Het verlaten graf kerkje

Stiekem, diep van binnen was Yuriko wel bang maar dat zou ze nooit tonen. Al helemaal niet aan Ayase. Toch zat haar hand stevig om die van Ayase. Bij elk geluidje keek ze om en tegelijker tijd hobbelde ze langs de graf stenen achter Ayase aan.
'Zijn we er al bijna?', vroeg ze half hijgend.

'Ja, bijna,' zei Ayase die vol vreugde naar de plek liep, die hij Yuriko zo graag wilde laten zien. Hij was in zijn beste humeur, het was immers Halloween. Ayase hield van Halloween, het was voor hem de meest geliefde feestdag, op kerst na. Ayase keek tevreden naar het graf kerkje, toen ze er eenmaal waren. 'Kom, hier is het,' zei hij en trok Yuriko mee naar binnen. Toen ze daar eenmaal stonden, brandden er overal kaarsen in de kamer, waar Ayase persoonlijk voor gezorgd had. Ayase keek met een glimlach naar Yuriko.

Yuriko liet zich mee sleuren probeerde nog altijd haar gezicht in de plooi te houden. Steeds kwamen ze dichterbij en een vaag angstig gevoel borrelde op in haar maag.
De mistbank waar ze door heen gingen gaf zijn koude sporen op, maar lang had Yuriko niet om het te voelen want toen ze binnen kwamen werd ze verwelkt door allemaal kaarsjes.
Haar mond krulde in een grijns. 'Hen jij dat gedaan?!', vroeg ze vrolijk. Ze keek hem blij aan en drukte een kus op zijn mond, maar zijn hand hield ze nog altijd stevig vast.

Toen Yuriko klaar was met hem onder kussen van blijdschap, keek hij twinkelend in haar ogen. Hij knikte. 'Dat heb ik gedaan,' zei hij zacht. Hij glimlachten en keek nog eens tevreden naar het werk dat hij had verricht. Hij had een paar keer zijn vingers verbrand, maar dat had hij er voor over. Wel voor Yuriko. Ayase legde slapjes een arm om Yuriko heen, en trok een wenkbrauw op.

Yuriko keek hem met een grijns aan. 'Dankje', zei ze fluisterend. Ze beet speels op haar lip en zette een paar stappen naar achter. Ze trok Ayase mee richting het witte altaartje.
'En dat heb je allemaal voor mij gedaan?', zei ze met een speelse twinkel in haar ogen. Ze wist het antwoord wel maar ze wilde het horen van Ayase. Gewoon om nog even te pesten.
Het licht van de kaarsjes gaf haar haar een extra glanzende gloed en haar zwarte shirt met veel te lange mouwen kregen weer iets van kleur.

Ayase knikte. 'Allemaal voor jou,' er krulde een grijns op zijn gezicht. Hij wist precies waar dit naartoe ging. Ayase keek nog even speels in Yuriko's ogen, en baande zich toen wat dichterbij haar. Hij legde een hand op haar heup, en begon haar in haar nek te zoenen.

Yuriko legde haar hand op zijn rug en duuwde hem nog meer naar haar toe terwijl ze zich over het altaartje heen liet leunen. Haar hoofde legde ze iets scheuner en ze sloot haar ogen.
Nog steeds was ze diep van binnen bang dat er opeens een dood lijk te voorschijn kwam, maar met Ayase bij haar werd die angst al heel veel minder. Ze hield zo veel van hem. Van zijn aan raking, warme lichaam.
Ze wilde niets liever dan bij hem zijn. En alles wat hij hier had gedaan, er waren gewoon geen woorden voor.

Ayase leunde wat over Yuriko heen, en begon haar te zoenen. Dit moment leek wel een droom. Een prachtige, heerlijk droom. Ayase stopte even met zoenen, en zette zijn handen in Yuriko's zij om haar vervolgens op het altaar zet zetten. Hij grijnsde, en kroop toen wat over haar heen. Hij streelde wat over Yuriko's haar, en keek haar diep in haar ogen aan. Haar prachtige, verschillend gekleurde ogen. Ayase glimlachte. 'Weet je zeker dat je dit wilt?' vroeg hij, met een lieve stem.

Yuriko streelde zachtjes zijn tong en verplaatste haar hand naar zijn haar haar. Het gevoel van puur genot vulde haar lichaam. Liefde en passie gingen door haar heen, allemaal voor Ayase.
Ze liet zich door hem op tillen op het altaartje waar ze hem gelijk weer verder wilde zoenen. Maar ze werd gestopt door zijn blik. Een blik die haar helemaal leek te door gronden. Ze knikte langzaam op zijn vraag. Haar ogen stonden groot nog altijd vast genagelt aan zijn blik.

Ayase glimlachte, en zette voort waar hij mee bezig was. Hij duwde Yuriko voorzichtig naar achter. Niet ruw, maar als een echte heer. Alsof hij een koning was, die zijn schatten beschermde. Ayase boog langzaam over Yuriko heen, en begon haar te zoenen. Hij pakte met zijn hand, ze hand van Yuriko vast, en kneep er zachtjes in. Het was perfect.

Yuriko grijnste weer. Alsof ze opeens weer kon adem,. los gelaten werd door zijn blik. Ze liet zich rustig naar achter zakken en zoende onder tussen innig met Ayase. Alles ging zo liefdevol en zacht. Precies zoals ze wilde.
Ayase's warme grote hand voelde ze om die van haar heen gaan. Yuriko pakte ook zijn andere hand en trok beide arme zachtjes mee totdat Yuriko's armen boven haar hoofd lagen.
Haar zwarte shirt schoot iets omhoog en haar navel werd half zichtbaar. Maar koud had ze het niet aangezien Ayase warmte gaf. Warmte met zijn geweldige enorme lichaam vergeleken bij het kleine breekbare lichaampje van Yuriko.

Ayase draaide Yuriko een tong, maar deed dit nog altijd heel liefelijk en zacht, precies zoals het hoorde. Ayase voelde hoe zijn vingers verstrengeld waren met die van Yuriko, het voelde goed. Alsof er niemand anders op de wereld was, alleen hun twee, hier op dit moment. Ayase verplaatste langzaam een hand naar haar buik, en deed haar shirtje wat omhoog.

Yuriko liet zich mee nemen, liet doen met haar wat Ayase wilde. Ze was weer een pop, een pop waar alleen enkele mensen de baas over konden spelen.
Han handen leken in elkaar gesloten te zitten. Alsof ze nooit meer los zouden komen. Yuriko wilde ook nooit meer los van hem zijn. Ze wilde nooit meer bij Ayase weg.
Ze voelde hoe haar shirt nog meer om hoog ging maar deze keer niet uit zich zelf maar door Ayase. Even kreeg ze kippevel van een koud briesje dat over haar buik heen streelde. Maar al snel kwam het warmte tintelende gevoel van verlangen al weer terug.

Ayase stopte even met zoenen, om Yuriko te ontdoen van haar shirtje. Hij glimlachte naar haar, gewoon om te controleren of ze het allemaal wel goed vond. Ayase wilde haar absoluut niet dwingen om dingen te doen die ze niet wilde, dus hij nam het zekere voor het onzekere. Ayase had een kleedje over het altaar uitgespreid, zodat het in beton in ieder geval niet zo koud was tegen hun huid aan.

Alles wat Ayase deed, toestemming vrage, alles zachtjes doen. Hij spreidde zelfs een kleed uit over het altaartje. Alles wat hij deed, was zo lief. Zo zorgzaam. Yuriko kon zich geen liever vriendje voor stellen.
Yuriko glimlachte terug als teken dat alles goed was en lze liet haar shirt door Ayase uitrekken. Toen haar shirtje eenmaal ergens op de grond lag sprong ze weer op het altaartje en trok Ayase voorzichtig aan zijn kraag mee en begon hem weer hevig te zoenen.

Ayase liet zich volledig meeslepen door Yuriko, en hij had er dan ook geen enkel bezwaar tegen Hij voelde in zijn onderbuik echt een heel raak gevoel, een warme kriebel, of nee, eerder een hele vlam. Ayase bleef even een tijdje zo met haar liggen, en streek door haar haren heen. Yuriko's waren zacht, en glanzend. Ayase's avond kon niet meer stuk.

Yuriko probeerde onder het zoenen door zijn shirt te vinden. Met niet veel succes. Even liet ze hem los en frummelde moeizaam aan zijn shirt.
Na een tijde kreeg ze hem eindelijk uit en trok hem over zijn hoofd heen.
Ze keek hem met een enorme grijns aan en bracht haar lippen naar zijn sleutel been. Na elke aanraking wilde ze meer. Dichter bij hem zijn.
Yuriko's hand lag op zijn ontbloote rug en met haar andere vrije hand greep ze naar zijn hand en krulde haar vingers weer om die van Ayase weer alsof ze aan elkaar vast zaten. Dat was de mooiste gedachte. Vast zitten aan Ayase, voor altijd bij hem zijn.

Ayase voelde zijn hele lichaam branden, alleen al door de lichte aanrakingen van Yuriko. Ayase boog steeds een stukje verder over Yuriko heen, en daalde uiteindelijk op haar neer. Hoewel hij zijn broek nog aan had, bewoog hij toch langzaam op en neer. Hij wilde niet gelijk alles overhaasten, deze avond moest lang gaan duren. Wat Ayase betrefd hoeft het nooit te eindigen. Ayase beet even op zijn lip, en grijnsde. Toen drukte hij zijn lippen weer op die van Yuriko.

Yuriko hijgde heel zachtjes. De grijns gaf haar een heerlijk gevol in haar onderbuik, deed de verlangen naar Ayase alleen maar meer. Haar hand streelde langs zijn kaak lijn terwijl ze nog altijd hevig met Ayase aan het zoenen was. Maar toch was het nog altijd lief en teder.
Deze avond, deze plek. Alles was geweldig. Zelfs al deden ze het in de bosjes de aanwezigheid van Ayase maakte alles al perfecgt.
Ze zette haar duimen in zijn broek rand en liet hem even los. Met een grijns maakte ze langzaam zijn broek los terwijl ze tussen door nog altijd kleine kusjes gaf op zijn borstkast.

Ayase grijnsde, en liet Yuriko hem van zijn broek ontdoen. Ayase tintelde helemaal, van haar aanrakingen. Toen Ayase's broek eenmaal ergens op de grond lag, liet hij zijn handen glijden naar Yuriko's rok, en maakte daar de knopen ook van los. Hij dacht dat alles in een keer makkelijker was, ookal deed hij alles zachtaardig, zonder iets te overhaasten. Het moest perfect zijn.

Yuriko gijnste nog altijd, en haar speelse twinkel werd alleen nog maar groter toen Ayase aan haar knoopjes frummelde. Ze liet hem, hielp hem niet. Ze kuste hem nog maals om zijn borst kast en bleef kijken hoe hij de knopen los probeerde te maken.
Toen ze eenmaal los zaten liet ze haar rok sierlijk van haar benen afgleiden en schopte hem toen hij bij haar voeten was weg.
Weer trok ze Ayase naar haar toe, ze wilde hem dichter bij, bijna in haar. Zijn warmte, liefde. Hij was perfect. Deze avond was perfect.

Ayase glimlachte, en liet zich weer boven Yuriko zakken. Hij pakte weer haar handen en legde die boven haar hoofd, weer met hun vingers verstrengeld, net als eerst. Ondoorbreekbaar. Ayase begon Yuriko zachtjes te zoenen in haar nek, en bewoog langzaam tegen haar aan. Ayase bewoog één hand langzaam richting Yuriko's slipjes, en deed die langzaam naar beneden. Toen deed hij ook zijn eigen een stuk omlaag. Hij keek Yuriko met een blik van vertrouwen aan, en die blik in Yuri's ogen zullen voor altijd in zijn netvlies gemerkt staan. Ayase daalde weer op Yuriko neer, en baande zijn weg naar binnen. Zijn ademhaling werd langzaam maar zeker iets zwaarder, en zijn lichaam leek wel één met die van Yuriko. Hij had nog nooit zo'n liefde voor iemand gevoeld.

Yuriko wist wat hij ging doen en ze liet hem. Dit was precies wat ze wilde, precies waar dit moment voor bedoeld was. Ze liet zich weer verleggen alsof ze een pop was en ze keek nog altijd grijnzend naar Ayase.
Ze legde haar hoofd iets schuin en sloot haar ogen. De warme lippen van Ayase gaven haar een heerlijk gevoel. Een gevoel van puur genot wat nog niet leek te stoppen toen ze 'het' voelde. Nog steeds bleven haar ogen gesloten en de ruimte vulde zich met zacht gehijg.
Het gevoel was onbeschrijfbaar, het gevoel met Ayase. Ze wilde hem niet kwijd. Dit gevoel wilde ze niet kwijd.

Ayase voelde de adrenaline door zijn lichaam gieren, en gloeide van buiten helemaal. Hij had zulke diepe gevoelens voor haar, dat hij dit nouwelijks geloven kon. Ayase kuste Yuriko in haar nek, en bewoog langzaam heen en weer. Hij hoorde de ademhaling van Yuriko vlak bij zijn oor, en streek zachtjes door haar haren heen. Ze had heerlijk, zacht haar, en het rook ook nog eens lekker. Ayase begon zacht te kreunen, naarmate de seconden voorbij tikten. Ayase hief zijn hoofd een beetje, en keek even naar Yuriko, wiens ogen zacht dichtgeknepen waren. Ze zag er prachtig uit.