De avatar verkleedparty!

Heathcliff glimlachte aanmoedigend naar Ren. Ze kon mooi zingen.. Haar stem klonk warmer dan de meeste vrouwenstemmen, vond hij. Hij zong op z'n best mee met Ren. Hij vond dat hun stemmen verassend goed samengingen. 'Oh, it tears me up.. I try to hold on but it hurts to much.. I try to forgive but it's not enough, to make it all okay..' Dit kende Heath al vanbuiten, en het refrein ook. Hij keek naar Ren en nam haar hand vast, terwijl ze daar zo samen stonden te zingen. Hij zag hoe de mensen een vertederende "Oooh" lieten horen toen hij dat deed.

Nog altijd vrolijk en dronken tegelijk danste ze mee met Ayase. Haar wangen waren rood en haar haren in de vlecht waren alweer aan het pieken. Maar ze wist dat als ze in een vuilnis zak zou lopen dat Ayase haar nog leuk vond.
Naakt zou hem helemaal niets uit maken. Ze grijnste bij de gedachte en kwam al helemaal niet meer bij toen hij tegen een paal aan knalde.
'Awh, nou ik vind een tinkerbel Sokka nog veeel leuker', zei ze terwijl ze wankelend op hem af kwam gelopen. Ze sloeg haar armen om hem heen begon hem opeens uitgebreid te zoenen. Ze had zo iezo al totaal geen idee meer waar ze mee bezig was dus dit boeide ook niet.

Ayase was eigenlijk helemaal niet meer verrast toen Yuriko hem opeens uitgebreid begon te zoenen. Ze had wel vaker de neiging om dat spontaan te doen, dus dit zag hij eigenlijk al wel aankomen. Niet dat hij het vervelend vond, want dat was zeker het geval niet. Ayase voelde zich vanbinnen grijnzen. Hier stond hij dan, met zíjn meisje. Hij voelde de blikken van de mensen om hun heen in zijn rug branden, maar dat kon hem totaal niet schelen. Hij voelde nog allemaal glitters in zijn shirt kriebelen, maar besloot dat die wel even konden wachten.

Resi haalde weer even diep adem, 'you can't play on broken strings, you can't feel anything, that your heart don't want to feel, I can't tell you something that ain't real!' de woorden floepte er uit, achterelkaar, het was niet moeilijk meer, en nu hij eenmaal begonnen was kon hij er ook niet meer mee stoppen, hun stemmen mengde zo mooi in elkaar nu, hij had nooit geweten dat hij en goede vrouwenstem had, de muziek ging snel, maar alles draaide perfect in elkaar, tot de laatste regels, die hij zacht moest zingen, maar hij had meer zin om ze uit volle borst te zingen, 'oh you know that I love you a little less than before.., let me hold you, for the last time..It's the last chance to feel again,' de muziek stierf langzaam weg,
en Resi dacht even dat die muziek meteen al het geluid op de wereld meenam, het bleef heel stil. Een tel, twee tellen. Toen klonk er geklap, applaus? Nog harder geklap, de mensen die stonden te kijken klapten!
Resi greep Edwards hand, 'We doen ook trouwerijen en verjaardags feesten, tegen een kleine vergoeding uiteraard,' flapte hij er vrolijk uit, ondanks dat kon je goed horen dat het een sarcastische opmerking was.

Yuriko's armen vlogen naar de onderkant van zijn shirt en ze liet haar handen er onder verdwijnen. Ze had geen besef dat er ook nog andere mensen waren.
Ze sloot haar ogen en bleef aan zijn lippen hangen terwijl ze met zijn tong speeld. Yuriko had zich zelf tegen hem aangedrukt en streelde over zijn rug heen die half bezweet was.
Zelfs al was ze nogal bezopen, zoenen met Ayase zou ze altijd heerlijk vinden. Geweldig. Ze zou altijd het trotse gevoel behouden dat Ayase van haar was. Haar vriendje en van niemand anders.
Ook de meisjes van de Kyoshi krijgers tonden met open monden te kijken. Mara Yuriko vond het alleen maar heerlijk dat mensen hun aan keken. Dat ze zagen dat zij en Ayase samen waren.

Ayase liet zich helemaal meeslepen door het moment, en genoot met volle teugen. Normaal zou hij nooit zoiets doen in het openbaar, daar was hij veel te verlegen voor. |Toch voelde het allemaal zo goed, en zo vertrouwd aan. Wel merkte hij dat Yuriko niet helemaal zichzelf was. Door de drank, waarschijnlijk. Ayase maakte zichzelf wijs dat dat wel goed zou gaan. Yuriko wist wel wat ze deed, daar was hij van overtuigd. Hij zette een van zijn handen op Yuriko' heup, en de andere op haar kaaklijn. Dit kon niet meer stuk.

Heathcliff zong elk refrein volop mee, en dan, de laatste regel. Hij leek betoverd door Ren's stem, als in trance, en werd wakkergeschud door het applaus. Hij legde de microfoon aan de kant en trok Ren bij haar hand naar zich toe, tegen zich aan. Hij drukte haar tegen zich, enkele momenten en liet haar toen weer los, maar haar hand bleef hij vasthouden. Hij glimlachte blij naar haar en toen het applaus begon uit te sterven, trok hij haar mee uit de tent. Eenmaal buiten begon het al donker te worden. Hij glimlachte zacht, en leidde haar tot achter de tent, waar niemand anders was. Vaag hoorden je de stemmen van de mensen op het terrein, maar zij stonden afgezonderd, weg van de massa, in het donker. Hij nam haar nog ietsjes verder mee bij haar hand.. Hij glimlachte mysterieus naar haar.

Kira keek verveeld naar het kaarsen maken, dit was niet echt een feestje hier. Ze stond op terwijl ze haar Azula-blik weer opzette. Ze keek nog even naar de kaarsen makers en liep naar buiten. Ze hoorde een luid gejuig bij iets wat op karaoke leek. Ze klapte uit verveling maar mee, al had ze helemaal gemist wie het waren of hoe ze hadden gezongen. Iets verderop zag ze een stel flink staan zoenen. Na nog geen seconde was haar aandacht daar op blijven hangen en liep ze weer verder. Ze kwam bij verschillende kraampjes waar ze soms even voor stil stond, maar niks kocht.

Resi voelden zich helemaal warm worden, hij begon hevig te blozen. Hij voelden hoe Edward zijn hand vast pakte, en toen zijn lachje.. Plotseling werd hij ruw opgeschrokken uit zijn gedachten, hij was een jongen! Die Edward was ook een jongen, nam Resi aan dan. 'Ehm..Edward..D-Dit lijkt mij niet zo'n goed idee..' begon hij zacht, maar zijn stem stierf al weg voordat hij het gezegd had. Hij kon alleen nog maar Edward aankijken, met bange, maar ook verliefde ogen, wat kon dit voor een kwaad.., het was juist wel lollig. Maar een kusje, een kusje was niet zo erg? Zolang het maar niet verder ging dan dat. En Resi wou wel weten hoe het voelden;als je werd gekust door een jongen. Hij had Heathcliff ooit een kus op zijn mond gedrukt, maar nu zou hij misschien wel gekust worden door Edward, Ha! Edward was veel beter dan Heathcliff! Resi friemelde even onzeker aan het touwtje van zijn kimono.

Shimara deed het bij de volgende 5 borden precies hetzelfde als bij de eerste. De naalden verwisselde ze steeds, zonder dat ook maar één enkele sterveling het door had. Ondertussen was er al een flink aantal om de kraam heen gaan staan. Mannen vooral, mannen die het eerder geprobeerd hadden, maar dik gemist hadden. Er werd volop gefluisterd, over hoe het kon dat ze met kromme naalden de doelen kon raken, zonder enig probleem of moeite. 'Dit kan niet hoor, is het een voodoo magiër?' 'Je kan dat helemaal niet met voodoo, nerd! Het gaat om goed kunnen gooien en precisie! En niet om je krachten', zo gingen er nog wel een paar verhalen de ronden.

Ongeveer vijf minuten later, liep Shimara weer over het terrein, met de zak goud om haar riem heen gebonden en een tevreden grijns op haar gezicht. De man van de kraam was zo verbaasd en verbouwereerd, dat hij zulke grote ogen op had gezet en het leek alsof ze er bijna uit zouden rollen! Het was werkelijk hilarisch om te zien en mee te maken. Maar, nu had ze wel eens zin in ontspanning en wat meer uitdaging.
Bij het horen van piano muziek vertraagde ze haar pas en liep ze op het geluid af, waardoor ze bij een klein podium uit kwam. Op het podium stond een prachtige zwarte vleugel, een lange tafel en 3 stoelen, waar 3 mensen op zaten. Ze kende die mensen. Ze waren toch de bazen van een platen maatschappij, in elk geval iets in die richting.
Naast het podium stond een kartonnen boord, met de volgende boodschap erop:

"Talent gezocht!

Wij zoeken een goede pianist, voor een nieuw muziek stuk dat we proberen op te zetten. Het beste piano spel zal deze avond worden opgenomen en worden uitgegeven.

Beloning: 500 zilverstukken"

Hmmm... 500 zilverstukken klonk niet verkeerd in de oren. Helemaal niet zelfs. Dan kon ze misschien de schulden aflossen die ze hadden bij de belasting. Ze hadden al voor 2 maanden niet betaald, dus was de nood vrij hoog. Een poging wagen kon dus geen kwaad!

'Ssst..' Zei Heath zacht en hij legde zijn vinger op haar lippen. Alles leek vanzelf te gaan. Hij had haar binnen. Hij wou niet oneerbiedig zijn tegenover vrouwen, maar dat was altijd de eerste gedachte die door zijn hoofd ging; Ik heb haar. Zijn hand ging van haar lippen naar haar hals, en bleef daar rusten. Hij keek haar diep aan, en sloot toen zijn ogen. Zacht boog hij voorover, en drukte zijn lippen op de hare. Lang en warm. Hij wist gewoon dat ze hem niet ging onderbreken. Zijn tweede hand ging teder naar haar gezicht, en streelde zacht haar kaak.

Yuriko's handen verplaatste zich naar zijn haar en woelde er door heen. Wat er nog te woelen was. Haar andere hand gleed naar zijn broek ze propte haar hand in zijn broekzak en schoof hem iets naar het 'midden'.
Nog steeds zoende ze hem alsof ze niet meer kon stoppen en mensen keken hen nog altijd aan alsof ze een stel insecten waren. Maar Yuriko dacht niet meer wat ze deed.
Liet lich leiden door onbewuste gevoelens en vond het allemaal wel best.

Resi voelden zich helemaal warm worden van binnen, goed, dit was niet wat hij had verwacht.
Nee toch wel, maar dit wou hij niet verwachten want dan was hij "Homo" en dat was hij niet, dit was gewoon een.., kus van een jongen? Hij was hier wel een meisje! Hij stond hier zelfs met een jurkje aan, of kimono, of hoe je het ook wilt noemen! Duizenden gedachtes schoten door zijn hoofd, zijn ogen waren wijd open, en zijn pupillen waren groot. Maar toen hij Edwards hand voelden op zijn kaak besloot hij maar mee te kussen, het voelden zo; vertrouwd, en zacht. En hij kende Edward toch niet. Hij moest alleen zorgen dat Edward nooit te weten kreeg wie "Ren" nu eigenlijk echt was,
zijn tong speelde met die van Edward, en hij verplaatste een hand naar Edward's borst, hij hoorden Edwards hartslag, even werd alles om hem een zwart, en kaal. Hij besefte zich dat hij deze hartslag nooit meer zou kunnen horen na deze avond. Hij wist dat hij er niet overna moest denken, en moest genieten van dit moment. Maar hij wist niet meer wat hij deed, hij was totaal verlamd. En wist niet meer wat hij nu werkelijk moest voelen; blij, omdat hij gekust werd door Edward, verbaast, omdat hij dit ook nog fijn vond ook, of verdrietig; omdat hij wist dat hij na twaalf uur Edward nooit meer zou zien..?

Ayase stopte met zoenen toen hij Yuriko's hand in zijn broekzak voelde. 'Yuri is dat nou wel een goed idee..' zei hij bedenkelijk, en keek even met een onzekere blik naar de mensen om hun heen, die ze overduidelijk vol afgrijzen aankeken. 'Ik denk niet dat het hier erg op prijs gesteld word,' zei hij, beangstigd door de vele blikken die in hem leken te steken. Hij keek Yuriko in haar ogen aan. Ze keek écht duf van zich af.

Opeen voelde ze niet meer Yuriko's warme lippen en zijn zachtte tong. Ze keek hem quasi zielig aan maar haar lippen krulde toen weer in een grijns. 'Welke mensen?!', zei ze terwijl ze nog een paar slokken van de fles Osake nam.
Ze keek even omzich heen en zag alleen maar wazen.
Zonder er bij na te denken sleurde ze Ayase mee, uit de menigte. Weer duuwde ze iedereen op ver en nu liep ze nog wankelen ook. Boze blikken keken haar na maar Yuriko huppelde vrolijk verder.
Toen ze eenmaal uit de mensen waren sleurde ze hem mee naar een boom. Ze stampde door de bosjes heen en ging samen met Ayase achter de boom staan en grijnste. 'Beter?'.

Edward voelde hoe Ren meezoende, zo heerlijk. Zijn hand in haar hals ging nu ook naar haar gezicht, zodat hij haar met beide handen vasthad. Toen ze haar hand op zijn borst legde, voelde hij een tinteling door heel zijn lijf gaan. Hij glimlachte terwijl hij haar nog steeds zoende. Hij stopte even, maar hield zijn ogen nog steeds gesloten, en begon meteen opnieuw, nu met zijn hoofd wat schuiner. Zijn tong speelde guitig, maar zacht met de hare. Een van zijn handen gleed naar haar onderrug en drukte haar tegen zich aan.

Ayase's humeur sloeg plots om toen hij merkte dat Yuriko ladderzat was. 'Yuriko dit wil je niet,' zei hij. 'Je bent dronken,' zei hij. Hij moest hier enorm mee gaan oppassen, hij had nou niet bepaald goede ervaringen met dronken mensen. Ayase pakte Yuriko's hand. 'Ik breng je wel naar huis,' zei hij vastbesloten. Het laatste wat hij wilde was dat Yuri iets overkwam. Dat mocht echt niet gebeuren. En bovendien; de vorige keer toen ze het in het park deden, was ook al meer dan genoeg openbaring. Ayase kneep zachtjes in haar hand.

Yuriko trok hem terug. 'Ik wil alles met jou', zei ze grijnzend. Ze keek hem smekend aan. Ze wilde nog niet weg, ze had net zo veel plezier. Ze nam haar laatste slok Osake en gooide fles verder de bosjes in.
'En ik ben niet eens dronken', ze hing half tegen Ayase aan maar bleef beweren dat ze niet dronken was.
Ze sloeg haar armen om hem heen en keek hem grijnzend aan. Ze ging nog meer tegen hem aan staan en drukte een kus in zijn hals. 'Tuurlijk gaan wij nog niet naar huis, mallert!', riep ze vrolijk.
Het had totaal geen idee meer met wat ze bezig was, en het feit dat het Ayase ook niet helemaal beviel negeerde ze.

Ayase duwde Yuriko een stukje van zich af. 'Nee,' zei hij kortaf. Hij kon niet geloven dat ze zoveel achteruit gewerkt had. 'Waarom heb je zo veel gedronken?' vroeg hij, maar besefte tegelijk dat zijn vraag nu geen zin had. Ze was er toch niet helemaal bij. Toch voelde Ayase zich een beetje teleurgesteld in Yuriko, hij had liever gewild dat ze nuchter was. Hij hield er totaal niet van om met dronken mensen op stap te gaan, die wisten niet waar ze over praten. Aangeschoten is leuk, maar verder eigenlijk niet. Ayase zuchtte. Hij wist niet wat hij moest doen, want aan de ene kant had hij ook wel zin een feestje.

Yuriko keek hem met een pruil lipje aan. Ze vond het vervelend als jongens zo deden. Maar daar had ze nu totaal geen besef van. 'Sokkaaaa', mompelde ze zielig. 'Waar is mijn sexy boemerang jongen nou', ze pakte beide ze ijn handen beet en wiebelde heen en weer.
Yuriko's ogen stonden duf maar ergens was de speelse twinkel te zien die ze altijd had als ze samen was met Ayase.
Ze hoorde zijn vraag eigenlijk amper en kon er ook niet over na denken. Ze dronk altijd al veel. Dat was alles waar haar hersenen nu op konden komen meer dan dit kwam er zo ie zo niet meer uit.
'Heb je dan geen zin in een feestje met Ty lee', zei ze terwijl ze hem met een veels te lieve blik aan keek.

Ayase zuchtte. Hij wist dat het onverstandig was om te doen, maar hij ging toch op Yuriko in. 'Vooruit dan,' zei hij, en kuste Yuri even op haar voorhoofd. Eigenlijk was hij hier ook gekomen om te feesten. 'Dan is er nog wel even iets wat ik moet doen,..' zei hij, en sleurde Yuriko mee naar binnen, rechtstreek naar de bar. Hij bestelde een paar drankjes, en sloeg ze met een noodgang achterover. De enige manier om niets van Yuriko's dronkenschap te merken, was om zélf dronken te worden.

Yuriko klapte vrolijk in haar handen en liet zich wer mee naar binnen sleuren. Nogal wankelend liep ze achter Ayase aan die naar de bar toe liep.
Grijnzend bestelde ze nog een gehele fles Osake en zette de fles weer aan haar lippen. 'Hup drinken Sokka!', riep ze lachend. Een druppel van haar Osake rolde langs haar nek en toen ze eenmaal klaar was met drinken keek ze hem hijgend aan. 'Wat moeten we toch zonder drank!'.

Ayase grijnsde. Ergens vond hij dit ook wel leuk, en besefte dat hij zich niet zo veel van al die vreemden aan moest trekken. Het ging om de lol, de lol tussen hem en Yuriko. Ayase dronk alles achter elkaar op, en voelde ich even wat zweverig worden. 'Horen die lampen te draaien?' zei hij droog. Hij volgde de lampion met zijn vinger, en schudde toen verward zijn hoofd. Het scheelde al veel dat hij hier niet in zijn eentje zat aan het worden was, want anders had het er vast behoorlijk dom uit gezien.

Sorrow was uit het publiek van de karaoke verdwenen/gevlucht toen een meisje hem vroeg om ook samen een duet te doen. ok, misschien was hij een beetje laf geweest maar hij wou absoluut niet gaan zingen vor een publiek. Dat liet hij liever aan andere mensen over. OP eker moment kwam hij een draairat tegen.
Een mollig vrouw met een zwoele stem lokte vriendelijk mensen naar haar kraam. De bedoeling was met een dolk in een enorme smalle strook te gooien terwijl het wiel razentsnel rond en rond draait.
De hoofdprijs is 600 goudstukken en 50 zilverstukken.voor 3 zilverstuk mocht je 1 keer proberen. Natuurlijk was de verleiding voor Sorrow groot en waagde hij zijn kans. De vrouw glunderde toen ze het zilverstuk in haar worstenvingers kreeg gepropt en stopte het zorgvuldig weg.

Yuriko keek hem met een enorme lach aan en knikte hevig. 'En alle mensen lijken twee keer zo dik!', riep ze vrolijk en ze gooide haar armen in de lucht waarbij een klein deel van haar Osake uit de fles vloog.
Ze keek even verbaast achterom en zag een meisje schelden waar blijk baar de Osake op was gekomen. Lachend keek ze weer terug naar Ayase en liet haar armen zakken. 'Oeps', giechelde ze. Ze zette de fles weer aan haar lippen en dronk hem bijna helemaal leeg. Het laatste beetje gaf ze vrolijk aan Ayase en ze keek hem met een grijns aan.
Hoe meer hij dronk hoe leuker het zou worden.