De dode vulkaan

Ergens in het midden van het westen ligt een dode vulkaan. Vroeger was dit een grote vulkaan in het midden van het westen geweest, maar dat was lang geleden. Nu is het eeen mooie plek waar van alles groeit, er is zelfs een klein beekje ontstaan waaruit vers bronwater stroomt. Het is een populaire plek, want het er meestal wel warm is aangezien de warmte van de vulkaan nooit helemaal uit de stenen trekt. Veel mensen komen er men hun kinderen of voor een gezellig gesprek. Toch word er wel eens een gevecht gehouden omdat het een perfecte omgeving is.


alles vrij

Yia had wel eens gehoord van de vulkaan, maar ze was er nog nooit geweesd. Het leek haar een interessante plek, dus was ze er maar naar opweg gegaan. Toen ze aankwam keek ze bewonderend naar de grote vulkaan. Ze liep door het gras, waar vele vrolijk gekleurde bloemen in stonden, ruizend in de wind. Yia plofte neer op een steen en keek eens goed om zich heen. Ze nam alles in de buurt goed in zich op zodat ze het niet snel zou vergeten.

Kira rende de vulkaan op, gevolgd door een stampende Amado. Ergens zag ze het meisje met de paarsen haren, Yia. Ze rende naar haar toe en plofte hijgend naast haar neer. "Hey" groette ze vrolijk, ze had Yia lang niet gezien bedacht ze toen. "Hoe gaat het" toen ze dat zei plofte Amado met een knal naast Kira neer waardoor de grond even trilde

Yia keek opzij en zag Kira. 'Hi!' Zei ze.'Alles oké hier! En met jou?' Ze keek nog voor zich uit en zag Fira, die door het gras hobbelde en vrolijk aan de bloemetjes snuffelde. Een vlinder landde op haar snuit toen ze even stil stond en Fira keek er verward maar ook speels naar. Ze probeerde het vlindertje te pakken met haar pootjes en rende er achteraan. Yia glimlachte toen ze dat schouwspel zag..

Lumia liep door het gras heen en keek om zich heen ze vond het wel leuk om gewoon te wandelen en een beetje te kijken. Ze keek naar de vulkaan.'Wow van dichtbij is ie nog veel groter zo te zien.' En ze keek er even naar. Ze zag 2 andere meisjes die ze vaker had gezien maar nog steeds de naam niet van wist. Ze liep hun richting op.

(( Yia en Kira dus ))


((Omg ik ben bijna een week niet on geweest o.0))

"ook" zei Kira vrolijk terwijl ze Yia's blik volgden naar Fira. "schattig". Amado liep naar Fira toe en begroette haar terwijl hij als een hond met zijn staart zwiepte. Ze bleef naar ze kijken tot ze werd afgeleid door een meisje met blauw haar "hij" groette ze nog steeds vrolijk. Ze herkende het meisje ergens van. Kira dacht koortsachtig na, maar ze wist het niet meer.

Mia streek een pluk haar uit haar gezicht. ze had als verandering eens een keer geen jurk aan, ze droeg een zwarte shoortie als broekje. als t-shirt had ze een overhemt van Mido aan, het was eigenlijk veel te groot en gleed dan ook telkens over haar schouder een stukje heen. ze had de mouwen echt miljoen keek omgedraaid zodat ze tot haar ellebogen kwame. ze droeg zoals gewoonlijk geen schoenen, dat was ook niet nodig.

Yia keek om en zag een meisje met blauw haar dat ze wel eens vaker had gezien. Ze glimlachte en begroette haar vriendelijk. Een stukje verderop liep Mia. Ook glimlachte ze naar haar, waarna ze weer naar Fira en Amado keek, die nieuwschierig met elkaar speelde. Ze grijnsde toen ze dat zag, Fira had nog geen speel-kameraatje gehad, de meeste waren of te groot, of te gemeen voor haar.

Kira glimlachde naar Amado en zag in haar ooghoek een glimp wit haar. Ze draaide zich om en zag Mia ook aanlopen. Ze stak haar hand op ten teken van begroeting en grijnsde vrolijk. Ze strekte haar benen uit en voelde de warmte van de ondergrond in haar benen trekken.

Yia staarde nog al dromerig voor zich uit, en ze keek naar een paars-blauw bloemetje, dat wiegde in het zachte, koele briesje. Heen en weer... Fira hobbelde langs, achter Amado aanrennend. Ze glimlachte flauwtjes toen ze dat schouwspel zag. Wat zijn ze toch schattig... Het bloemetje ging heen en weer... Yia raakte in een soort gehypnotiseerde toestant terwijl ze naar het bloemetje staarde.

Kira keek net als Yia naar Amado en Fira. Amado maakte een soort rare snoekduik in het kleine stroompje waardoor Fira een lading waterspettertjes over haar heen kreeg. Kira lachte. "wat zijn ze lief samen" zei ze tegen Yia. Kira keek op toen Yia niet antwoorde, ze poorde in haar zij en zag dat ze gehypnotiseerd naar een bloemetje zat te straten. "Yia" probeerde ze terwijl ze haar nog een poor in d'r zei gaf.

Mia merkte niet dat Yia en Kira een stuk verderop zaten, dus merkte ze ook niet dat ze begroet werd. een dwazige glimlach stond op haar gezicht terwel ze lichtjes verder huppolde. Kinzaku waggelde een paar meter achter haar. veel werd er verwoest door zijn grote omvang. hij was veel gegroeit, en ze was nu echt officeel een reiziger. ze kon haar eerste vlucht met hem nog goed herinderen, het was geen succes. maar dat maakte het extra leuk.

Yia schudde verward haar hoofd toen ze twee harde porren voelde. 'Huh...' Bracht ze verward uit. Ze keek Kira aan alsof ze haar nu pas voor het eerst zag. 'O, ja, inderdaad...' Zei ze, nog een beetje uit het veld geslagen. 'Sorry.' Zei ze verondschuldigend tegen Kira. 'Ik was even...' Ze maakte haar zin niet af maar werd een beetje rood en hield haar mond.

Kira keek verbaasd naar Yia's verwarde gezicht en er verschenen een paar rimpels in haar voorhoofd "he?" zei ze nog steeds een beethe verbaasd. Ze keek nog eens naar het bloementje "ik wist niet dat je van bloemen hield" zei ze toen ze zag dat het eigenlijk een heel mooi bloementje was. Voor ze nog wat kon zeggen werd ze door Amado onderbroken die haar nat spoot. "pffff" ze veegde het water quasie geiriteerd uit haar gezicht en grijnsde naar hem

Yia grijnsde en ze veegde wat waterdruppeltjes uit haar gezicht. Ze keek naar Fira, die Amado probeerde na te doen, maar niet erg ver kwam. Yia glimlachte toen ze Fira's beteuterde gezicht zag en ze stak haar armen uit. Fira hobbelde naar haar toen en ging tegen haar aan liggen. Yia aaide over Fira's vochtige schubben en keek Kira glimlachend aan.

Kira grijnzde terug "Wat blijven het toch een schatjes" zei Kira en ze meende het uit de grond van haar hart, vroeger had ze nooit kunnen dromen dat zij ooit een draak zou bezitten. Een simpel boere meisje uit het zuiden. Amado kwam ook aangelopen en plofte voor haar voeten neer en keek met glimmende oogjes naar Kira en Yia alsof hij iets wilde hebben of doen.

Yia keek naar Fira die vrolijk naar haar toe hobbelde en ook ging liggen. 'Ik ben het helemaal met je eens.' Zei ze terwijl ze Fira zachtjes streelde. Ze had altijd zo veel ontzag gehad voor Maliah Stealnail, en nog steeds trouwens. En dat ze nu haar eigen draak had, het was ongelofelijk. Yia keek in Amado's glinsterende ogen. Fira keek Amado vol ontzag aan, het zag er erg schattig uit.

Kira grijnsde terwijl ze Amado in de gaten hield "Ik heb zo het gevoel dat hij wat van plan is" zei ze half lachend half achterdochtig. Toen zag ze dat Amado's blik op Fira en Yia rustten. "oow" zei ze begrijpend ze stond op en ging naast Amado op de grond zitten en aaide net als Yia Amado over zijn rug, ze wist bijna zeker dat als Amado een kat was hij zou gaan spinnen. Zo'n groot beest, maar toch zo aanhankelijk bedacht ze grijnzend. Dit was gewoon haar liefe liefe Amado

Yia keek naar Fira en staarde een beetje afwezig voor zich uit, naar de stille vlakte achter hen, en daarna naar de inmense vulkaan, die hoog boven haar, Fira, Amado en Kira uittorende. Toen ze weer tot haar positieve kwam, zag ze Fira's verwijtende ogen, die keken naar haar handen, die nu gevouwen op haar schoot lagen. 'Sorry.' Zei ze terwijl ze Yia weer begon te aaien.

Kira begon te lachen toen ze Fira redelijk dwingend naar Yia keek "Wat worden ze toch verwend" zei ze lachend terwijl ze Amado een vriendelijk klopje op zijn schouder gaf en opstond. Ze liep naar een veld met witte kleine bloemetjes. Ze trok er voorzichtig 1 uit de grond en rook eraan. "hhm, wat is het hier toch mooi" zei ze genietend

Moon liep over het gras richting de vulkaan die in een eindje verderop lag. Naast haar sprong Houyou opgewonden heen en weer, zijn schubben schitterend in de zon. In de verte zag Moon twee meisjes en toen ze dichterbij kwam zag ze dat het Yia en Kira waren. Moon liep er op af en kwam er bij staan.
'Hoi, groette ze.

Kira draaide zich om naar Moon toen ze haar stem hoorde, "Hi" groette Kira vrolijk. Het werd onderhand een meidenuitje, dacht ze bijzichzelf. Ze keek naar richting Moon en haar blik bleef op Houyou hangen, ze wist niet zeker of ze hem al eens eerder had gezien. Wat was het een schatje net als Fira en Amado, al was Amado wat groter dan Fira en Houyou.

Moon glimlachte en liet zich naast Kira in het gras zakken. ((Je zat toch?)) Ze trok haar knieën op en keek uit over het prachtige landschap waar de dode vulkaan bovenuit stak. Wat was dit een prachtige plek, dacht Moon. Plotseling voelde ze Houyou met zijn snuitje tegen haar hand duwen. Ze lachte en aaide het draakje over zijn rug.
'Wil je spelen?' lachte ze. Houyou rolde op zijn rug en Moon kroelde hem over zijn buik, wat hij erg fijn bleek te vinden.

Yia stond ook op, glimlachte naar Fira die weer verwijtend keek, maar ook opstond en achter haar aan liep. Yia liep naar Moon. 'Hi.'Zei ze. Ze keek naar het draakje bij Moon. 'Aah...'Zei ze zacht. 'Hoe heet hij?' Ze keek het draakje even aan. Fira liep naar Houyou toe en snuffelde even aan hem. Ze hobbelde om Houyou heen en bekeek hem goed, en toen ze weer voor hem stond keek ze met grote, vriendelijke ogen naar Houyou.

'Hij heet Houyou,' antwoordde Moon. 'En die van jou?'
Houyou keek even verbaasd naar het vreemde draakje. Hij strekte zijn hals en snuffelde aan haar. Even bleef hij staan maar nam toen plotseling een sprongetje en duwde het andere draakje speels omver. Hij beet in haar oor en samen roelde ze al stoeiend over de grond.