Hatuya's villa

Dicht bij een groot meer stond een grote villa. De muren waren glanzend wit, de veranda was prachtig onderhouden en de grote deur bestond bijna geheel uit een bijzonder glas-in-loodraam. Althans, dat was ooit zo. Maar toen Hatuya, Moons niet al te vriendelijke pleegmoeder, overleed stond het leeg. Het werd niet onderhouden en het veranderde al gouw in een soort krot. Een vervallen villa. Van de prachtige gewitte muren zie je niet veel meer. Er zijn voornamelijk oude korillige bakstenen te vinden die op het punt staan in te storten. Het glas-in-loodraam is weg, niemand weet hoe dat kon gebeuren. En de veranda, ingestort.
Toen Moon ontdekte dat het huis waar ze in op was gegroeid in deze staat verkeerde was ze aan de slag gegaan. Ze kon niet treuren om Hatuya's dood. Degene die je opvoed zou eigenlijk iemand moeten zijn waar je veel waarde aan moet hechten maar dat was niet het geval. Moon haatte haar. En haat is een groot woord, maar ze haatte alles aan Hatuya. Ze haatte haar stem, haar gezicht en haar manier van doen. Álles.
Daarom ging Moon opvallend vrolijk aan de slag. Ze is ingetrokken in het grote huis en is druk bezig met het opknappen. Het zal waarschijnlijk nooit zo mooi als vroeger worden maar het zal wel beter worden dan dat het was. De muren aan de binnenkant van het huis zijn gewit, de veranda is weggehaald. Er zit nu een groot gapend gat in de voorkant van het huis waardoor het erg tocht. De deur is er uit gehaald zodat je zo in en uit kan lopen. Daarom heeft Moon een belletje aan een kapotte bel bevestigd die als bel dient.

Personen: Kom alsjeblieft niet met hordes tegelijk naar binnen stormen
Regels: Minstens 2 en kom niet zomaar een bakkie thee drinken. Kom Moon minstens helpen met het huis opknappen of zo.