De Verlaten Tombe

Vlak bij het blok waar het dorp Brinqua op rust, is een apart blok met een tombe erop. De tombe is oud en staat er waarschijnlijk al 100de jaren, misschien zelfs al voordat Azzulacta in miljoenen blokken was gescheurd. Om de tempel zijn verwilderde klimop en ander onkruid gegroeid en de tombe is bij sommige plekken compleet ingestort. Men zegt dat de tombe vervloekt is en wie erin zal gaan, vervloekt zal zijn en er nooit meer uit zal komen.
Ondanks dit alles, zijn er toch een paar die zich in de tombe wagen, omdat er diep in de tombe iets ligt, dat iedereen wel wilt hebben. Nee, geen schat of juwelen, maar een oud stuk papier. Op dat papier staan de zwakke plekken van de Engel des Duister. Helaas is nog nooit iemand erin geslaagd dit stuk papierrol te bemachtigen.
Shimara heeft hier ook van gehoord en heeft een expeditie georganiseerd, omdat zij kosten wat het kost dit papierrol in handen wilt krijgen.

Regels: Minstens 2 per post! En iets nuttigs erbij!
Level: -
Personen:
1. Shimara
2. Yuriko
3. Mido
4. Sorrow

((Count me in!))

(( Ik ook ))

(Sjalalala, nog 1 T,T)

((sorrow doet mee!))

(Good, dan kunnen we beginnen, mwahaha! Jullie zijn allemaal onderdeel van mijn sneaky plannetje *Wbw*)

Shimara liep bij de touw brug te ijsberen en wachtte ongeduldig af tot er eindelijk eens iemand aankwam. Ze kon niet tegen wachten en ook niet tegen mensen die te laat kwamen. Bovendien moest deze missie geheim blijven voor de raad. Ze bevond zich op het moment op verbode grond en dit was eigenlijk een tegevarlijke missie voor iemand van level 1...

Sorrow kwam op zijn geamek aangelopen. Hij zag de ongeduldige uitdrukking op Shimara haar gezicht maar dat had hij wel verwacht van haar.

Zero kwam net aangesproken door de lucht en belande op de grond. Hij zetten zijn zwaard recht bij zijn linker heup en hij keek de rest aan. ''we missen er een.'' Zei hij snel nageteldt

Yuriko die net een laaste hijs nam van haar sigaret schoot hem in een simpele beweging weg. 'You missed me', zei ze met een speelse grijns en ze kwam het hoekje om gelopen.
Hoe geweldig was het. Als Yuriko eenmaal dat papier had gevonden zou ze Kyryé gewoon kunnen dwingen om haar de verbode kracht te kunnen leren.

Zero keek haar rustig aan . '' Not much..'' Zei hij terwijl hij keek hoe ze liep '' Nou we zijn er allemaal..wat zijn de planningen voor nu! Hij keek Shimara aan om te weten of ze wel überhaupt en plan houdt!

Shimara deed haar armen over elkaar en keek nogal emotieloos naar het groepje. 'De planning? Simpel, probeer niet te sterven. De tombe zit vol boobytraps en de route is voor iedereen onbekend. Er viel weinig over te plannen.' Wat moest ze eigenlijk met een planning? Een planning liep altijd mis, omdat er mensen waren die er niet naar wilde luisteren en het koste teveel tijd om het te maken, voor har dan.

Yuriko keek even verbaast naar Shimara. 'Waarom een planning, je kent deze hele tombe niet?', zei ze terwijl ze nog een sigaret op stak. Misschien moest ze zich er niet mee bemoeien. Hun het papier laten zoeken zodat Yuriko het kon stelen. Toch had ze het gevoel dat ze Shimara niet kon veraden, niet alles wat ze voor haar gedaan had.
Maar was dan opeens goed geworden? In een seconde sloegen haar gedachte op hol Nee, ne ze kon niet goed zijn. Dat was niet Yuriko. Snel schoof ze de twijfel aan de kant, dacht ze maar hij zat nog steeds ergens in haar achter hoofd.

Sorrow keek naar Yuriko. Hij vertrouwde haar voor geen goud. Niet meer na wat ze hem in dat woud had geflikt. Ze was duister van hart of dat probeerde ze te worden. Hij had het al zo vaak gezien hoe een persoon van goede bedoelingen naar kwade overschakelde. Hij herkende iedere keer die zelfde blik in hun ogen.

Zero keek naar elkaar. '' Oke kom op, geen onderlingen ruzie. We moeten deze missie klaren en hem succesvol halen..Hopelijk met ons allemaal terug. '' Hij keek naar Shimara en hij wachten tot dat zei de pad begon af te lopen. De missie was Officieel Begonnen!

Shimara keek even omhoog en trok haar wenkbrauwen op. 'Good, lets go.' Daarna begon ze over de touw brug te lopen en liep zo de tombe in. Meteen werd ze overweldigd met een vreemde sfeer. Alsof ze werd leeggezogen of iets... Toch deed ze haar best dit te verbergen en liep stevig door.

Zero die met haar op dezelfde tempo mee liet was wel een beetje geschokt naar de diepte die hij vanaf beneden keek. Kom op ..Kracht, wacht op je.. Hij bleef kijken naar de teamleider Shimara om zijn gedachten op iets anders te richten.

Yuriko liep iets achter Shimara aan. Nog steeds zat het plan in haar hoofd om het te stelen. Hun te laten zoeken en Yuriko zou het simpel weg stelen.
Een raar gevoel bekroop haar iets wat ze niet kende, een vaag schuld gevoel tegen over Shimara. Ze wilde het negeren onderdrukken verder gaat met haar plan maar het steekte nog steeds in haar maag.
'Wat gaan we eigenlijk met dat stukje papier doen', zei ze terwijl ze nog een hijs nam van haar sigaret. Misschien waren ze wel het zelfde van plan. Had Yuriko hen allemaal onderschat. Maar de kans was klein, enorm klein. Zo klein dat hij er misschien niet eens was.

Sorrow liep de tempel in. Hij kreeg het gevoel alsof hij verzwakt werd door iets of iemand. Of was het alleen maar zijn verbeelding? Wat het ook was, het mocht hem niet aflijden. Hij luisterde naar de vraag van Yuriko maar antwoorde niet.

'Nou, gebruiken tegen dat wicht natuurlijk. Dit is een kans die we niet mogen laten langslopen, want denk jij dan.' Ze praatte wel tegen Yuriko, maar bleef strak voor zich uitkijken. Iets klopte er niet... Dat wist ze gewoon zeker! Het was zo stil en vredig, dat klopte niet in een tombe.

Sorrow keek rond in de tombe. Hij merkte niets speciaal op. 'wat is er hier eigenlijk zo gevaarlijk?'

Zero hoorde de antwoord en de nieuwe vraag en hield ze wapen vast. '' Daar gaan we straks achter komen Kahbe..'' Hij keek door in de richting of er wel iets was. Dit was vaag, geen piep of een toon. Zelfs niet eens een ruimtelijke sfeer. ''Kan iemand straks een licht maken..''

'Geen idee wat er gevaarlijk is. Maar, mensen sterven niet voor niets neem ik aan.' Ze hoorde een vreemd geluid, een soort klik. Uit het plafond viel er voor haar een lijk, maar bleef voor haar zweven aan een touw. Het vlees was aan het wegrotten en de ogen zaten niet meer in de oogkassen. Het zag er smerig uit en het stonk enorm. Shimara bleef stil staan en keek met grote ogen naar het lijk. 'Gezellig...'

Sorrow trok een wenkbrauw op toen hij het lijk zag. 'moet dit ons schrik aanjagen?'

Zero keek toen verder naar hun. '' Kom op we moeten door, heb jij geen idee wat hier verder in licht Shimara..'' Hij begon zich langzaam dom te voelen.

Yuriko zuchtte geïrriteerd. 'Kom mee zeg..', klaagde ze terwijl ze met grote passen door liep. Ze ergerde zich enorm aan dit getruzel omdat ze bang waren dat er iets ging gebeuren.
Toen ze een stukje door was gelopen draaide ze zich ongeduldig om. 'Komen jullie nog of blijven we daar met ze alle staan?!'.