Het strand in Karsonre

Zero hield haar een tijdje vast. Zero kon niet meer stuk. Nu had hij haar binnen. Hij schoof nog een stukje dichterbij haar, en leunde wat voorover zodat zijn gezicht bij de zijkant van Mia's hoofd kwam. 'Gewoon, ontspannen...' fluisterde hij zachtjes, en likte even langs zijn lippen. hij begon haar in zijn nek te kussen, terwijl zijn hand zachtjes over haar been heen en weer wreef.

Mia hoorde eerst zijn stem en vervolgens zijn lippen in haar nek. Ze beet hard op haar lip waardoor ze de tranen inhield. Ze wist niet wat ze moest, ze hield van hem. Maar toch, ze wist dat ze deels uit elkaar waren gegroeid. Dat het messchien beter was dat ze gewoon even niets meer hadden. Dat ze messchien gewoon afstand van elkaar moesten doen. Ze wist het niet echt.

Zero liet langzaam het allemaal toen los gaan en hij keek haar aan. '' Je bent veranderd schat..het moet zijn sinds ik je lang niet meer heb gezien..ik was gister jarig wist je dat..'' Zei hij WIST JE DAT!

Mia's ogen werden groot toen hij het laatste wat hij zij herhaalde. Ze was zijn verjaardag vergeten, zijn focking verjaardag! Ik vergat zijn verjaardag! Hij verdient beter dan mij! Langzaam biggelde er meerdere tranen over haar wangen heen. ''Je verdient beter'' zei ze met moeite. Haar keel was droog geworden en haar hooft deed lichtjes pijn. Ze stond langzaam op( ik ben even vergeten of ze nu stonden of niet xd? ) en keek hem half huilend aan. ''Je verdient beter dan dat je krijgt'' herhaalde ze weer.

Zero stond op en hij zag de tranen komen en hij begon zich verrot te voelen. '' N-Nee ..het maakt niet uit hoor..echt niet Mia..'' Hij pakten haar toen direct in ze armen alsof hij haar niet los wou laten. Waarom Mia..ik kom net en dan huil je..ben ik dan soms zoo erg..zoo een beest.. Hij voelde zich kut en langzaam voelde hij zich net zoals Mia.

Mia voelde hoe hij haar teder en lief in zijn armen hield. Langzaam duwde ze hem van zich af en probeerde ze niet meer tranen los te laten. ''Zero'' zei ze dit keer harder, ''jij verdient beter! beter dan mij, jij verdient een meisje die bij jou kan zijn!'' Haar blik was gericht op de grond, de warmte van die middag voelde ze niet meer. Ze voelde en zag niks andes meer dan zijzelf en Zero.

Zero hoorden haar compleet uit en hij voelde in een keer een flip mode aankomen. ''MAAR IK WIL GEEN ANDERE IK WIL JOUW, VOOR WAT WIL JE DIT OPEENS..'' Hij ging voor het eerst in ze leven op de grond haast aankijken naar het feit dat hij wou weten wat er aan de hand was..hoe kon dit allemaal gebeuren.

Mia liet hem uitflippen en wachte even tot hij iets gekalmeerd was. Ze zette een stap naar hem toe en drukte zich even tegen hem aan, als een klein kind dat bang was. Daarna rekte ze zich iets uit en drukte ze haar lippen op die van hem. ''Je verdient gewoon beter'' fluisterde ze zachtjes nadat ze het contact tussen hun lippen had verbroken. Mia draaide zich haastig om en rende op snelheid naar Kinzaku. Nadat ze op zijn rug geklommen was keek ze nog even naar Zero die daar stond en gaf Kinzaku toen de sporen om op te stijgen.

Zero was daar eventjes..en hij was toen boos geworden..de moment was weggegaan..alles was nu weg.. '' SUSANOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO '' Schreeuwde hij van alles en hij zag zijn draak komen.. Hij keek met volle woede naar Mia die hem verliet. Hij begon te rennen in het water om alvast een sprong te maken om achter haar aan te gaan.

Mia voelde de tranen opnieuw over haar wangen strelen maar liet Kinzaku niet vliegen met opstijgen. Toen hij op hoogte was zodat Zero maar slechts een klein wazig stipje was geworden vloog hij weg. Weg over de zee, op een snelle snelheid die Zero menselijk niet zou kunnen bijhouden. Ze was weg, weg van hem.

Zero wist wel waar hij tegenover stond. ''De groene draak van Mia..volg haar met jouw neus Susanoo..Ze kan nooit weggaan van mij..die draak heeft zijn zwaktes..'' Hij ging in een keer erop en hij gebruikte zijn lucht krachten om net zo snel als haar te gaan. samen gingen ze op een nieuw avontuur..De avontuur der liefde.