De Woestijn van Izayoi

In Izayoi is het altijd warm en schijnt de zon bijna elke dag vel. Gek is dit niet, aangezien de stad midden in een woestijn staat. Overdag is het in de woestijn voor de meeste mensen niet te harden, tenzij je het element vuur beheerst. Dan is de hitte geen enkel probleem.
Sommige reizigers wagen zich aan de enorm hete temperatuur en de brandende zon, maar weinig halen de stad. Water is van levensbelang! En, als je niet op tijd aan komt in de stad en de avond valt, vries je dood. Niet bepaald een aangename plek voor de meeste personen, maar mensen met het element vuur komen hier vaak en graag, aangezien zij geen problemen hebben met temperaturen.

Personen: Vrij, de woestijn is immers enorm
Regels: Minstens 2
Level: 2

Kira ademde de woestijn lucht in. Ze was benieuwd hoe lang Zen het hier zou volhouden in deze hitte. Kira was het wel gewend deze warmte, maar of Zen daar wel aan gewent was wist ze niet dus had ze flink wat water meegenomen. Amado was niet meegegaan hij hield niet van de hitte, logisch want hij was een bronzen draak en die hielden een stuk meer van water. Kira draaide zich om, benieuwd wat Zen van de schoonheid van de woestijn vond.

Zen kwam moeizaam aan strompelen.
'Moeten w- we hier nou echt heen?' bracht hij moeizaam uit.
Hij deed zijn t-shirt uit en maakte van zijn hand een wappertje.
'Damn, wat een hitte,' zuchtte hij vermoeiend.
Hij kon wel in elkaar zakken.

"Watje" zei Kira grijnzend en duwde hem zodat hij net niet viel "Hier is wat water, maar pas op dat je niet alles laat vallen" zei ze terwijl ze hem een fles water aangooide. "Moet je die zandheuvels zien" zei Kira vrolijk. Vuur was dan niet haar element maar bliksem was daar wel van afgeleid. Maar dat was niet de enige reden dat ze vrolijk was, hier waren er bijna nooi andere waardoor ze bijna zeker wist dat Resi hier niet zou zijn en er geen pijnlijke stiltes zouden vallen.

Zen graaide de fles met water uit haar handen en dronk hem in een teug leeg.
'Aaah, heerlijk,' zei hij opgelucht.
'Heet,' bracht hij er met een pruillip uit.
'Ik wil wel,' pruilde hij en zakte door zijn knieën.

Kira keek medelijdend naar Zen die echt totaal niet tegen deze hitte kon. Ze liep medelijdend naar hem toe "Nooit gaan zitten, hoe dichter bji de grond hoe warmer." Ze stak haar hand uit zodat Zen zich overreind kon trekken. "Misschien had ik je voor moeten berreiden" zei ze meer tegen zichzelf dan tegen Zen. "Nouja al is het ook leuk om je te zien lijden" zei ze plagend

Zen keek met een ruk op.
'Oh, dus jij wilt beweren dat ik het niet vol kan houden, hè?' zei hij kil terwijl hij wat wankel opstond.
Hier was zijn lichaam dus niet op voorbereid.
'Hup, hup, lopen!' beval hij flauw grijnzend en liep door.

Kira trok haar haar wenkbrauwen op "Wat jij wilt" zei ze uitdagend en liep met grote stappen voor Zen uit. Zelf had ze het ook wel warm, maar dat was logisch met deze temperaturen. "Zo, wat vind je van deze omgeving?" vroeg Kira grijnzend na ongeveer 100 meter te hebben gelopen. "S'nachts kan het hier 20 graden vriezen en overdag kan het 40 graden boven nul zijn." Zelf pakte ze nu ook een fles water om wat te drinken.

Zen gromde weer wat in zichzelf.
'Vreselijk warm, eh, warm, enne, eh.. WARM!!!!!' riep hij triomfantelijk.
Hij zuchtte eens diep, zijn voeten voelden aan als lood en hij had een verschrikkelijke droge keel.
'Dat jij het uithield in het Zuiden,' mompelde hij.

Kira grijnsde "Dit is ook een uitzonderlijk hete plek hoor" verzekerde ze hem. "Als je wilt kunnen we ook terug gaan naar het oosten, dan kan jij wat laten zien" zei Kira, eigenlijk was Kira gewoon harstikke nieuwschierig naar bijzondere plekken in het oosten maar dat wilde ze echt niet aan Zen laten merken. Straks dacht hij nog dat ze het Oosten mooiren dan het Zuiden vond.

Zen knikte tevreden met, nog steeds, zijn pruillip.
'Ja,' grijnsde hij.
'Je gaat me straks toch niet vertellen dat het Oosten leuker is dan het Zuiden, hè?' vroeg hij spotten terwijl hij zich omdraaide.
Erg leuk, meiden plagen.
Maar als ze het Oosten wel leuker vond, weer een overwinning gewonnen.
Zoals altijd.

Kira gaf hem een klap op zijn schouder, ze had heus wel door dat hij haar plaagde, maar ze kon het niet laten om te reageren "Natuurlijk niet, mag ik niet eens nieuwschierig zijn?!" ze keek hem aan "Ik kan ook jou de weg laten terugvinden" zei ze plagend. "Benieuwd hoe laat we uberhaupt in Izayoi aankomen." Ze keek achter zich hoe de voetstappen verdwenen door de wind die ze bedekte met een laagje zand.

Zens ogen werden groter.
'Oh, gemeen!' riep hij nep-beledigend.
Hij kneep zijn ogen tot spleetjes.
'Ik krijg jou nog wel,' grijnsde hij en hij liep verder.
'I feel good, tudududududuuu!!' zong hij springend.
Al was hij dood moe, hij liet het niet zien.
Toegeven, hmpf, hij moest er niet aan denken.

(misschien typ ik wel wat traag, zit een muis op mijn hand :p)
Kira grijnsde naar Zen "oké dan, ben benieuwd" ze keek, in de verte zag ze de bewoonde wereld al liggen "Wat ben jij van plan om me te laten zien? Voor het geval dat er ruimte is om te zwemmen" zei ze grijnzend. Op dat moment proeste ze het uit "Je zou mee moeten doen met Idols" lachte ze.

Zen keek verward naar achter, 'Hè wattes? IDOLS?' grinnikte hij.
'Hmm, je maakt een grapje, niet waar?' zei hij en rolde met zijn ogen.
Hij knielde neer bij het zand en pakte een hoopje op.
'Jammer dat hier geen water is, dan konden we een zandkas-' hij stopte abrupt.
'Jaaaa, we gaan naar het strand!' stelde hij juigend voor.

Kira grijnsde "oké dan gaan we naar het strand" juigte ze terug. Ze was nu 1x op het strand geweest en had het geweldig gevonden, dus een tweede keer vond ze echt niet erg. "oké, dan eerst de woestijn uit" ze draaide zich nog 1x om naar de uitgestrekte zandvlakte en trok Zen toen mee naar de stad.