. 'Een goedenavond, mijn heer. Hoe maakt u het?' Vroeg ze beleefd, terwijl ze haar hoofd gebogen hield.



(Meest linkse jurk)

Resi nam Yukira even in zich op, wow ze was prachtig deze avond. Hij was niet goed in dit, helemaal niet goed in dit. Het leek alsof hij al zijn "skills" vergeten was deze avond. 'Goed, goed omdat U mij wilt vergezellen,' hij pakte Yukira's hand, en drukte daar een zacht kusje op.

((Ik moet gaan tukken, bye bye))

(bai)

Yukira glimlachte naar Resi en een warme tinteling ging door haar lichaam toen zijn lippen haar hand raakte. 'Het is mij een hele eer,' zei ze zacht een een tikkeltje schor, maar probeerde zich zo snel en goed mogelijk te herstellen. 'Zullen we dan maar naar binnen gaan?' Niet dat het buiten minder gezellig was. Maar, de winter kwam eraan en er zag kou in de lucht. Daarbij was ze een beetje te koud gekleed om de avond buiten door te brengen.

'Natuurlijk,' mompelde Resi afwezig, hij stak Yukira een arm toe, zoals een heer dat moet doen, hij liep langs de rij, hij had het zo geregeld dat hij niet in de rij hoeft te staan, stel je voor dat Yuki een koudje zou vatten. En het was ook niet al te veilig om hier te blijven staan, aangezien er genoeg enge pooiers waren, of criminelen. Meteen kwam hij in een ruimte, vervult met heerlijke geuren, prachtige vrouwen in nog mooiere jurken, en nogsteeds die saaie mannen in hun saaie pakken. Er werd even kort op Resi's schouder getikt, 'de heer R.Shadoe neem ik aan?' vroeg een al oud uitziende man die waarschijnlijk de gastenlijst na keek. Resi knikte even kort, en voelden zich een beetje ongemakkelijk worden. De naam Shadoe was nogal berucht in het westen, omdat ze vroeger nog wel eens mannen bij gezinnen vandaan haalden, om ze kei hard werk te laten verrichten in het zuiden. Op het landgoed van de familie Shadoe. De meeste van deze mannen zijn nooit meer terug gekomen en veel vrouwen stierfen van het verdriet, zodat de weeshuisen overvol raakte. Nee, de familie Shadoe stond niet bekend om zijn vriendelijkheid. Maar Resi was het tegendeel van zijn "familie". Alsnog zou Yuki de naam Shadoe vast wel herkennen, zolang ze maar niet ging denken dat Resi ook zo wreed was als de Shadoe's. 'Goed.., gaat U verder,' mompelde de man na een lange poos zwijgen.

Yukira trok beide wenkbrauwen even op toen de oude man die vraag stelde. 'Neemt u mij niet kwalijk heer, maar ik neem aan dat u de gasten dient te begroeten en naar hun tafels hoort te brengen. U hoort dus het één en ander te weten over de belangrijke term, etiquette. Weet u dan niet dat het onbeleefd is lang te staren naar de gasten en lang te zwijgen? Persoonlijk vind ik het vrij onbeschoft en u laat uw gasten zich niet echt op hun gemak voelen,' zei ze kalm en met een vriendelijke ondertoon.
Ze stoorde zich niet aan de achternaam van Resi. Een naam was een naam, dat was alles. Namen wilde niks zeggen, je kreeg ze gewoon van je ouders of verzorgers, jammerlijk genoeg. Wat kon je er verder aan doen dan hem dan maar mee te dragen voor de rest van je leven?