Het noodle kraam

Niet groot maar wel enorm populair. In bijna ieder grote stad is er wel 1 te vinden. Verschillende soorten noodles kun je hier komen eten of laten inpakken om mee naar huis te nemen. De sfeer hier meestal gezellig en warm.


personen: niet meer dn 3

Haastig vluchte Mia het eerste beste kraampje binnen dat ze zag. Het afdakje was niet erg groot zodat er maar ongeveer 3 mensen konden schuilen voor de regen. Volgens een van de dorpelingen waarmee ze gesproken had was dit een van die grote regenbuien die de natuur mooi hield. Ze bracht hier waarschijnlijk dus lang door. Omdat ze verwachtte dat ze hier nog een tijd zou zijn schroof ze op een van de krukken die er stonden aan. Het was een noodle kraampje kwam ze nu pas achter, ''Een kop noodles van iets'' zei ze wazig tegen de meneer die de noodles aan het maken was. ''Een kop van wat soort noodles?'' vroeg hij terwijl hij alleen zijn hooft half omdraaide, ''verras me!'' giegelde Mia.

Al helemaal natgeregent en koud kreeg Yia het eindelijk voor elkaar om zich tussen de verdringende mensen massa's door te wringen en te zorgen dat ze droog bleef. Ze zag een gezicht dat ze herkende. Mia. Opgelucht dat ze iemand had gevonden die ze kende in deze onbekende massa. Pas toen ze zag dat Mia een bakje noodles voor zich had staan merkte ze waar ze eigelijk was.
'Mia!' Zei Yia vrolijk, en ze liep naar haar toe, schoof een leeg gekomen kruk aan en ging naast Mia zitten. 'Hoe gaat het met je? We hebben elkaar al zó lang niet meer gezien.' En dat was waar. Ze kon het zich nauwelijks nog herrineren. Geïnteresseerd keek Yia Mia aan, en pas toen de man haar drie keer had gevraagd wat voor noodles ze wou merkte ze het, en bestelde ze "gewoon noodles".