Café 'De Rozenbottel'

In Osuké staat een café genaamd: 'De rozenbottel'. Het café is niet zo groot maar het loopt er wel storm. Het is gezellig en druk. Soms wordt er muziek gespeeld door muziekanten. Aan de bar staat altijd een vriendelijke man genaamd Yuri, die je maar al te graag helpt.

Personen= Het is niet echt groot maar wel druk dus maximaal tien.
Regels + level = vrij

Mia liep het cafétje binnen en bestelde een glas water. de laatste dagen dronk ze te veel, en dat had niet echt een prettig effect op haar hersenen.

Moon liep het café binnen en er hing en gezellige sfeer in het café. Toen ze even rond keek zag ze een meisje dat ze al eens eerder had gezien. Moon besloot aan te schuiven, aangezien ze verder toch niemand hier kende. Ze bestelde eerst een kopje thee (THEE ) en ging toen bij het meisje zitten.
'Hoi,' groette Moon terwijl ze een kilo suiker in haar thee giette en daarna flink begon te roeren.

Mia staarde eerst een lange tijd naar haar glas water, ze hoorde dat een stoel aangeschroven werd, wat geroer en tot slot een meisje hallo zeggen. Mia keek van haar diepe gedachtens op, ''allowa'' mompelde ze zacht. ze was nog ver in gedachtends verdiept.

Moon grijnste licht. Wat een woord, "Alowa".
'Ik ben Moon,' stelde Moon zichzelf voor. Ze merkte dat Mia een beetje afwezig was maar ze had gewoon zin in een gesprek.
Moon nam een nipje van haar hete thee.

''Mia'' ze ze terwijl ze probeerde haar gedachtens weg te druken, wat niet echt lukte. ''aangenaam'' ze zag hoe moon een slok nam van haar drinken en bedacht zich dat ze ook dorst had. langzaam zette ze haar glas aan haar lippen en nam ze een grote slok.

Moon was - in tegenstelling tot Mia - heel vrolijk en druk vandaag, maar ze probeerde zich in te houden.
'Ook aangenaam,' antwoordde Moon. Ze hoopte dat als ze een gesprek zou beginnen dat Mia niet zo afwezig zou zijn. Moon probeerde een onderwerp te beginnen maar ze wist niets te verzinnen.
'Waarom loop je eigenlijk op blote voeten,' zei Moon plotseling. Ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan, waar sloeg dat nou weer op?

Mia's mondhoeken trokken een beetje op bij deze vraag, hij was vaak gevraag. ''Weetje ik heb altijd een hekel gehad aan schoenen, het is onconfortabel'' ze keek moon aan, ''het is alsof je té ver weg bent van de natuur'' ze staarde even dromerig voor zich uit, daarna verbrak ze het dromerige gevoel door een grote slok te nemen. ze was niet goed wijs vandaag.

Moon grijnsde weer.
'Ja, zo kun je het ook zien. Maar ik ben altijd bang dat er iemand op mijn tenen trapt, of dat ik ergens in sta,' vertelde Moon.
Ze nam weer een slok van haar thee. Wat was Mia dromerig zeg.

Mia kneep haar ogen even hard dicht om zo normaler een gesprek te kunnen voeren, veel effect had het niet echt. ze haalde haar schouders op, ''ik ben gewoon voorzichtig'' ze glimlachte even kort naar Moon. daarna liet ze haar ogen afdwalen naar haar glas water. echt sociaal zijn lukte haar vandaag niet, niet dat het haar normaal wel lukte maar teminste wel een stukje meer dan vandaag. ''sorry'' mompelde ze zacht.

Moon keek Mia even raar aan.
'Sorry voor wat?' zei ze en nam een slok van haar thee. 'Wat is er aan de hand dat je er zo niet-bij bent?' vroeg Moon nieuwsgierig. 'Of ben je vaker zo,' lachte ze.

Mia glimlachte lichtjes, ''Ken je Zero?'' vroeg ze zonder op een van haar vragen in te gaan.

Moon schudde haar hoofd.
'Volgens mij niet,' zei ze. Ze keek Mia aan, ze had al een vermoeden wat er aan de hand kon zijn.

Mia fronste even, ''Volgens mij zegt hij tegen andere dat hij Mido heet..'' ze staarde naar haar glas water. ''Nouja, het heeft dus met hem te maken'' ze snapte niet waarom ze zoveel zei, normaal vertelde ze nooit zulke dingen aan mensen. messchien was ze veranderd? ze was ook spontaner door Zero.

Moon keek Mia vragend aan maar bedacht doen dat het een beetje raar was om haar helemaal uit te gaan horen.
'Zero, Mido...' mompelde Moon zachtjes. Ze dacht de naam Mido ergens te hebben gehoord maar ze wist het niet zeker. Naja, het maakte allemaal niet uit. Mia was óf hopeloos verliefd óf ze had liefdesverdriet.

Mia fronste even lichtjes en beet op haar lip. ''ik denk dat we wat hebben'' zei ze langzaam en onzeker.

Moon grijnsde, al dacht ze achteraf dat ze het beter niethad kunnen doen toen ze Mia's gezicht zag.
Hopeloos verliefd dus.
'You go girl,' fluisterde Moon met een licht grijnsje op haar gezicht.

Mia grinnikte verlegen, ''ik weet het gewoon niet'' vervolgede ze,

'Gewoon je hart volgen, meisje,' stelde Moon haar gerust, zelf zei ze het ook rechtstreeks uit haar hart.
Ze goot de laatste slok van haar thee naar binnen.
Moon bedacht dat ze het misschien wel zo had gezegd, maar ze had nog nooit een relatie met iemand gehad. Ze was al haar hele leven al single...

''Maar..Maar'' stamelde ze even, daarna sloot ze haar mond. ze wou hem wel, maar ook weer niet. ze wou niet dat er iets met hem gebeurde, en die kans was groot als hij bij haar was. Mia had die bijzondere gave om in de problemen te raken.

Moon glimlachte en zag aan Mia dat ze piekerde, al wist Moon niet waarover. Ze keek Mia aan en probeerde zich voor te stellen waar ze nu aan dacht, maar Moon had geen idee. Ze kon immers geen gedachten lezen.
'Kan ik je helpen of wil je er over praten?' vroeg Moon. Ze vroeg het niet alleen omdat ze Mia graag wilde helpen, Moons nieuwsgierigheid speelde weer een rol.

''ik trek problemen aan'' was mia's enige korte antwoord.

'Je trekt problemen aan?' zei Moon verbaasd. Problemen aantrekken, dat kon toch niet? Problemen waren niet iets die je veel of weinig hebt. Ze keek Mia vragend aan. 'Hoe bedoel je? Je kunt toch geen problemen aantrekken?'

Mia knikte, ''ik trek officieel problemen aan'' haar gezicht stond zuur. als er van iets een probleem gemaakt kon worden, dan gebeurde dat wel bij haar.

Tja, daar kon Moon niet zo veel bij helpen. En ze kon moeilijk met Mia meegaan. Moon overwoog wat ze zou antwoordden. Er was geen medicijn tegen het aantrekken van problemen.
'Misschien moet je proberen wat meer zelfvertrouwen te krijgen,' zei ze uiteindelijk. 'Maar verder kan ik je niet helpen, denk ik.'